The Road to Guantanamo [Ην. Βασίλειο, 95'] του Michael Winterbottom
Δε χρειάζεται να πω πάλι ότι είμαι μέγας φαν του Γουίντερμπότομ. Μια πρόχειρη ματιά στα κείμενα που έχω γράψει για τις ταινίες του - αρχής γενομένης από το κάτωθεν link - είναι αρκετή. Για όσους τα έχουν διαβάσει ήδη δεν πρόκειται να πρωτοτυπήσω λέγοντας ότι κατάφερε και πάλι να με συνταράξει. Κι αν κάποιοι δεν είχαν καλοδεί το πρώτο του ψηφιακό μεταντοκουμέντο In This World [2002], νομίζω πως εδώ θα αποστομωθούν.
Η ιστορία των τριών παιδιών από το Τίπτον δεν είναι μόνον γνωστή αλλά και αρκετά προβεβλημένη. Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μια πιστή αναπαράσταση, μια συγκλονιστική κινηματογραφική εμπειρία που μπορεί να φτάσει σε μεγαλύτερο κοινό χωρίς να περάσει απ' τους τηλεοπτικούς μηχανισμούς και τις δημοσιογραφικές συμπληγάδες. "Ο δρόμος για το Γκουαντάναμο" ξεκίνησε από την Αγγλία σαν ταξίδι με σκοπό το γάμο, πέρασε από το Πακιστάν στο Αφγανιστάν ως ανθρωπιστική βοήθεια, παραδόθηκε από τους Ταλιμπάν στις δυνάμεις κατοχής, εξαθλιώθηκε, εξευτελίστηκε, ταπεινώθηκε και εξαχρειώθηκε πλήρως στις δύο βάσεις του αίσχους κάπου στις ακτές τις Κούβας.
Μην πάει ο νους σε κάποια αστραφτερή, προπαγανδιστική βαρύγδουπη και παραφουσκωμένη παραγωγή τύπου Missing In Action ή Delta Force. Αυτά μόνο οι ευφάνταστοι παραγωγοί τα κάνουνε για να διασκεδάζουνε τις τύψεις του λαού τους. Εδώ μιλάμε για έναν γολγοθά που κράτησε τρία χρόνια, για τρία παιδιά που δεν ήταν καν συνεπείς μουσουλμάνοι, που πήγαν τελείως ανυποψίαστα στο στόμα του λύκου, που γνώρισαν άθελά τους και πλήρωσαν πολύ οδυνηρά την άλλη όψη ενός μοντέρνου κυνηγιού μαγισσών.
Κι αν είναι κάτι που φαίνεται και βιώνεται ως άμεση συνέπεια της περιπέτειάς τους, αυτό είναι σίγουρα το πόσο δραματικά και δραστικά άλλαξε η ζωή τους μετά από τον απόλυτο διασυρμό τους. Ακόμη κι αν φέρετε στο μυαλό σας όσα έχετε δει ή ακούσει σε ρεπορτάζ ή ντοκιμαντέρ περί του θέματος, ακόμη κι αν τα πολλαπλασιάσετε ή τα διογκώσετε στο κεφάλι σας, ακόμη και τότε θα 'χετε πάρα πολλά να "ζήσετε" μέσα απ' αυτήν την μεταταινία και τις απίστευτες καταστάσεις που περιγράφει.
Φαίνεται δε, πως το ίδιο αίσθημα ντροπής, αγανάκτησης, ευθύνης και αντίδρασης διαπνέει και τους δημιουργούς Michael Winterbottom και Mat Whitecross. Δεν είναι τυχαίο το πόσο επιδραστικό υπήρξε, αφού και οι τρεις επόμενες παραγωγές τους κινούνται σε ανάλογα μήκη και πλάτη κύματος. Τα ανακοινωμένα σχέδιά τους, A Mighty Heart [γυρίζεται], Genova [σε πρώιμη παραγωγή] και Murder in Samarkand [τοποθετημένο στο 2008] αναφέρονται σε ανάλογες απίστευτες αληθινές ιστορίες στο Πακιστάν, την Ιταλία και το Ουζμπεκιστάν.
Ο μουσικός κώδικας του Michael Winterbottom
Κι ένα ροκιμαντέρ μονταρισμένο από τον Whitecross