Σινε-MiC

Αυτός είναι ο «νερουλάς» της ΜΙ5, Τζέημς Μορ [James McAvoy]. Αυτή είναι η Ντανιέλ Φλίντερς [Alicia Vikander], ειδική επιστήμων των βαθέων ωκεανών και της βαθύτατης υποθαλάσσιας Ζώνης του Άδη. Σε μια ανάπαυλα πριν από μία & μία επικίνδυνες αποστολές στους αντίποδες [Σομαλία, Γροιλανδία], συναντιούνται εκτός σεζόν στην Κυανή Ακτή και ερωτεύονται.

Έρωτας, ζωή και θάνατος. Ανθρώπινη αξία, νερό και απόλυτο σκοτάδι. Η αγάπη τους θεριεύει σαν τα μανιασμένα κύματα. Το υγρό στοιχείο κυριαρχεί ούτως ή άλλως. Ούτος βρίσκεται σ’ ένα μπουντρούμι στη χώρα των σύγχρονων πειρατών και των αφρικανών ισλαμιστών. Η άλλη πάλι, στο νησί των πάγων, να ψάχνει για ζωή στα υποθαλάσσια τάρταρα. Η συνέχεια διασπάται σε δυο παράλληλα τεκταινόμενα τμήματα και χάνεται. Η μια, φαινομενικά αδιαίρετη, ταινία της εισαγωγής χάνει την ενότητά της, γίνεται δυο νέα κομμάτια σχεδόν άσχετα με το πρώτο - το όλον τρία. Τρίπτυχα είναι όλα τα σχήματά της, εξάλλου.

Κάποια σύμβολα μυστήρια και φιλοσοφημένα περνάνε εμπρός μας. Η Αταλάντη του Ζαν Βιγκώ, ο Ναυτίλος του Ιούλιου Βερν, το χιλιοακουσμένο «πάντα ρει» του Ηράκλειτου. Το χριστιανικό «χους εις χουν» καταρρίπτεται: από νερό είμαστε φτιαγμένοι και στο νερό καταλήγουμε. Η άβυσσος ψυχή διυλίζεται. Ο ιατρός Σαντίντ [Alexander Siddig] νεροφιλοσοφεί. Κι ο απλός μαχητής Σαΐφ [Reda Kateb] είναι πιο διανοούμενος απ’ όσο δείχνει. Παρόλα αυτά, η μπάλα χάνεται. Βυθίζεται στα χάη και στα ερέβη ενώ αναδύονται αμφότεροι στη ζωή με τη σκέψη του ενός για την άλλην.

Βαθμός: έξι [6]