Το αρνάκι
Σε κάποιο χωριό της Ανατολίας το έθιμο της περιτομής απαιτεί το σφάξιμο ερίφιου η οικογένεια όμως του μικρού Μερτ είναι άπορη. Του Κώστα Καρδερίνη
Σε κάποιο αρχετυπικό χωριό της Ανατολίας το έθιμο της περιτομής απαιτεί το σφάξιμο ενός ερίφιου και το τραπέζωμα των συγγενών. Η οικογένεια όμως του μικρού Μερτ είναι άπορη. Η μητέρα Μεντινέ θα κάνει τα πάντα για να το βρει, αλλά δε θα δεχτεί βοήθεια από κανέναν μέχρι του "ουρανοκατέβατου" τέλους. Η ζηλιάρα αδερφή Βιζντάν απειλεί το μικρό ότι αν δε βρεθεί σφάγιο το έδεσμα θα είναι ο... ίδιος. Ο πιτσιρικάς σκίζεται να βοηθήσει τη μάνα του με αντίθετα αποτελέσματα. Ο πατέρας Ισμαήλ θα βρει δουλειά ως σφαγέας αλλά οι ασωτίες του θα φτάσουν ως την παρακείμενη πόλη. Το πείσμα ενάντια στη λογική και η "προσκόλληση" κόντρα στον.... απογαλακτισμό.
Ο μικρός γιος είναι το θύμα της περιτομής, το μικρό αρνάκι, ο αμνός του θεού τους. Το ποίμνιο, ο Ιησούς και ο αμνός, τα προβατάκια [που μετράμε για να μας πάρει ο ύπνος], η θυσία του Ισαάκ... αντίγραφα αντιγράφων ώ αντίγραφα, αλλά με κάποια αισθητική. Μετά τη μέση προκύπτει ένα σκυλοκαμπαρέ, ο ανατολιανός σκυλάς, μετάσταση και μεταφυσική. Μείξη Μήδειας και Ρέας-Κυβέλης. Το αποτέλεσμα βέβηλο όσο και τσαλαβούτικο.
Στα συν οι εξαίρετες ερμηνείες των δυο μικρών αδερφών [Μερτ Ταστάν, Σίλα Λάρα Καντύρκ], τα καταλυτικά φυσικά σκηνικά της ενδοχώρας που μαγεύουν με τα πανοραμικά και τα κοντινά τους πλάνα, το παιχνίδι με το χρόνο και το μυστήριο μοντάζ. Όμως μετά την κρίσιμη καμπή της ιστορίας όλα πάνε περίπατο, γκρεμίζονται στο βωμό της εντύπωσης, φύρδην μίγδην και από μηχανής, "να σώσουμε οτιδήποτε - αν σώζεται, κι ας έχω τις συνέπειες του κόσμου, συνένοχο στο φόνο θα με έχετε", για να παραφράσω ένα γνωστό τραγουδάκι των Κατσιμιχαίων.
Ο σκηνοθέτης Αταμάν με το ηγετικό επίθετο έχει στο ενεργητικό του αρκετές ανορθόδοξες ταινίες [Η ιστορία του φιδιού, Η Λόλα κι ο ΜπίλιντιΚιντ, Δυο κορίτσια], ένα πολυδύναμο-βίντεο-ντοκιμαντέρ κι ένα ψευδοϊστορικό δήθενμαντέρ. Έχει επίσης πολλές εικαστικές ανησυχίες που φτάνουν μέχρι τη βίντεο αρτ, τις οπτικοακουστικές εγκαταστάσεις και την ψηφιακή διάδραση. Θέλει τους θεατές ενεργητικούς αλλά τους φτάνει μέχρις αμηχανίας, αηδίας κι αγανακτήσεως ενδεχομένως.
Βαθμός: έξι [6]