Οι ταινίες της εβδομάδας (21-27/1)

Οι ταινίες αυτήν την εβδομάδα μας επιφύλαξαν ορισμένες ευχάριστες εκπλήξεις:

Ταινία της εβδομάδας

Παρότι ένιωσα σε κάποιαν στιγμή την ανάγκη να βάλω σε αυτήν την θέση την ταινία του αγαπητού Κέν Λόουτς που έχει βγεί αυτήν τηνεβδομάδα, τελικά ο πειρασμός που λέγεται Μάρτιν Σκορτσέζε επικράτησε. Άρα:

Αviator του Μάρτιν Σκορτσέζε, με τους Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Κέητ Μπλάνσετ, Κέητ Μπέικινσέιλ, Άλαν Άλντα

Η κινηματογραφική καταγραφή της ζωής και των όχι πάντα κατανοητών έργων και ημερών του μεγαλομεγιστάνα του Χόλυγουντ αλλά και της αεροναυπηγικής Χάουαρντ Χιουζ. Ο Σκορτσέζε επιστρέφει με έναν ακόμα αντιήρωα, αγγιγμένο αυτήν την φορά από την τρέλα. Έναν άνθρωπο ο οποίος μπορεί μεν να σύναψε σχέση με ορισμένες από τις διασημότερες αλλά και ομορφότερες γυναίκες της εποχής του, όπως ας πούμε η Κάθρην Χέμπουρν (υποδειγματικά ερμηνευμένη από την Κέητ Μπλάνσετ), την Άβα Γκάρτνερ, την Τζην Χάρλοου και τόσες άλλες, αλλά απο την άλλη μεριά οι σε ψυχωτικό επίπεδο διαρκώς επιδεινούμενες φοβίες του γύρω από την αποστείρωση και την καθαριότητα, τον έκαναν να εξαφανιστεί κλεισμένος στο σπίτι του τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής του και να θέσει τον εαυτό του σε μια ιδιότυπη καραντίνα. Ο Χιουζ ήταν μια περσόνα του κινηματογράφου.

Συμμετείχε στην παραγωγή του πρώτου Σημαδεμένου μαζί με τον Χάουαρντ Χοκς και σε πολλά επίπεδα επέδρασε με καθοριστικό τρόπο στήν τελική μορφή του έργου, όπως και στην παραγωγή της ταινίας Άγγελοι της κόλασης μιας ταινίας με θέμα τις δράσεις μιας παρέας πιλότων στην διάρκεια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου. Δεν είναι τυχαίο πως η ταινία μας δείχνει όλες αυτές τις πτυχές αυτού του ιδιόρυθμου χαρακτήρα ο οποίος έφτασε στο σημείο να χρησιμοποιήσει τεράστια κονδύλια του αμερικανικού κράτους για να χρηματοδοτήσει απραγματοποίητα, πέραν του πειρατικού σταδίου αεροπλάνα και μάλιστα κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Μανιακός και ο ίδιος με την αεροπλοία είχε τέσσερα αεροπορικά ατυχήματα κατά τα οποία σε κάποιο τραυματίστηκε αρκετά σοβαρά.

Ο Σκορτσέζε κάνει μία σπουδή πάνω στην υπόγεια ανάδειξη, μέσα από τις λεπτομέρειες ειδικών στοιχείων γύρω από την κάθε εποχή. Ας πούμε στην σκηνή που ο Χιούζ και η Χέμπουρν συναντούν την παρέα του Έρολ Φλύν σε τζαζ κλάμπ και παρατηρούμε την σχεδόν σουρεαλιστική ατμόσφαιρα, όπου λεπτομέρειες όπως η κινηματογράφηση του τραγουδιστή της μπάντας ή του αρακά στο πιάτο του Χιουζ, δίνουν στον θεατή την αίσθηση της σταδιακής εισόδου σε ένα θέατρο παραλόγου που σιγά σιγά θα επεκταθεί σε όλη την περιγραφή του εσωτερικού κόσμου του Χιούζ. Εξαιρετικά κινηματογραφημένη είναι και η σεκάνς όπου ο Χιούζ βρίσκεται κατά τα γυρίσματα της πρώτης του ταινίας, να χορογραφεί πάνω σε ένα αεροπλάνο ολόκληρη την κίνηση και τους ελιγμούς μιας αερομαχίας. Η ταινία φτάνει τελικά μέσα από την περιγραφή των θριάμβων, αλλά και την κατάρευση στην τρέλα του ήρωα, να μας καταπλήξει με την δρατουργική κορύφωση του μονολόγου στο φινάλε. Χωρίς να είναι η καλύτερη ταινία του Σκορτσέζε, επιτυγχάνεται να αποφευχθούν εδω πέρα οι ασάφειες και τα άλματα στο μοντάζ τα οποία βασάνισαν εν'πολλοίς λόγω πιέσεων των παραγωγών, τις Συμμορίες της Νέας Υόρκης.
*** Διάρκεια 172 λεπτά, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

The grudge - Η κατάρα του Τακάκι Σιμίζου με τους Σάρα Μισέλ Γκέλα, Μπίλ Πούλμαν, Κλέα Ντίβα

Ριμέικ της ταινίας Ζu On τoυ ιδίου, με στόχο την αμερικανική αγορά και με μια υποβλητική ένταση που καταφέρνει μέσα από την πιό σοφή χρήση του λόγου, ο οποίος είναι πολύ μινιμαλιστικά χρησιμοποιημένος στην πρωτότυπη ταινία, να μας οδηγήσει στο να αναγνωρίσουμε το χαρακτήρα μιας πολύ μεστής ταινίας τρόμου στις τόσο έντονα δομημένες εικόνες της. Οι λήψεις και οι φωτισμοί τονίζουν ακόμα περισσότερο την επιτυχία της προσπάθειας να περιγραφεί με έναν επιτυχημένο κινηματογραφικά τρόπο η επίδραση μιας κατάρας πάνω σε μία σειρά από ανθρώπους σε ένα αλλό κοσμο, σύγχρονο Τόκυο.
*** Διάρκεια 96 λεπτά, Playtime

Ένα τρυφερό φιλί - Ae Fond Kiss του Κεν Λόουτς, με τους Άτα Γιάκομπ, Εύα Μπέρθστιλ, Σάμσταντ Ακατάρ

Η ιστορία ενός σύγχρονου Βρετανού πακιστανικής καταγωγής, ο οποίος σπάζει τις οικογενειακές του νόρμες οι οποίες των θέλουν να παντρεύεται απο προξενειό την κοπέλα που επιλέγουν οι δικοί του και να ακολουθεί τις συμβατικές επιλογές της. Έτσι ερωτεύεται μία λευκή καθηγήτρια μουσικής σε ένα καθολικό σχολείο και αρχίζει έτσι μία σύγκρουση η οποία αποκαλύπτει σιγά σιγά τα κρυμμένα ρήγματα ανάμεσα στις αντιλήψεις που έχουν οι διάφορες γενιές της οικογένειας του. Ταυτόχρονα και η φίλη του δεν μένει πίσω σε πιέσεις την στιγμή που η συνέχιση της καριέρας της στό σχολείο όπου δουλεύει διακυβεύεται, εξαιτίας ενός ρατσιστή καθολικού ιερέα υπεύθυνου για την ανανέωση των συμβάσεων. Ο Λόουτς δεν χαρίζεται σε κανέναν και με ένα σφιχτοδεμένο μοντάζ και ταυτόχρονα μια από τις πιο όμορφες ερωτικές σκηνές στην ιστορία του βρετανικού κινηματογράφου, καταφέρνει να σκιαγραφήσει τέλεια την σύγκρουση των πολιτισμών αλλά και το κρυμμένο ρατσιστικό υπόβαθρο που κρύβει κάθε κοινωνία όπου αναδύεται ο διαχωρισμός και η κάθετη σχέση των κοινωνικών τάξεων. Όμορφη δουλειά που κλείνει επάξια την κατά Λόουτς τριλογία των ταινιών με θέμα την Γλασκώβη.
*** Διάρκεια 106 λεπτά, ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ

Ο τελευταίος κυνηγός - Le dernier trappeur του Νικολά Βανιέ, με τον Νόρμαν Γουίντερ

Η περιγραφή με την μορφή δραματοποιημένου ντοκιμαντέρ της ζωής και των δράσεων του Νόρμαν Γουίντερ ενός κυνηγού θηραμάτων από τους τελευταίους που μπορεί να συναντήσει κανείς στα χιονισμένα δάση του Καναδά. Με φωτογραφία εξαιρετική και πλάνα με παρμένα με μαεστρία αντικατοπτρίζεται αρκετά πετυχημένα, η αίσθηση που ο Νόρμαν θα ήθελε να ΝΙΩΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΑΥΤΈΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΤΟΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΠΑΡΝΗΘΕΊ ΣΧΕΔΟΝ ΕΞΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΤΟΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ και να στραφεί προς μια κατά το δυνατόν αρμονικότερη συμβίωση με την φύση. Πρόβλημα του σεναρίου το εντελώς προσχηματικό σενάριο καθώς κάποια κάπως απότομα περάσματα από την μια σκηνή στην άλλη στο μοντάζ, όπως και η κάπως υπερβολική συνεχής αναφορά στην ρυθμιστική λειτουργία ενός κυνηγού σε σχέση με την υπόλοιπη φύση (εμμονή στην οποία πιστεύουμε πως οδηγείται ο σκηνοθέτης για να αποφύγει την κριτική που θα του ετοίμαζαν αρκετές οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων στην χώρα του).
Διάρκεια 105 λεπτά, ΟDEON

To Ταξί της Νέας Υόρκης του Τίμ Στόρι με την Κουήν Λατίφα

Απαράδεκτη αμερικανική εκδοχή των ούτως ή άλλως απαράδεκτων πρωτότυπων ταινιών της παραγωγής του Λυκ Μπεσσόν που παρά την συμπαθητική Λατίφα, η οποία συνεχίζει να ασχολείται τόσο με την μουσική όσο και με τον κινηματογράφο, δεν καταφέρνει να σώσει το ναυάγιο της εν λόγω ταινίας.
<> Διάρκεια 97 λεπτά, ODEON

Την άλλη εβδομάδα:
Δυνατές έξοδοι όπως οι ταινίες, Ατέλειωτοι Αρραβώνες του Ζαν Πιέρ Ζενέ, το μουσικό φιλμ Ρέυ για την ζωή του Ρέυ Τσάρλς και Η Ρωσική Εποχή του Θερισμού. Από την άλλη μεριά το ελληνικό Αλεμάγια, το Πυροσβεστικός Σταθμός 49, τo The Woodsman, καθώς και το Elektra.