7ο ΦΝτΘ, ημέρα 1η, Πα 01/04/2005
Η μέρα ξεκίνησε όχι και πολύ καλά. Συννεφιές παντού. Στην ατμόσφαιρα, στη διαδοχή, στο ΦΠΑ, στο ΥΠΠΟ. Σα να ήθελαν όλοι τους να κάνουν το χατίρι του Τεό που δεν είναι πια εδώ. Το πρόγραμμα προβολών του 7ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης το πήραμε σήμερα κι αυτό και με μια μεγάλη διόρθωση: στις 6/4 οι προβολές της αίθουσας Τζον Κασσαβέτης είναι ολωσδιόλου λάθος. Φροντίστε να προμηθευτείτε τη σελίδα που τις αποκαθιστά. Το προσωπικό του Φεστιβάλ ως τα χθες δεν ήξερε καν τι ώρα πιάνει δουλειά σήμερα. Θα 'θελα πολύ να 'ναι πρωταπριλιάτικα αστεία ολ' αυτά αλλά δε μου 'κατσε.
Πρώτα η αλλαγή στην ηγεσία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Το αυτοκρατορικό δίδυμο των Μισέλ Δημόπουλου - Θόδωρου Αγγελόπουλου διαδέχτηκε το δίπολο παραγωγή / δημόσιες σχέσεις - σκηνοθεσία / χαμηλό προφίλ των Δέσποινας Μουζάκη - Παντελή Βούλγαρη. Γιατί όμως τόσο αργά αυτή η ανακοινωμένη από το Σεπτέμβριο και διατυμπανισμένη ως επιβεβλημένη κίνηση; Γιατί όλα κινούνται τόοοσο αργά; Γιατί θα πρέπει να πάει χαμένο ένα εξάμηνο από την προετοιμασία του επόμενου 46ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Γιατί δεν παρέστη ο κος Τατούλης στην επίσημη έναρξη, όπως μας είχε ανακοινωθεί; Φοβήθηκε τις διαμαρτυρίες των υπαλλήλων του Φεστιβάλ που καλύπτουν "πάγιες και διαρκείς ανάγκες" αλλά δεν μονιμοποιούνται; Φοβήθηκε τη σκιά του ή μήπως τα γιούχα των αγανακτισμένων σινεφίλ;
Δεύτερον, έχουμε την αντίπραξη του Berlin in Athens που, ναι μεν κρατάει από 1 ως 24 Απριλίου, έχει όμως δυο κινηματογραφικά αφιερώματα [στην Berlinale και στα Teddy Awards αυτής] τα οποία γίνονται κατά διαβολική σύμπτωση από 1 ως 7 Απριλίου στην Αθήνα. Συν το γεγονός ότι ο αθηναϊκός τύπος δεν ασχολήθηκε ιδιαίτερα με το 7ο ΦΝτΘ μάλλον διότι ο Εϊπίδης δίνει συνέντευξη τύπου στην Θεσσαλονίκη, σεβόμενος αυτό που δεν σέβονται άλλοι κι άλλοι. Κι αυτό το αφιέρωμα στο Φινλανδικό Ντοκιμαντέρ, 1-3 Απριλίου στο Μουσείο Κινηματογράφου, γιατί πρέπει να προσθέτει κι άλλο άγχος στο ήδη υπάρχον; Δεν θα μπορούσε να γίνει σε μια άλλη χρονική περίοδο [έστω και αμέσως μετά] διεκδικώντας από μόνο του ένα κάποιο κοινό; Μήπως περιμένουν οι του Μουσείο Κινηματογράφου να το επισκεφθούν οι αθηναίοι θεατές, τώρα που θα 'ρθουν κατά χιλιάδες;
Τρίτον, γιατί να έχουμε τόσες [αρκετές] συμμετοχές ταινιών σε dvd ή σε beta; Οι προτζέκτορες δεν μπορούν να αποδώσουν την πρέπουσα ποιότητα και οι θεατές αισθάνονται ριγμένοι παρά τα ενδιαφέροντα θέματα που πραγματεύονται οι ταινίες αυτές. Γιατί το Ντοκ Μάρκετ να παίζει μόνον 4 με 8 Απριλίου; Τα σαββατοκύριακα δεν είναι προσφορότερα για μια βιντεοθέαση; Γιατί το μάστερ κλας να γίνεται μεσημέρι Πέμπτης κι όχι μεσημέρι Σαββάτου; Γιατί διαισθάνομαι μια συνωμοσία σιωπής να πλανάται in the air tonight; Που βαδίζομεν κύριοι; Πολύ προσεγμένα τα δυο βιβλιαράκια για τα τιμώμενα πρόσωπα του φετινού Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, τον καναδό Πιέρ Περό και της φινλανδή Πίρχο Χονκασάλο.
Σήμερα άνοιξε φτερά και η έκθεση φωτογραφίας της Αναστασίας Χριστοφορίδου στο παραλιακό μπαράκι Νίκης 35. Να πάτε για καφέ και να δείτε στιγμές από το έργο της. Σήμερα παρουσιάστηκε επισήμως και το βιβλίο "Η αρμενική κοινότητα της Θεσσαλονίκης" σε επιμέλεια του ομότιμου καθηγητή Ιωάννη Χασιώτη. Η 24η Απριλίου είναι ημέρα μνήμης για την γενοκτονία των Αρμενίων κι ετοιμάζεται εκδήλωση στο ΚΘΒΕ.
Α, παρεμπιπτόντως. Σήμερα είδα και δυο ταινίες.
19.00 Μυστήριον (Mysterion, 1991, Φινλανδία, 90') της Pirjo Honkasalo
Εξήντα γυναίκες σ' ένα μοναστήρι της Εσθονίας. Χειμώνες, καλοκαίρια, άνοιξες, φθινόπωρα. Ρυθμοί χαλαροί, ψαλμοί, αγροτικές εργασίες και το κόψιμο του πάγου της λίμνης. Προσωπικές ιστορίες καλογραιών και μια νεαρά που θέλει να εντρυφήσει. Κι εμείς υποβαλλόμενοι στο μυστήριο κλίμα αυτής της επίσκεψης. Ωραίο σενάριο, κινηματογράφηση που αλλάζει οπτικές γωνίες, φωτογραφία που αιχμαλωτίζει είτε μπρος είτε πίσω απ' την κάμερα. Κάπως κουραστική για τον μέσο θεατή, ιδιαίτερα μετά από μια δύσκολη μέρα.
Δείτε κι άλλα μυστήρια
23.00 Σπάζοντας καράβια (Shipbreakers, 2004, Καναδάς, 73') του Michael Kot
Τυπικό δείγμα ενδιαφέροντας θέματος σε άθλια προβολή που χαντακώνει και τη φωτογραφία της ταινίας. Γυρισμένο στην Ινδία, στο μεγαλύτερο κέντρο διάλυσης παροπλισμένων πλοίων. Εκεί όπου τρακόσα άτομα ετησίως αφήνουν τα κόκαλά τους, από καρκίνο, ατυχήματα, πυρετούς, αναθυμιάσεις και εκρήξεις πετρελαιοσωλήνων. Εκεί όπου η θεά Κάλι παίρνει κεφάλια και δίνει νέα διάσταση στην ανέχεια.
Σπάστε κι άλλα πλοία 1
Σπάστε κι άλλα πλοία 2