Οι ταινίες της εβδομάδας (18 - 24 /3)

Το βαρύ πυροβολικό των εταιρειών σφυροκοπά ξανά τις αίθουσες, καθώς μπαίνουμε στην τελική ευθεία για την περίοδο πριν από την - μερική - αργία του καλοκαιριού. Πάντως έχουμε αρκετό χρόνο μπροστά μας, μέχρι οι καινούργιες ταινίες που να αξίζουν, να είναι μικρότερες σε αριθμό από το μέγεθος των μανικιών μας!

Ταινία της εβδομάδας

Η Πτώση - Der Untergang του Όλιβερ Χίσμπίγκελ, με τον Μπρούνο Γκάνζ, την Αλεξάνδρα Μαρία Λόρα, τον Τόμας Κρέντσεν και αρκετούς άλλους γνωστούς γερμανούς ηθοποιούς, που παρελαύνουν μέσα στις εικόνες αυτής της έκδηλης βιογραφίας των τελευταίων στιγμών μιας κόλασης.

Μια γερμανική ταινία η οποία άφησε ισχυρές εντυπώσεις, τόσο σε εμάς όσο και στο γερμανικό κοινό. Βασισμένη σε σελίδες από το ημερολόγιο της γραμματέως του Χίτλερ, καθώς και σε πλούσιο υλικό αφηγήσεων και στοιχείων που ανέκυψαν μετά την λήξη του πολέμου, μας παρουσιάζει ουσιαστικά τις τελευταίες ημέρες του Αδόλφου Χίτλερ και του Βερολίνου, καθώς τα εξασθενημένα στρατεύματα της ναζιστικής Γερμανίας καταρρέουν μπροστά στην πλημμυρίδα των ρωσικών αρμάτων μάχης. Με εξαιρετικό μοντάζ και κινηματογράφηση που σπάει κόκαλα, η ταινία κινείται σαν ένα διεισδυτικό μάτι, που αποτυπώνει κομμάτι κομμάτι χρησιμοποιώντας ένα μπλε απόκοσμο φίλτρο στην φωτογραφία, την παράνοια που ακολουθεί τους βασικούς ενορχηστρωτές του ναζιστικού εφιάλτη, καθώς αυτοί σιγά σιγά, παραδίδονται από τις ψευδαισθήσεις τους, στην σκληρή πραγματικότητα της άνευ όρων παράδοσης ή της αυτοκτονίας. Έχοντας ξεσηκώσει κύματα τόσο υποστήριξης όσο και διαμαρτυρίας, η "Πτώση", συνεχίζει εκεί που άφησε τόσο έντονα το στίγμα της, η θρυλική μίνι σειρά της βρετανικής τηλεόρασης, στις αρχές της δεκαετίας του ΄80 "Καταφύγιο", με τον Άντονυ Χόπκινς, αυτήν την φορά στον ρόλο που σήμερα υποδειγματικά ερμηνεύει, ο Μπρούνο Γκανζ των "Φτερών του Έρωτα". Αυτόν του Α. Χίτλερ, κουρασμένου και πιο παρανοϊκού από ποτέ να περιμένει έναν "ένδοξο" θάνατο ή μια - εκ θαύματος - , νίκη!
**** Προοπτική

Άλλες ταινίες:

Υδάτινες ιστορίες - The life aquatic, with Steve Zissou του Γουές Άντερσον, με το εντυπωσιακό κaστ των Μπιλ Μάραιη, Αντζέλικα Χιούστον, Καίητ Μπλάνσετ, Όουεν Ουίλσον, Ουίλιαμ Νταφόε και Τζέφ Γκόλντμπλουμ.

Οι περιπέτειες στην θάλασσα και σε κάθε είδους πλάτη και βάθη των ωκεανών του ωκεανολόγου Στηβ Ζισσού (Μπιλ Μάραιη), ο οποίος επιδιώκει να βρει τα ίχνη ενός φανταστικού καρχαρία με πολύ ιδιότυπο σώμα και... στάση απέναντι στα πράγματα, ενώ την ίδια στιγμή ανακαλύπτει πως έχει έναν πολύ νεότερο γιο ο οποίος μάλιστα είναι έτοιμος να δημιουργήσει σχέση με την εκλεκτή της καρδιάς του. Ο δημιουργός της "Οικογένειας Τένενμπάουμ", αυτήν την φορά πατώντας σε ένα πολύ μεγαλύτερο σε όγκο μπάτζετ, μας δίνει μια ταινία μέσα στο γνωστό πλέον ύφος του, με πολύ καλές αδυνατότητες, αλλά κάπως... άνιση τολμώ να πω και χωρίς να έχει την φρεσκάδα του πρωτόλειου που είχε η προηγούμενη δουλειά του. Βέβαια και εδώ το σήμα κατατεθέν της σκηνοθεσίας του, δηλαδή η εναλλαγή δράματος και κωμωδίας, υπάρχει σε ισχυρές δόσεις, αλλά μοιάζει να μην μπορεί η ίδια να φτάσει σε μια δραματική κορύφωση, αντάξια αυτού του τόσο ενδιαφέροντος ύφους. Βέβαια αυτό δεν αναιρεί το γεγονός πως έχουμε μια καλή ταινία με αξιόλογες ερμηνείες, ειδικά από τους Ουίλσον, Μάραιη (φυσικά) και Μπλάνσετ, πράγμα που μας κάνει να πιστεύουμε πως η επόμενη δουλειά του Άντερσον, όταν θα έχει συνηθίσει και στο πνεύμα των μεγάλων παραγωγών, θα είναι τουλάχιστον πολύ καλή. Άλλωστε ο Άντερσον δεν είναι τίποτε άλλο από τον πιο ευαίσθητο και καλύτερο Αμερικανό κινηματογραφιστή έως τώρα της γενιάς του. Καλή δύναμη!
*** Προοπτική

O Έμπορος της Βενετίας - Τhe merchant of Venice του Μαρκ Ράντφορντ) με τους Αλ Πατσίνο, Τζέρεμι Άιρονς, Τζόζεφ Φάινς.

Καλή προσπάθεια καταγραφής του κλασικού έργου του Σαίκσπηρ. Καλή προσπάθεια όπως είπα και πριν αλλά πραγματικά δεν καταλαβαίνουμε για ποιο λόγο πρέπει να δεχόμαστε κάθε φορά τον ακαδημαϊσμό και τη διατήρηση της θεατρικής νοοτροπίας, για έναν κινηματογράφο ο οποίος επιδιώκει τόσο πολύ, τουλάχιστον στα λόγια, να πετύχει το μεγάλο άλμα προς μια νέα μορφή οπτικοακουστικής τέχνης, χρησιμοποιώντας και τα νέα μέσα (αρκεί να δει κανείς την καινούργια ταινία του - παλαίμαχου - Ζαν Λυκ Γκοντάρ, "κάποια πράγματα για να θυμόμαστε", πάνω στην τέχνη και την ιστορία του κινηματογράφου, για να μπορέσει να καταλάβει, τι μπορεί να επιτευχθεί όταν βγαίνουμε από την ακαδημαϊκότητα, ακόμα και σε παρουσίαση παλαιότερων δουλειών άλλων σκηνοθετών. Πόσο μάλλον σε μια δική μας σε όλα τα δραματουργικά μήκη και πλάτη ταινία! Ελπίζουμε σε πιο ρηξικέλευθες προσεγγίσεις, ανάλογων δουλειών στο μέλλον, καθώς η ανάγκη μας για ανανέωση των εικόνων είναι έντονη πλέον και δεν μπορούμε στην πραγματικότητα να στηριζόμαστε συνεχώς στις καλές ερμηνείες.
** Σπέντζος Φίλμ

Blueberry τoυ γνωστού μας από την ταινία "Ντόμπερμαν", Ζaν Κουνάν με Βάναν Κασέλ, Τζούλιετ Λούις, Έρνεστ Μπρόγκαην, Μάικλ Μάντσεν.

Ο σκηνοθέτης του " Ντόμπερμαν", μεγάλης γαλλικής επιτυχίας πριν από μερικά χρόνια, χρησιμοποιεί ξανά τον αγαπημένο του πρωταγωνιστή Βάναν Κασσέλ, για να μας δώσει μια ταινία βασισμένη στο κλασικό, κόμικ γουέστερν του Μοέμπιους, "Βlueberry". Ο Κουνάν σύμφωνος με την αφαιρετική και μεταφυσική ατμόσφαιρα που υπάρχει σε αρκετές δουλειές του Ζάν Ζιρό - δηλαδή του Μοέμπιους - μας δίνει εδώ ένα καθαρά "οπτικό" φιλμ, χωρίς να εστιάζει τόσο πολύ στην αρχική ιδέα του κόμικ, αλλά με τρομακτική έμφαση στα μεταφυσικά αμάνικα μηνύματα και στην χρήση της εικόνας για την ανάδειξη τους. Μια πολύ καλή δουλειά που μπορεί να ξενίσει πολλούς αλλά σίγουρα όχι τύπους όπως οι αναγνώστες του mic!
*** Προοπτική

Μείνε ακίνητη - Non ti muovere του Σέρζιο Καστελίτο, με τον ίδιο και την Πηνέλοπε Κρουζ, πάνω σε ένα μυθιστόρημα της συζύγου του.

Πρόκειται για την ιστορία του Τιμόθεο, ενός χειρούργου, ο οποίος καθώς διανύει μια μεγάλη προσωπική δοκιμασία εξαιτίας σοβαρής ασθένειας της κόρης του αρχίζει να θυμάται την ερωτική σχέση που είχε εν' κρυπτώ με μια νεαρή Αλβανίδα. Ερωτική σχέση που ξεκίνησε με έναν βιασμό και εξελίχθηκε - άραγε λόγω της ενοχής - σε πραγματική παθιασμένη σχέση. Ταινία που όπως και το μυθιστόρημα στηρίζεται στις σεναριακές ανατροπές - τόσο στην αρχή όσο και στο δραματικό φινάλε - με κινηματογράφηση που παρ'ότι κινείται σε συνηθισμένα πλαίσια, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον καθώς "πατάει" σε μια γερή δραματουργική βάση, αυτήν του δυνατού μυθιστορήματος - σεναρίου. Μεγάλη επιτυχία στην Ιταλία και κριτική αποδοχή, και πολύ ενδιαφέρουσα η μεταμόρφωση, της -πολύ όμορφης - Πηνέλοπε Κρούζ, σε μια ασχημούλα αλβανίδα μετανάστρια.
*** Village films

Η πτήση του Φοίνικα - Flight of Phoenix του Τζων Μουρ, με τους Τζιοβάνι Ρίμπιζι, Μιράντα Ότο, Ντένιζ Κουέιντ

Οι επιζώντες από την πτώση ενός αεροπλάνου στην έρημο Γκόμπι, προσπαθούν με την βοήθεια ενός εξ αυτών, ο οποίος είναι σχεδιαστής εναέριων οχημάτων, να ανακατασκευάσουν χρησιμοποιώντας τα συντρίμμια, ένα "πρωτόγονο" αεροπλάνο το οποίο θα τους βοηθήσει να απεγκλωβιστούν από την δεινή κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει.

Ενδιαφέρουσα περιπέτεια, κομμένη και ραμμένη στα πρότυπα των σύγχρονων χολιγουντιανών ταινιών δράσης, η οποία όμως δεν καταφέρνει να αποφύγει την προβλεψιμότητα και να οδηγηθεί σε κάποια πέρα του στενά εμπορικού θεαθήναι επίπεδα ανάλυσης. Επίσης η δόμηση των χαρακτήρων θα μπορούσε να θεωρηθεί τουλάχιστον προβλέψιμη και προσχηματική!
** Odeon

Σαν πρόσωπο στα σύννεφα - Head in the clouds του Τζων Ντούιγκαν, με την Σαρλίζ Θερόν, την Πηνέλοπε Κρουζ (φαίνεται πως όποια χωρίζει με τον Τομ, βάλλεται αμέσως μετά από δημιουργικό οίστρο και γυρίζει την μια ταινία πίσω από την άλλη!) και τον Στούαρτ Τάουνσεντ

Ένα ερωτικό δράμα από τον δημιουργό πριν από μερικά χρόνια των καταπληκτικών "Σκυλιών στη Χλόη", που όμως αυτήν την φορά φαίνεται να χάνει τον έλεγχο μέσα στους δαιδαλώδεις δρόμους που προσπαθεί να εμπλακεί, αναφερόμενος μέσα από την περιγραφή ενός ερωτικού τριγώνου ανάμεσα σε δύο καλλιτέχνιδες στο προπολεμικό Παρίσι και έναν Ιρλανδό δάσκαλο με προοδευτικές αντιλήψεις, στην είσοδο των δυνάμεων της ιστορίας η οποία όπως θα έλεγε και ο Χέγκελ είναι έτοιμη να παίξει τα δικά της, πολλές φορές, θανάσιμα παιχνίδια! Με ενδιαφέρουσα - πως αλλιώς - σκηνοθεσία, αλλά με εμφανείς σεναριακές αδυναμίες, η ταινία στέκεται μεν σε αξιοπρεπή πλαίσια αλλά δεν καταφέρνει να εμβαθύνει όσο θα έπρεπε στην σύνθετη πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα μετά τον Ισπανικό εμφύλιο και κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου!
** Playtime

To Φελαντάκι και η μεγάλη παρέα του Γουίνι - Pooh's Heffalump movie
Kινούμενο σχέδιο του Φρανκ Νίλσον

Συμπαθητική και αυτή η μεταφορά του ομώνυμου κινουμένου σχεδίου της μεγάλης οθόνης που από το 1925 και μετά έχει περάσει στα όρια του κλασικού. Εικαστική δουλειά που παρ'ότι κλασικού ύφους καταφέρνει να μας κρατήσει με την έκδηλη ευαισθησία της!
*** Προοπτική.

Σήμα Κινδύνου 2 - The ring 2 του Χίντεο Νακάτα με την Ναόμι Γουάτς, τον Ντέιβιντ Ντόρφμαν και την Σίσυ Σπέισεκ

Ήθελα να ήξερα γιατί οι διανομείς δεν κράτησαν τον αγγλικό τίτλο και μας έδωσαν για τίτλο αυτήν την αστεία ελληνική επικεφαλίδα, σε μια ταινία που μόνον αστεία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Η Ναόμι Γουάτς συνεχίζει την περιπλάνηση της στους σκοτεινούς δρόμους αυτής της δεύτερης διασκευής για το αμερικανικό κοινό της κλασσικής, παρ'ότι πρόσφατης, Ιαπωνικής τριλογίας των The ring. Ο Νακάτα ξέρει σίγουρα να δημιουργεί ένα αφαιρετικό περιβάλλον υποβόσκοντος και ενίοτε ανοικτού τρόμου, ο οποίος χωρίς να έχει ανοικτή σεναριακή προκάλυψη από το γιαπωνέζικο της ανάλογο, καταφέρνει να μας δώσει μια γεμάτη δύναμη νέα εκδοχή. Η ερμηνεία επίσης της υπέροχης Ναόμι Γουάτς στέκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα, σε τέτοια που η χαρισματική Αυστραλή μας έχει τόσο πολύ συνηθίσει από την "Οδό Μαλχόλαντ" και μετά!
*** U.I.P.

To ωραίο φύλο - Stage Beauty του Ρίτσαρντ Έιρ, με την Κλερ Ντέινς, τον Ρούπερτ Έβερτ κ.α.

Συμπαθητική αναφορά πάνω στη δύναμη της μεταμόρφωσης του ηθοποιού και στην υποβλητικότητα πάνω στους ίδιους τους φορείς της πράξης της ηθοποιίας. τα μέσα του δέκατου έβδομου αιώνα και καθώς η Βρετανία έχει μόλις βγει από τον εμφύλιο και την δεκαετή δικτατορική κυβέρνηση των φανατικών πουριτανών του Κρόμγουελ, μια ενδυματολόγος του θεάτρου παίζει κρυφά γυναικείους ρόλους, πράγμα το οποίο εκείνη την εποχή απαγορεύεται, και παράλληλα δημιουργείται μια ενδιαφέρουσα διαλεκτική ανάμεσα σε αυτήν και τον Κίναστον, ηθοποιό ειδικευμένο σε γυναικείους ρόλους, με τον οποίο συνεργαζόταν ως ενδυματολόγος. Όλα αυτά βέβαια παίρνουν άλλη τροπή όταν με την παλινόρθωση της μοναρχίας, ο λάτρης του θεάτρου Κάρολος ο οποίος παρακολουθεί συστηματικά το θέατρο κάποια στιγμή δίνει το ελεύθερο στις γυναίκες να υποδύονται τους ρόλους που θέλουν. Χωρίς η σκηνοθεσία - πάγιο πρόβλημα στο 90% των παραγωγών - να ξεπερνά την ακαδημαϊκή χρήση της αφήγησης, στέκεται σε πολύ καλά πλαίσια αναπαριστώντας το κλίμα της εποχής και "πιάνει" με την έξυπνη κίνηση του μοντάζ και του φακού, τις λεπτές αποχρώσεις των συμβολισμών πάνω στο θέατρο και το φύλο που ο σκηνοθέτης προσπαθεί να περάσει!
*** Odeon

To Φεστιβάλ γαλλόφωνου κινηματογράφου επίσης ξεκινάει σήμερα έχοντας στο ενεργητικό του τρεις αίθουσες (Απόλλων, Αττικόν και Γαλλικό Ινστιτούτο) και είναι όντας αναβαθμισμένο με την είσοδο και της Ελλάδας στον παγκόσμιο οργανισμό γαλλοφωνίας. Οι ταινίες φέτος πέρα από ενδιαφέρουσες γαλλικές παραγωγές, όπως το καταπληκτικό ντοκιμαντέρ "Κάποια Πράγματα για να Θυμόμαστε" του Ζ.Λ. Γκοντάρ, δοκίμιο πάνω στην φύση και την εμπορευματική αλλοτρίωση του κινηματογράφου, καθώς και ταινίες όπως τα πολύ καλά "κόκκινο Σατέν", από την Αλγερία, και "Άγρια Πλευρά", κινούνται από την μητροπολιτική Γαλλία μέχρι μεγάλες αφρικανικές παραγωγές, κάποιες από τις οποίες είναι πολύ δύσκολο να τις βρει κάποιος έξω από το κύκλωμα των φεστιβάλ. Παράλληλα αυτήν την εβδομάδα στο Παρίσι - πράγμα που δεν είναι καθόλου τυχαίο - παρουσιάζεται η εβδομάδα ελληνικού κινηματογράφου η οποία από ότι μαθαίνουμε σημειώνει και μεγάλη επιτυχία ήδη από την έναρξη της.

Επίσης να μην ξεχάσουμε πως την 1η Απριλίου ξεκινάει για άλλη μια φορά και ξανά σε δεκαήμερη βερσιόν το Διεθνές φεστιβάλ ντοκιμαντέρ της Θεσσαλονίκης στο οποίο για άλλη μια φορά εμείς οι συντάκτες του mic που ασχολούμαστε με τον κινηματογράφο θα παρευρεθούμε για να το καλύψουμε με τον αρτιότερο δυνατό τρόπο. Περισσότερες πληροφορίες σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα!

Την άλλη εβδομάδα:

Ο Γούντι Άλλεν συναντά δυο διαφορετικές εκδοχές της ίδιας ιστορίας στο "Μελίντα και Μελίντα", η Ανέτ Μπένινγκ λέει την "Τελευταία λέξη της Τζούλια", ενώ έχουμε ένα μεγάλο αφιέρωμα στο έργο του Όζου και τις ταινίες, ακόμα, "Μικρός Σχιζό", "Χοτέλ Ρουάντα", και "Ποτάμι του φόβου". Να 'μαστε καλά!