Ξέχνα το, Ιάκωβε. Εδώ είναι Τσάινατάουν!

Αφορμή η ελεύθερη προβολή της φερώνυμης ταινίας [Chinatown, 1974] του Ρομάν Πολάνσκι που πραγματοποιήθηκε στον υπαίθριο χώρο μπροστά από το Μουσείο Κινηματογράφου στο Λιμάνι Θεσσαλονίκης [12/07/2016]. Αυτό το Λιμάνι που οσονούπω θα "λυμαίνονται" κινέζοι.

Την καλοκαιρινή αυτή πρωτοβουλία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου [#summertiff] αγκάλιασε σύσσωμη η κινηματογραφόφιλη πόλη μας. Πάνω από διόμιση χιλιάδες θεατές άκουσαν τον καλλιτεχνικό διευθυντή Ορέστη Ανδρεαδάκη να την προλογίζει με νόημα και τη γενική διευθύντρια Ελίζ Ζαλαντό να την καλωσορίζει και απόλαυσαν αυτό το διαχρονικό φιλμ συνοδεία μιας παγωμένης μπίρας και της θαλάσσιας αύρας.

Είναι όμως αξιοθαύμαστο πόσο καυτό κι επίκαιρο παραμένει αυτό το νεο-νουάρ αριστούργημα, πώς διαβάζεται με τρέχουσα νοηματοδότηση στη σημερινή μας εποχή. Σίγουρα δεν ήταν τυχαία η επιλογή του, μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Κίνα και την υπογραφή της συμφωνίας για την παραχώρηση των μεγάλων μας μεσογειακών λιμανιών. Ούτε είναι άσχετη η προσπάθεια κάποιων δημοτών που ασπάζονται την κοινοκτημοσύνη των υδάτινων αποθεμάτων φωνάζοντας "σώστε το νερό".

Όλο το υπηρετικό προσωπικό στην έπαυλη της Φέι Ντάναγουέη είναι κινέζοι και η λιμνούλα στον κήπο περιέχει θαλασσινό νερό. Απίθανος διπλός παραλληλισμός! Από την άλλη ο πόλεμος για το πόσιμο νερό που διοχετεύεται στα οπωροφόρα ή ρίχνεται εσκεμμένα στη θάλασσα. Πόλεμος για τον οποίο προφητεύει ο Πολάνσκι ότι θα γίνει παγκόσμιος και θα πνίξει πολλούς. Τρίτη ανατριχιαστική λεπτομέρεια η φιλοδοξία του ζάπλουτου και πανίσχυρου Νώε Σταυρού [Νόα Κρος, ο υπερ-κακός που τον υποδύεται τέλεια ο σκηνοθέτης Τζον Χιούστον] να αγοράσει το μέλλον της πόλης των Αγγέλων [με δόλο και με το αζημίωτο] και να ορίσει προς τα που θα μεγαλώσει ωσάν να ήταν κτίτοράς της.

Κι αυτοί δεν είναι οι μόνοι απαγορευμένοι καρποί που δρέπει ατιμωρητί. Όλα [κι ο ίδιος ο Νώε-θεός] περιστρέφονται γύρω από την απληστία του εαυτού του [άπατη, απύθμενη, άπειρη], την αναλγησία του, την απόλυτη επιρροή του, το αδίστακτο θράσος του, τη σκυλίσια λύσσα του να ξαναχτίσει τον κόσμο όπως αυτός τον θέλει. Μη διστάζοντας να θυσιάσει όχι μία αλλά πολλές Ιφιγένειες στο βωμό του απώτερου απώτατου "ευαγούς" σκοπού του.

Γι' αυτό και είναι περισσότερο επίκαιρη από ποτέ η φράση του βοηθού τού ντετέκτιβ Τζακ -Τζέικ- Νίκολσον: Forget it, Jake. It's Chinatown!

Αυτό θα λέμε κι εμείς σε λίγο καιρό για το Λιμάνι Θεσσαλονίκης. Αλλά και για την ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών που είναι πια χρηματιστηριακές αξίες!!!