45ο ΦΚΘ, ημέρα 3η: Κυριακή 21/11/2004

Σήμερα έγινε το εξής καταπληκτικό: ήρθε η λεπτοκαμωμένη Ιζαμπέλ Ιπέρ. Στη σκηνή πιο όμορφη απ' ότι στο πανί. Την υποδέχτηκε και την εγκωμίασε ο Μισέλ. Τον τιμητικό Αλέξανδρο της τον παρέδωσε ο κ. Γυφτόπουλος ως εκπρόσωπος του δημάρχου που μας αξίζει. Άλλες χρονιές έτρεχε να κορδωθεί σα γύφτικο σκεπάρνι και φέτος έκανε την πάπια και μάλιστα σε περίοδο όπου επιτρέπεται το κυνήγι της. Αλλά είπα ότι σήμερα δε θα γκρινιάξω, έτσι γι' αλλαγή. Σήμερα είδα και πέντε γυναίκες πίσω απ' τον φακό. Καλύτερά μου το συγκινητικότατο προσφυγόραμα "Περιμένοντας τα σύννεφα" και το εγκεφαλικό και παιγνιώδες "Μετά το χθες".

08.30 Μη φεύγεις [Don't go, 2004, Ελλάς, 85'] του Αλέξανδρου Πανταζούδη
Φαίνεται πως η αντίστοιχη φοιτητοσειρά του Α "504 χλμ. Βόρεια της Α." έχει και αδερφάκι και μάλιστα ενήλικο. Κάθε δωμάτιο και καημός κάθε καημός και δάκρυ με υπόκρουση Κίτρινα Ποδήλατα και Tech Soir. Δεν είναι κι άσχημο γι' αρχή αλλά μην τρελαθείτε κιόλας. Αρκεί να έλειπαν κάτι διδακτικές κορώνες και κάποια τσιτάτα εν είδει φιλοσοφικής μπαλαφάρας, όπως: έρχεται κάποια στιγμή που το παρελθόν του ανθρώπου γίνεται μεγαλύτερο απ' το μέλλον του. Και διερωτώμαι: υπάρχει κανείς που να ξέρει πόσο μακριά πάει το μέλλον του; Συνεπώς και προφανώς, σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή το παρελθόν είναι πάντοτε μεγαλύτερο αφού δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει η αύριον.
Ποιοι είναι οι Tech Soir;

10.00 Τεστοστερόνη [Testosterone, 2004, Ελλάς, 95'] του Γιώργου Πανουσόπουλου
Η "Μανία" έγινε πιπομανία κι ο Πανουσόπουλος βάλθηκε να ξεπεράσει τον Περράκη σε φανφάρες και χαζομάρες. Κι όλες αυτές οι παλαίμαχες ηθοποιοί σε ρόλους τσατσάδων, από την νταρντάνα Καίτη Παπανίκα και την γατάρα Γκιζέλα Ντάλι ως την Μπέτι Λιβανού που έκανε ξανά μπίνγκο. ΕΛΕΟΣ! Ο νεοέλληνας Ντε Σαντ Αύγουστος Κορτώ σεναριογραφεί, μουσικοσυνθέτει, τραγουδά και υποδύεται έναν ευνούχο παπά. ΟΥΑΙ ΥΜΗΝ.
Ένα δισκοπότηρο γεμάτο τεστοστερόνη

11.40 Μετά το χθες [Masnap, 2004, Ουγγαρία, 120'] του Attila Janisch
Αριστούργημα. Ο κληρονόμος ενός υποστατικού φτάνει στην περιοχή του κτήματός του κι εγκλωβίζεται στο χρόνο. Όλοι τον αναγνωρίζουν και του θυμίζουν τις κοινές τους συναντήσεις αυτές που ο ίδιος θα βιώσει σε δεύτερο χρόνο, αρκετά αργότερα από τους ντόπιους. Επίσης σε ότι συμβαίνει πρωθύστερα ο ίδιος είναι μόνον ένας θεατής. Ένα σουρεαλιστικό καφκικό παιχνίδι με τη ροή του χρόνου. Εκπληκτικά φυσικά ντεκόρ που αντιστέκονται στις χρονικές ταλαντώσεις του ήρωα. Απίθανα αλλιώτικα κι ωραία dissolves που γεφυρώνουν γλυκά τα χάσματα και τα τερτίπια του χρόνου. Το μυστήριο και η αγωνία θεριεύουν χωρίς να υπάρχουν εμφανείς ενδείξεις ανησυχίας.
Πριν το σήμερα και μετά το αύριο

13.00 Μικρός ουρανός [El cielito, 2004, Αργεντινή / Γαλλία, 93'] της Maria Victoria Menis
Συμπαθής αλλά τίποτε παραπάνω. Τα φολκλορικά σκέρτσα δεν πιάνουν εδώ. Οι συγκινήσεις εκβιάζονται αλλά και τεντώνονται ασύμμετρα και ανισόρροπα.
Η εταιρία παραγωγής momento

14.45 Περιμένοντας τα σύννεφα [Bulutlari beklerken, 2004, Τουρκία / Γαλλία / Γερμανία / Ελλάς, 87'] της Yesim Ustaoglu
Ιδού λοιπόν μια πολιτική ταινία που τολμά να ατενίσει το μέλλον με αισιοδοξία. Τα ανάδελφα "Σύννεφα" συνυπογράφει ο Πέτρος Μάρκαρης. Φιλάδελφη μουσική τους βάζει ο Michael Galasso. Η προσοχή που έχει δοθεί στις λεπτομέρειες και η εικαστική αρτιότητα της εξαθλίωσης επιτρέπει την ομαλή και άνετη απογείωση. Οι γέροι και οι πιτσιρίκοι δίνουν ρέστα. Τα φυσικά τοπία μαγεύουν. Τα καιρικά φαινόμενα υποκλίνονται. Οι μικρές ιδέες σπάνε την ιστορική κρούστα κι εμείς απολαμβάνουμε το γλυκόπικρο υπόστρωμα.
Η εταιρία διανομής celluloid-dreams

17.00 Μικρή ελευθερία [Kleine Freiheit, 2003, Τουρκία / Γερμανία, 99] του Yuksel Yavuz
Άλλη μια μεταναστευτική ιστορία με νέους πρόσφυγες χωρίς χαρτιά εγκατάστασης. Ένας κούρδος κι ένας αφρογάλλος. Κι ο κόσμος εναντίον τους, όπως πιστεύουν. Το μόνο διαφορετικό είναι η διαπίστωση ότι ένας τσατισμένος κούρδος είναι τρεις φορές πιο παρορμητικός, τρεις φορές πιο απρόσεκτος και τρεις φορές πιο βλαμμένος.
Μικρή αλλά κοινότυπη

19.30 Η Χρυσαφένια [Or, 2004, Ισραήλ / Γαλλία, 91'] της Karine Yedaya
Χρυσαφένια, μαλαματένια ή φωτεινή, εμένα δεν με κράτησε. Παρά την χρυσή κάμερα. Η Ρονίτ Ελκαμπέτς είναι μια κούκλα ακόμη κι όταν παραπατάει.
Χρυσή και φωτεινή αναφορά

20.30 Οι τσακωμένες αδερφές [Les soeurs fachees, 2004, Γαλλία, 93'] της Alexandra Leclere
Άλλη μια ατελέσφορη απόπειρα της ημέρας. Η Ιπέρ αλωνίζει χωρίς αντίβαρο, χαλαρά και με χαρακτηριστική άνεση.
Μαλωμένες και επίσημα
Μαλωμένες στην διανομή

22.00 Κεντήστρες [Brodeuses, 2004, Γαλλία, 88'] της Eleonore Faucher
Ο Michael Galasso ξαναχτυπά. Η ενδυματολογική επιμέλεια αξίζει επίσης συγχαρητήρια. Η ταινία αποπνέει μια σπάνια ηρεμία. Μια γλύκα μεταδοτική σκεπάζει το φιλοθεάμον κοινό. Μου άρεσε γιατί με γαλήνεψε. Η Ariane Ascaride μήπως λέγεται Αριανή Ασκαρίδη;
Η πυραμίδα και οι κεντήστρες

00.00 Βασίλισσα για πάντα [Once and future queen, 2000, ΗΠΑ, 90'] του Todd Verow
Η ηρωίδα Philly η Αντι-ύλη είναι ένα συνονθύλευμα από Boy George, Adam Ant, Sid Vicious και Divine. Είναι ένα τρομακτικό κωμικοτραγικό γύναιο με τρεις πρώην συζύγους, που δεν έχει που την κεφαλήν πλύναι και κλείναι.
Κάποτε βασίλισσα και νυν και αεί

ΥΓ1: Ι μιλιόρι αογκούρι από Κώστα, ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.