Strummer straight from Hell
Για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να τον πάρει. 22 Δεκεμβρίου, λίγο πριν την επίσημη γέννηση του Χριστού. Αυτό κι αν είναι σατανική σύμπτωση. Πέθανε ήσυχα σα να κοιμήθηκε, αφού πριν είχε υποστεί καρδιακή προσβολή. Που να πήγε άραγε; Κατευθείαν στην κόλαση ή μήπως στο παράδεισο; Ανελήφθη στους ουρανούς της καρδιάς μας εδώ και καιρό. Παρέμεινε και διαμένει μόνιμα εκεί, στο πρυτανείο της ψυχής, άλλοτε δικαίως σιτιζόμενος τζάμπα κι άλλοτε προσφέροντας ξανά τα πάντα. Όσοι δεν θυμάστε τι εννοώ μπορείτε να διαβάσετε το πέρασμά του πέρσι από τη Θεσσαλονίκη στο Clashic Strummer.
Όλα πήγαν στραβά κατ' ευχήν γιατί απλά έτσι ξεκίνησαν. Έτυχε να γεννηθεί στην Άγκυρα τον Αύγουστο του '52, μιας και ο πατέρας του ήταν διπλωματικός υπάλληλος στην εκεί βρετανική πρεσβεία. Τον έλεγαν John Graham Mellor [τον άσωτο υιό εννοώ] αλλά οι φίλοι του τον φώναζαν Woody γιατί έφερνε κάπως του Τρυποκάρυδου [μούσι ατελείωτο!!! Απλώς του άρεσε ο Woody Guthrie και ο Μπομπ Ντύλαν]. Επειδή γρατζούναγε κακότεχνα μια ηλεκτρική κιθάρα τον βάφτισαν Τζο Κακογκρατζουνίξ, εεε... συγγνώμη Joe Strummer ήθελα να πω. Αυτό το 'κακόηχο τζουγκράνισμα' σημάδεψε ανεξίτηλα ένα ολόκληρο μουσικό κίνημα. Κι εμάς επίσης.
Εκτός από αντιρατσιστής, αντιεξουσιαστής, αντιμιλιταριστής, αντί-θετός και κεφαλή των Clash, ήταν φίλος του σινεμά και λάτρης της ανατρεπτικής κωμωδίας. Ωραίος και μοιραίος γκαφατζής Johnny / Elvis στο "Mystery Train" (1989) του Τζάρμους. Ντεσπεράντο απ' την κόλαση στο πανκ-γουέστερν "Straight to Hell" (1986) και ένα ακόμη πιο μικρό ρολάκι στον αεράτο "Walker" (1987), αμφότερα του παλιόφιλου Άλεξ Κοξ. Απόβρασμα της κοινωνίας μαζί με τους υπόλοιπους Clash στον "Βασιλιά της κωμωδίας" του Σκορτσέζε. Και η μουσική πάντα μουσική. Κιθαρίστας στο φιλανδικό νουάρ "Προσέλαβα έναν επαγγελματία δολοφόνο" (1990) του Άκι Καουρισμάκι. Συντόνισε μουσικά, εκτός του "Walker", τα "Basquiat" (1996), "Σιντ και Νάνσυ" (1986) και "Permanent Record" (1988). Σκοράρισε μουσικά και για το "Grosse Point Blank" (1997). Τώρα αναπαύεται, αφήστε τον ήσυχο.
Ταινίες / βίντεο / punk-κιμαντέρ
The Punk Rock Movie (1978) με τους Clash στο μουσικό ντοκιμαντέρ του Don Letts
Punk in London (1979) με τους Clash στο μουσικό ντοκιμαντέρ του Wolfgang Buld
Rude Boy (1980) με τους Clash στο ζωντανό πανηγύρι των Jack Hazan & David Mingay
D.O.A. (1980) με τους Clash στο θρυλικό ντοκιμαντέρ του Lech Kowalski
Ladies and Gentlemen, the Fabulous Stains (All Washed Up, 1981) του Lou Adler [Clash'n'Pistols]
The King of Comedy (Ο βασιλιάς της κωμωδίας, 1983) του Martin Scorsese
Straight to Hell (Κατευθείαν στην κόλαση, 1986) του Alex Cox
Walker (1987) του Alex Cox
Candy Mountain (1987) των Robert Frank & Rudy Wurlitzer
The Pogues: Live at the Town and Country (1988) βίντεο - ζωντανή εμφάνιση
Mystery Train (1989) του Jim Jarmusch
I Hired a Contract Killer (Προσέλαβα έναν επαγγελματία δολοφόνο, 1990) του Aki Kaurismaki
The History of Rock 'N' Roll, Vol. 6 (My Generation, 1995) τηλε-ντοκιμαντέρ του Obie Benz
Docteur Chance (1997) του Francois-Jacques Ossang
The Clash: Westway to the World (2000) στο clashικό ντοκιμαντέρ του Don Letts
Super 8 Stories (Σούπερ 8 ιστορίες, 2001) ημί-ντοκιμαντέρ του Emir Kusturica
25 Years of Punk (25 χρόνια πανκ, 2001) τηλε-ντοκιμαντέρ
Γρατζουνίστε άφοβα
Η σελίδα του Τζο
Ουδέν νεώτερον απ' το μέτωπό του
Strummer και Mescaleros
Ο Τζο στον Κυλιόμενο Λίθο
Και στα Άνθη του Τοίχου
Και στον συνήγορο του Χάρτφορντ
Στίχοι κατευθείαν για την κόλαση
ΥΓ1: Τι σχέση έχει το γκρατζούνισμα μιας κιθάρας με το grunge; Άλλο γρατζουνάω κι άλλο grungουνάω, θα μου πείτε.
ΥΓ2: Strummer straight from Hell θα πει γρατζουνιστής κατευθείαν απ' την κόλαση.
ΥΓ3: Στο "Straight to Hell" έχουμε κανονική παρέλαση. Εκτός του Strummer, εμφανίζονται οι Elvis Costello, Sy Richardson, The Pogues, Dennis Hopper, Grace Jones και Courtney Love.
