Ταινίες του μήνα

Το σημαντικό σε αυτή την περίοδο είναι πως ενώ πλησιάζουμε στο τέλος της επίσημης σεζόν τα πράγματα γίνονται ολοένα και καλύτερα όσον αφορά τις ταινίες τις οποίες παρακολουθούμε. Ταινίες με περιεχόμενο, ταινίες που σε κάποιες περιπτώσεις απέχουν από το mainstream, ταινίες οι οποίες μελετούν και περιδιαβαίνουν τους χώρους του φανταστικού.

Ταινία του μήνα:

Dear wendy του Τόμας Βίντερμπεργκ σε σενάριο Λάρς Φόν Τρίερ

Μια μυθιστορηματική, μετά - δόγμα δουλειά η οποία μας άρεσε τολμώ να πω πάρα πολύ και πιστεύουμε πως άγγιξε το νου, συνειδητό και ασυνείδητο αυτού που θα μπορούσε να είναι ο μέσος θεατής. Ενώ από τη μια μεριά έχουμε μια παρέα εφήβων οι οποίοι δηλώνουν ειρηνιστές από την άλλη μεριά εκείνο που τελικά τους ενώνει και τους εξαναγκάζει να υπερβούν τις αναστολές τους είναι μια παράνομη λέσχη σκοποβολής την οποία ιδρύουν και που βασίζεται στον φετιχισμό της κατοχής παλιών όπλων, χωρίς υποτίθεται αυτά να μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Φυσικά η ίδια η ύπαρξη ενός όπλου σε καλεί να το χρησιμοποιήσεις, όπως εξομολογείται ένας από τους ήρωες της ταινίας, αλλά αυτό είναι και ακριβώς το σημείο που αυτή η πρωτότυπη φιλοσοφία - συμβολισμός, οδηγεί τελικά εξαιτίας της προηγούμενης αντίφασης, τους χαρακτήρες στην καταστροφή. Φυσικά αυτό το ιδιόμορφο σχόλιο πάνω στον ειρηνισμό και στην υποβόσκουσα κουλτούρα της βίας στην αμερικανική κοινωνία είναι αυτό ακριβώς που κάνει αυτήν την τόσο όμορφη φορμαλιστική ταινία, με τις μεγάλες αμφισβητησιακές παραμέτρους, να είναι τόσο γοητευτική. Και ναι μπορεί να μας εντυπωσιάζουν κάποια τρυκ της κάμερας, αλλά αυτό το οποίο κάνει ουσιαστική αυτή την "Άγρια Συμμορία" των zeroes, είναι η τεράστια ευαισθησία που χαρακτηρίζει την δουλειά του Βίντερμπεργκ, έστω και εάν έχουμε να κάνουμε με έναν τόσο απότομο και περίπλοκο, για να μην πω αλλόκοτο σεναριογράφο, όσο αυτός ο μεγάλος trickster της ευρωπαϊκής σκηνής, δηλαδή ο Λαρς Φον Τρίερ
****

Machuka
Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα αμερικανική παραγωγή η οποία εκτυλίσσεται στην Χιλή λίγο πριν από την πτώση της κυβέρνησης Αλλιέντε και σκιαγραφεί με αφορμή την παρουσία ενός "προοδευτικού" για την εποχή καθολικού κολλεγίου το οποίο κάνει το άνοιγμα, προς τον πληθυσμό των παραγκουπόλεων και το οποίο τελικά συντρίβεται όταν τα "παπαγαλάκια" της αστικής τάξης σε συνεργασία με τον ξένο δάκτυλο, καταφέρνουν και εγκαθιδρύουν την αιματοβαμμένη δικτατορία αυτού του μοναδικού μπάσταρδου, που άκουγε (και ακούει) στο όνομα Αουγκούστο Πινοσέτ! Ενδιαφέρουσα στην χρήση της κάμερας και ψηφιακών τεχνικών, πολύ καλή ανάπτυξη δραματουργικά των χαρακτήρων και με ένα μεστό εσωτερικό ρυθμό, το Μαchuka είναι μια ταινία η οποία θα συζητηθεί έντονα.
***

Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες (Die fetten Jahre sind vorbei) του Χανς Βάϊγκάρντνερ με τον Ντανιέλ Μπρούλ

Η ιστορία ενός ιδιότυπου ερωτικού τριγώνου ανάμεσα σε τρεις νέους ανθρώπους, οι οποίοι μοιράζονται παρόμοιες πολιτικές ανησυχίες (οι οποίες έχουν να κάνουν με μία τάση του αντιεξουσιαστικού κινήματος) και που συνηθίζουν ανάμεσα στα άλλα να μπαίνουν σε σπίτια πλουσίων και να αλλάζουν θέσεις στα έπιπλα και στα πράγματα τους με σκοπό να τους εμφυσήσουν μια αίσθηση ανασφάλειας. Στο τέλος γράφουν πάντοτε σε κάποιον τοίχο: ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΑΦΘΟΝΙΑΣ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΗΜΕΝΕΣ. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν εξαιτίας κάποιου λάθους, αναγκάζονται για να μην αποκαλυφθούν, να απαγάγουν έναν πλούσιο κύριο, ο οποίος συμβαίνει να αποκαλυφθεί λίγο αργότερα πως στα νιάτα του άνηκε στην πιο ακραία και ριζοσπαστική οργάνωση των Γερμανών φοιτητών. Γρήγοροι ρυθμοί, ενδιαφέρουσα ανάπτυξη των χαρακτήρων, σφιχτοδεμένο μοντάζ και διαρκείς σεναριακές ανατροπές, επιτυγχάνουν παράλληλα με την όμορφη κινηματογραφική αίσθηση, να μας δώσουν και κάτι από την αφέλεια και την άγρια ομορφιά, που κρύβεται πίσω από κάθε πραγματικά ελεύθερη πράξη. Το γερμανικό σινεμά μετά την "Λόλα..", το "Αντίο Λένιν" και την καταπληκτική "Πτώση" έχει αρχίσει να δείχνει ξανά τα δόντια του μετά την ακμή της δεκαετία του 70.
***

Το Βασίλειο των ουρανών του Ρίντλευ Σκοτ, με τον Ορλάντο Μπλουμ

Η εξιστόρηση της κατάληψης της Ιερουσαλήμ από τους άραβες του Σουλτάνου της Δαμασκού Σαλαντίν και η υπεράσπιση της από έναν γενναίο πρώην σιδερά ο οποίος έχει καταλήξει, στην Παλαιστίνη μετά από την αποκάλυψη πως ο πραγματικός του πατέρας δεν ήταν κάποιος απλός λαϊκός αλλά ένας μεγάλος ευγενής ιππότης. Εκεί βλέπουμε τα λάθη της διοίκησης των δυτικών και τις ακρότητες οι οποίες έκαναν το πείραμα της πολυεθνικής Ιερουσαλήμ να αποτύχει. Η ταινία αποτελεί μια από τις καλύτερες δουλειές του Σκoτ και ξεπερνάει στηριζόμενος σε μεγάλη ιστορική ακρίβεια, τους σκοπέλους που είχαν κάνει το "Black Hawk Dawn" μια σεναριακή απολογία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού (χωρίς φυσικά να στέκει μόνος του, καθώς στη Σομαλία και γενικότερα στην Αφρική είχε παίξει σημαντικό ρόλο και ο ανάλογος ιμπεριαλισμός των "υπέρμαχων" των μη επεμβάσεων Γάλλων!). Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η εν πολλοίς δανεισμένη από την αρχαία τραγωδία μη περιγραφή των σκηνών των περισσότερων μαχών καθαυτό, δημιουργώντας πίνακες, ουσιαστικά του πριν και του μετά και κρατώντας την κλασική περιγραφή μιας επικής μάχης για το τέλος. Πάρα πολύ καλός ο Ορλάντο Μπλουμ καθώς και οι υπόλοιποι ηθοποιοί όπως ο Τζέρεμι Άϊρονς, που σκιαγραφούν αυτό το άκρως γοητευτικό ψηφιδωτό της Παλαιστίνης στο τέλος του 12ου αιώνα.
****

Τhe Revenge of the Sith του George Lukas φυσικά με Χάιντεν Κρίστενσεν, Νάταλι Πόρτμαν, Γιούαν Μακρέγκορ κ.τ.λ.

Πρόκειται για την πολυαναμενόμενη συνέχεια του πολέμου των άστρων και μάλλον μαζί με το επεισόδιο 6, πρέπει να έχουμε να κάνουμε με την πιο σκοτεινή πτυχή του έπους του πολέμου των άστρων. Αυτήν τη φορά στα credits της ταινίας έχουμε να κάνουμε ανάμεσα στα άλλα με την γέννηση των παιδιών του Ανάκιν, που αργότερα θα γίνουν ο Λιούκ Σκάιγουόκερ (ένα είδος λυτρωτή sir Galahad) και η πριγκίπισσα Λέια, καθώς και την τελική μετατροπή του Ανάκιν σε Ντάρθ Βέιντερ (η οποία αν και δεν είναι τόσο δυνατή δραματουργικά όσο την περίμενα "νομιμοποιείται" στα μάτια της κριτικής, με την περίφημη σφαγή των νηπίων Τζέντα)! Η ταινία έχει σαφείς πολιτικές αναφορές που όσο και αν ο Τζ. Λούκας υποστηρίζει πως είχαν ξεκινήσει με αφορμή την προεδρία του Νίξον, όταν υποτίθεται τότε είχε σχηματιστεί η ιδέα του σεναρίου, εμάς μας θυμίζει κραυγαλέα την αίσθηση πολλών Αμερικανών διανοούμενων πως έχουμε να κάνουμε με έναν συμβολισμό πάνω στο πέρασμα από την δημοκρατία στην αυτοκρατορία, που μας φέρνει ξεκάθαρα στον νου την προεδρία Μπους και τον "πόλεμο" ενάντια στην δημοκρατία μέσα από τον οποίο υποτίθεται πως εδραιώθηκε το αγωνιστικό της Κύρος! Οι εικόνες αν και σε σημεία θα ήθελαν μια δυνατότερη σεναριακή υποστήριξη, δεν αφήνουν με την Ταχύτητα αλλά και τον μεταφυσικό συμβολισμό τους να πάρει κάποιος ανάσα και αν μη τι άλλο εδώ δεν υπάρχει καν ένα "Άνθρωποι της ΔΥΣΗΣ, ενωθείτε για να αντικρύσετε την μοίρα σας (μέσα από την φωτισμένη ηγεσία ενός Άραγκορν)" αλλά μια κριτική ματιά πάνω στην διαφθορά που φέρνει η δύναμη και ταυτόχρονα η έκπτωση αυτού που κάποτε θέλησε να είναι μια λαϊκή εξουσία, από την ίδια την φύση των γραφειοκρατικών θεσμών που μια αντιπροσωπευτική δημοκρατία χρειάζεται.
****

Στις 8 και 9 Ιουλίου θα πραγματοποιηθεί στις Σέρρες το Ευρωπαϊκό φεστιβάλ ηλεκτρονικού πολιτισμού και ψηφιακής εικόνας στην περιοχή Μανδράκι. Τα ονόματα τα οποία θα συμμετέχουν ανάμεσα στα άλλα για τις δύο ημέρες θα είναι οι Eat Static, Karl Bartos (X-Kraftwerk), Michael Delta, Dado, Tristan, Protoculture, Dj Stephane (Bamboo Forest), Sensient, Andromeda και πολλοί ακόμα σε live p.a καi dj set. Παράλληλα θα υπάρχουν εκθέσεις νέων τεχνολογιών, κινούμενη εικόνα και εργαστήρια χρήσης πολυμέσων. Για περισσότερες πληροφορίες στο digitaleurofestival.com