Ο Φίλιππος Τσίτος γοητεύει το Λοκάρνο

Ομολογώ ότι όταν είδα τον τίτλο εργασίας της ταινίας [Δε θα γίνεις έλληνας ποτέ] δεν ενθουσιάστηκα. Σκέφτηκα ότι η φαρσοκωμωδία "Και δυο αυγά Τουρκίας" [1987] του Άρη Φωτιάδη [όπου επίσης πρωταγωνιστούσε ο Αντώνης Καφετζόπουλος] είχε βρει καλύτερα το στόχο. Έπειτα ακολούθησαν με ανάλογα θέματα ο Γκορίτσας [Απ' το χιόνι], ο Ζαφείρης [Ισμαήλ], ο Γιάνναρης [Απ' την άκρη της πόλης], οι Κόρρας & Βουπούρας [Μιρουπάφσιμ], ο Θάνος Αναστόπουλος [διόρθωση] κ.α. όλοι τους από την τραγική πλευρά της ιστορίας.

Μετά άκουσα ότι ο τίτλος καταστάλαξε σε "Ακαδημία Πλάτωνος". Πιασάρικο αλλά καλό. Πολύ καλό, ρεαλιστικό και συμβολικό. Διάβασα και τη συνέντευξη του Φίλιππου στη Βούλα Παλαιολόγου και κατάλαβα ότι κάτι καλό "ψήθηκε". Ο Καφετζόπουλος είναι ψιλικατζής, ρατσιστόμουτρο, χωρισμένος, σε παρακμή, με μάνα τη χτυπημένη από εγκεφαλικό κυρά-Χαρίκλεια [Τιτίκα Τσιριγκούλη]. Του φταίνε οι κινέζοι για όλα, αλλά στη ζωή της οικογένειάς του θα μπει τυχαία ένας αλβανός πιτόρος [Αναστάσης Κόζντινε] που ισχυρίζεται ότι έχουν την ίδια μάνα.

Το πιο ωραίο είναι ότι ο Καφετζόπουλος κέρδισε πρόσφατα [15αυγουστο] στο διεθνές φεστιβάλ της Λουκέρνης το βραβείο ερμηνείας [Χρυσή Λεοπάρδαλη καλύτερου ηθοποιού] για το ρόλο αυτό. Αλλά κι ο Τσίτος έφυγε με ένα Οικουμενικό Βραβείο κι ένα 3ο Βραβείο Νεότητας. Η ιδέα του σεναρίου και η μουσική είναι του Νίκου Κυπουργού. Η συμπαραγωγή είναι ελληνογερμανική [ΕΚΚ, ΕΡΤ, ARTE, ZDF, 20/20 Vision, Eurimages, Medienboard Berlin - Brandenburg]

Ενημερωτικά να αναφέρω ότι τα περισσότερα βραβεία σάρωσαν το "Nothing Personal" της πρωτάρας Urszula Antoniak και το "Buben Baraban" του ρώσου Alexei Magirev, ενώ τη βαρύτιμη Χρυσή Λεοπάρδαλη σήκωσε η κινέζα Xiaolu Guo για το ευρωπαϊκό "She, a Chinese".

Δε θα γίνεις έλληνας ποτέ
Βερολινέζικη Βαβυλωνία
Πλατωνική ακαδημαϊκή υπόθεση