Dallas Buyers Club

Ασφαλώς θα πληροφορηθήκατε ότι οι δυο πρωταγωνιστές της ταινίας, ο Matthew McConaughey [Επάγγελμα Νεκροθάφτης, Killer Joe, Magic Mike, Ένα Καλοκαίρι /Mud, Ο Λύκος της Γουόλ Στριτ] και ο Jared Leto [Λεπτή Κόκκινη Γραμμή, Fight Club, Ρέκβιεμ για ένα Όνειρο, Αλέξανδρος, Κυρίαρχος του Πολέμου] έχουν σαρώσει όλα τα βραβεία ερμηνείας - από Τορόντο, Βανκούβερ, Ρώμη και ενώσεις κριτικών, μέχρι Independent Spirit, Όσκαρ και Χρυσές Σφαίρες.

Πιθανώς να ξέρετε και τον σκηνοθέτη που τους οδήγησε εκεί, τον καναδό Ζαν-Μαρκ Βαλέ, ο οποίος, αν και έχει κερδίσει 25 διακρίσεις ως τώρα [Ακραίος Έρωτας, C.R.A.Z.Y., Βασίλισσα Βικτόρια: Τα Χρόνια της Νιότης, Cafe De Flore], δεν αρτήθηκε ακόμη Όσκαρ. Ίσως στο επόμενο, βιογραφικό, Wild.

Τι είναι όμως το Dallas Buyers Club; Ένας έξυπνος τρόπος να δίνεις φάρμακα, μη εγκεκριμένα από τον αμερικάνικο φορέα πιστοποίησης φαρμάκων και τροφίμων, σε ανθρώπους που πάσχουν από έιντς [σύνδρομο επίκτητης ανοσοποιητικής ανεπάρκειας]. Ένας σίγουρος τρόπος να τα βάλεις με το σύστημα που κατευθύνεται από τα συμφέροντα μεγάλων φαρμακοβιομηχανιών. Ένας πρωτότυπος τρόπος να παρατείνεις τη ζωή σου για 7 χρόνια εκεί που οι γιατροί του διαπλεκόμενου συστήματος σου δίνουν μόλις 30 μέρες. Ένας δύσκολος ανηφορικός τρόπος να ζήσεις ανθρώπινα και να βοηθήσεις κι άλλους να ξαναβρούν κάποια χαμένη τους περηφάνια.

Ο Μακόναχι υποδύεται-είναι αυτός ο κάποιος, ο Ρον Γούντραφ, καβαλάρης του ροντέο, των γυναικών, του συστήματος, των αεροπλάνων, των λαοπλάνων και των φαρμακευτικών πλάνων. Είναι ομοφοβικός, είναι οροθετικός, είναι σκύλος μοναχικός.

Ο Λέτο είναι η νέμεσή του, ονόματι Ρεγιόν, μεταξένιος και βελούδινος λουλούδινος. Ένας ασήμαντος τρανσέξουαλ, ιντελέξουαλ και πολύ έξουαλ [έξη δευτέρα φύση, έξαλλη, μέθεξη]. Κοντά σε μια τέτοια συνεταίρα Ζαν ντ' Αρκ, ο Ρον θα μεταμορφωθεί σε μετά-μοντέρνο Δον Ιππότη που δεν είναι Κιχώτης διότι βλέπει τα τέρατα κι όχι τους ανεμόμυλους που του πλασάρουν. Σε όλους δηλαδή τους πλασάρουν, όχι μόνο σ' αυτόν. Αυτός όμως έχει/βρίσκει τη δύναμη να τους φτύσει κατάμουτρα, όλους όσοι εθελοτυφλούν και καταδικάζουν τους ανθρώπους, κρίνοντάς τους από το εξώφυλλο ή το [σ]εξώφρυδο.

Ο Βαλέ μετέφερε έξοχα την ατμόσφαιρα της δεκαετίας του '80, τη δαιμονοποίηση των ομοφυλόφιλων και το κυνήγι μαγισσών για ξεκάρφωμα, ενώ κάποιοι γιατροί και φαρμακέμποροι παίζουν με τις ζωές των άρρωστων και των απελπισμένων. Χρησιμοποιεί τα δίπολα [π.χ. Ροκ Χάτσον / Marc Bolan] ως δείγμα συγκριτικής σημειολογίας, υπονομεύει τα στερεότυπα [στρέιτ=ίσιος / μπάι=στραβός], στηλιτεύει την πολυφαρμακία και την καταναλωτική ιατρική στην υπηρεσία της κονόμας, αγγίζει τα σημάδια απ' τα καρφιά μιας μάστιγας που φτάνει δυστυχώς ως τις μέρες μας.

Χρησιμοποιεί ιδανικά το μακιγιάζ [πανάξιο Όσκαρ], το μοντάζ, τα ήπια οπτικά εφέ της πατίνας του χρόνου και τη μουσική ως απαραίτητο συστατικό κάθε ταινίας του. Κι αφήνει εμάς να κρίνουμε, να διακρίνουμε, να απομακρύνουμε.

Βαθμός: 9