3o πανόραμα ομοφυλοφιλικών ταινιών

Η Θεσσαλονίκη - όπως ξέρετε - υπήρξε πάντα πρωτοπόρα και ανοιχτή σε ιδιαιτερότητες. Το δικαίωμα στη διαφορετικότητα το διεκδίκησε κάθε "ομάδα" που ήθελε να κρατήσει την ιδιομορφία της και ταυτόχρονα να προσφέρει στα μέλη της τη δυνατότητα να διατηρήσουν αυτήν την ιδιότητα χωρίς να περιθωριοποιηθούν. Ο κινηματογράφος - όπως επίσης γνωρίζετε - έχει τη δύναμη να καταλύει τα στεγανά και να γκρεμίζει τις συμβάσεις. Ανέκαθεν υπήρξε το βασικό όπλο αντίδρασης και ελεύθερης έκφρασης της διαφορετικότητας. Λόγω της ευρείας αποδοχής του, μπορεί να συμβάλλει άμεσα στην αφύπνιση και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, αλλά και στη λύση πολλών παρεξηγήσεων.
Η Σύμπραξη κατά της ομοφυλοφοβίας, κινούμενη με άξονες μια ενεργητική παρουσία και την κατοχύρωση της διαφοράς των ομοφυλόφιλων, διοργανώνει για τρίτη συνεχή χρονιά, σε συνεργασία με το φεστιβάλ κινηματογράφου της πόλης, ένα πανόραμα ομοφυλοφιλικών ταινιών. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ταινίες αυτές απευθύνονται σε "ειδικό" κοινό. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι ταινίες αρκετά ή λιγότερο γνωστές, που μας δείχνουν έμμεσα ή άμεσα ότι ο κόσμος που μας περιβάλλει, μεταβάλλεται ολοένα και αυτό συμπαρασύρει και μας τους κατοίκους του. Με λίγα λόγια δεν μπορούμε να 'χουμε κλειστά τα μάτια σε κάποια πράγματα που συμβαίνουν γύρω ή δίπλα μας ή και μέσα μας.

Η φετινή διοργάνωση περιλαμβάνει 11 ταινίες μεγάλου μήκους και τρεις μικρού. Ξεχωρίζουν δυο μίνι αφιερώματα. Το πρώτο είναι ένα τρίπτυχο στον μεγάλο γερμανό ρεαλιστή Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ (και ξερό ψωμί). Περιλαμβάνει "Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα Φον Καντ" (1972), ένα κατάπικρο αριστούργημα που βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό του έργο. Οι αποθέωση και η ήττα των γυναικών σ' ένα κόσμο αποκλειστικά γυναικείο. Η Χάνα Σιγκούλα μας χαρίζει μια πολύ έντονη, δραματική ερμηνεία, πλαισιωμένη από την Μάργκιτ Κάρστενσεν, την Εύα Μάτες και την Ιρμ Χέρμαν. Συνεχίζει με "Το παιχνίδι της τύχης" (1974) σ' έναν κόσμο μεταξύ ανδρών. Μια ιστορία τραγική, που υπερβαίνει το μελόδραμα, παραπέμποντας έμμεσα στην πολιτική κατάσταση της χώρας του και της εποχής του. Και κλείνει ιδανικά με τον "Καβγατζή", το κύκνειο άσμα του, έναν κόσμο όπου όλα πια είναι μπερδεμένα και η σεξουαλικότητα αλλάζει συνεχώς πρόσωπα. ΄Το σενάριο βασίζεται σε βιβλίο του Ζαν Ζενέ και στις εκπληκτικές ερμηνείες του Μπραντ Ντέιβις και της Ζαν Μορώ.
Το δεύτερο είναι επίσης ένα τρίπτυχο, τρία μικρά κομψοτεχνήματα από τον πρωτοπόρο αμερικάνο ανεξάρτητο Κένεθ Άνγκερ που έχει επηρεάσει πολλές γενιές αντεργκράουντ δημιουργών. Οι τίτλοι τους είναι "Πυροτεχνήματα" (1947), "Σεληνιακά όνειρα" (1950) και "Η μάγισσα του νερού" (1953) και μπορείτε να διαβάσετε γι' αυτές σε παλιότερο άρθρο μου πατώντας εδώ. Το υπόλοιπο πρόγραμμα περιλαμβάνει καταρχήν το πρωτότυπο γερμανικό "Βίκτορ και Βικτόρια" (1933), μια σπάνια ταινία του Ράινχολντ Σούντζελ, με τις Ρενάτε Μίλερ, Χίλντε Χίλντεμπραντ και τον Χέρμαν Τίμιγκ. Το "Πορτρέτο του Ιάσονα" (1967) της αμερικανής Σίρλεϊ Κλαρκ, ένα ντοκιμαντέρ για ένα νεαρό μαύρο ομοφυλόφιλο. Το "Γαμήλιο πάρτι" (1993), μια ερωτική ψυχογραφική κωμωδία, σκηνοθετημένη από τον πασίγνωστο πια Ανγκ Λη. Το εξίσου κωμικοτραγικό "Φράουλα και σοκολάτα" (1993), του κουβανού μαιτρ Τόμας Γκουτίερες Αλέα, που διαθέτει πολιτικές προεκτάσεις και αφήνει αιχμές για την απόλυτη αντιμετώπιση των ομοφυλοφίλων στην μετεπαναστατική Κούβα. Τα δύο αυτά φιλμ αποτελούν ένα άνοιγμα προς το ευρύ κοινό.

Το αρκετά γνωστό δράμα "Ο ιερέας" (1994) της αιρετικής Αντόνια Μπερντ, με τον Ρόμπερτ Κάρλαϊλ και την Κάθι Τάισον. Την ανατρεπτική κωμωδία σχέσεων "Για όλα φταίει το γκαζόν" (1995) της Ζοσιέν Μπαλασκό, με την ίδια και την Βιτόρια Αμπρίλ. Το σκληρό δράμα εποχής "Bent" (1997) του Ζων Ματίας, που διαπραγματεύεται την ομοφυλοφιλία στο Νταχάου. Και τέλος υπάρχει και μια ελληνική ταινία, "Ο λιποτάχτης" (1988) των Γιώργου Κόρρα και Χρήστου Βούπουρα, σε μουσική της Ελένης Καραϊνδρου, με τον Στέλιο Μάινα και την Τούλα Σταθοπούλου. Μας μεταφέρει στην περιφέρεια και μας εξιστορεί τη σταδιακή ενσωμάτωση ενός περιθωριακού τύπου στο τοπίο της μίζερης επαρχίας, όπου παγιδεύεται και αφομοιώνεται, αργά αλλά σταθερά.
Φέτος και το πρόγραμμα είναι καλύτερο και το Πάσχα είναι σε απόσταση ασφαλείας. Οι σινεφίλ αναγνώστες θα θυμούνται ότι η περσινή διοργάνωση είχε πέσει θύμα της τολμηρότητάς της και της χρονικής της σύμπτωσης με τη μεγάλη εβδομάδα. Ελπίζω φέτος να μην ενοχληθούν οι παραχριστιανικές οργανώσεις και να απολαύσουμε όλοι τις καταξιωμένες αυτές δημιουργίες.

Παραπομπές
Viktor und Viktoria & Bent
Bent στην mostra
Bent στο cinema1
Bent στο imdb
Gazon maudit στο imdb
Gazon maudit oficial site
Querelle στο imdb
Faustrecht der Freiheit στο imdb
Petra Von Kant στο imdb
Priest στο imdb
Fresa y chocolate στο imdb
The wedding banquet στο imdb