Σινέ-MiC
Η συγκλονιστική φύση της Νορβηγίας σε διαπλοκή με τις ανθρώπινες ζωές και μνήμες. Του Κώστα Καρδερίνη
Τα λόγια της σκηνοθέτριας συνοψίζουν όσα αναδεικνύουν οι εικόνες της:
Στην ταινία μου το Ολντεντάλεν είναι ο πατέρας μου και ο πατέρας μου είναι το Ολντεντάλεν. Ήρεμη άνοιξη είναι η παιδική του ηλικία, γλύκα του καλοκαιριού η νιότη του, θύελλες του φθινοπώρου η ώριμη ζωή του και σιγαλιά του χειμώνα τα γεράματά του. Αφηγούμαι μια ιστορία ελπίδας. Στο τέλος, ο πατέρας μου φυτεύει έναν σπόρο δίπλα στο δέντρο που ο παππούς φύτεψε πριν 130 χρόνια. Η ζωή συνεχίζεται...
Μαγευτικά πλάνα και ονειρικές εικόνες βαλμένα/ες θαρρείς από επεισόδιο του νάσιοναλ γεωγράφικ, δεμένα/ες με τις πολύ προσωπικές αναμνήσεις, ευχάριστες μα και δυσάρεστες, ζωηφόρες ή θανατηφόρες. Οι αναμνήσεις της μαμάς και της σκηνοθέτριας κόρης λιγάκι μπανάλ. Οι αναμνήσεις του 85άρη μπαμπά πιο ζωηρές, πιο λογοτεχνικές, πιο συναρπαστικές. Αυτές κρατούν το ενδιαφέρον μας. Τα μονοπάτια της ζωής του που πιθανόν βαδίζει τελευταία φορά. Το βόρειο φιόρδ εμβληματικό και προβληματικό, συνυφασμένο με τη ζωή και τον θάνατο του σογιού, με τις τέσσερις εποχές του βίου, με τον επίπαγο των βημάτων, με την αναγέννηση, την κατολίσθηση, τη χιονοστιβάδα, τον νόστο και την επιστροφή.
Φύση και διαλογισμός της καθημερινότητας στη χώρα των υπερβορείων και τη γη των μακαρίων, όσων επέζησαν και βρήκαν τη νιρβάνα τους, εν προκειμένω ο πατέρας της. Εκτελεστικοί συμπαραγωγοί και χρηματοδότες αρωγοί της η Λιβ Ούλμαν και ο Βιμ Βέντερς. Μπορεί να μην έφτασε στην τελική πεντάδα των Όσκαρ αλλά κέρδισε Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας [Lars Erlend Tubaas Øymo] στο Nordic Docs [2023] και Βραβείο Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής σε Ντοκιμαντέρ [Rebekka Karijord] στο International Sound & Film Music Festival [2024].
Πάρτε γεύση από τα Τραγούδια της Γης και πάτε οπωσδήποτε στην αίθουσα για μια τέτοια μοναδική πανοραμική οπτικοακουστική εμπειρία.
