Σινέ-MiC
Για μια ζωή πέρα από το στερεότυπο της "ξυπόλητης ντίβας". Του Κώστα Καρδερίνη
Ντοκιμαντέρ-πορτρέτο, που απολαύσαμε στο 25ο ΦΝΘ, αφιερωμένο στη θεσπέσια ξυπόλυτη τραγουδίστρια του Πράσινου Ακρωτηρίου. Η Σεζάρια, γυναίκα απλή και λαϊκή, που πάλευε μια ζωή να ξεπεράσει τα πάθη της και τα οικονομικά προβλήματα. Ορφανή από πατέρα κι έπειτα από μητέρα, μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο, έμαθε να τραγουδά στη χορωδία, αλλά ο ναυτικός Εντουάρντο ήταν εκείνος που την μύησε στην παραδοσιακή τραγουδοποιία των κολαντέιρας και των μόρνας.
Η σκηνοθέτις Φονσέκα γεννήθηκε μεν στην Πορτογαλία, πατούσε δε με το δεύτερό της πόδι στο Πράσινο Ακρωτήρι, αφού το σπίτι της απείχε μόλις λίγα βήματα από αυτό της Σεζάρια. Εξαίρετη αφηγήτρια, εκμεταλλεύτηκε πολύ ωραία το πλούσιο και ποικίλο, πρωτότυπο υλικό, αρκετό από αυτό σε πρώτη δημόσια παρουσίαση, μαζεμένο από διάφορες ετερόκλητες πηγές, ακόμη και από τον πιθανό πατέρα της κόρης της Σεζάρια.
Η ζωή της Έβορα ξετυλίγεται εμπρός μας, σε όλο της το δραματικό μεγαλείο, την περηφάνια και την ταπεινότητά της, με πολλές προσωπικές στιγμές και εξομολογήσεις, αλλά και την πλήρη διάσταση του ταλέντου και του ατομικού της γολγοθά. Πότε έγραφε συνεργατικά τραγούδια θλιμμένα και πότε μόνη; Τι ένιωθε και με ποιους δαιμόνους πάλευε; Ήταν μυρμηγκιάρα, μπέκρω, καταθλιπτική, διπολική, μανιοκαταθλιπτική; Πώς διαχειριζόταν τον πλούτο και τη δόξα της; Γιατί πήγαινε κόντρα στις οδηγίες του γιατρού της μέχρι τέλους; Ποια βαριά κληρονομιά άφησε σε κόρη και εγγονή;
Βλέποντάς το, μου ξύπνησαν θύμισες κι αναμνήσεις από το ανοιχτό Γαία Φέστιβαλ στο Λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στο οποίο την ζήσαμε άδουσα γυμνοπόδαρη στο μουσκεμένο από βροχή πάλκο. Είναι τόσα τα τραγούδια που ακούγονται στο ντοκιμαντέρ, αρκετά δε ολόκληρα, ώστε να συνδυάζει μοναδικά τον οδοιπορικό βίο της «ξυπόλυτης ντίβας» με ένα πλήρες συναυλιακό σάουντρακ από γνωστά μα και ανέκδοτα άσματα. Σα να μας επισκέφτηκε δεύτερη φορά, ωριμότερη και τολμηρότερη από την πρώτη.