Dreamshow, Massive, Neubauten, Sigur Ros κ.α. που ψήνονται

Δεν ξέρω τι απωθημένα ή τι "ψώνιο" ή τι καλλιτεχνικά όνειρα έχουν οι ροκ μουσικοί που ονειρεύονται να ακούσουν τα τραγούδια τους παιγμένα από κλασική ορχήστρα. Η Siouxsie πάντως τα κατάφερε πρόσφατα στο Royal Festival Hall, το δε γεγονός καταγράφηκε (φυσικά!) σε DVD που θα κυκλοφορήσει με τον τίτλο "Dreamshow" (λέτε να ζητήσει πνευματικά δικαιώματα ο ...Μικρούτσικος;). Αξιοσημείωτες οι συμμετοχές ενός Ιάπωνα τυμπανιστή των Kodo και του τσελίστα Martin McGarrick (θυμάστε τους This Mortal Coil;)

Επαναδραστηριοποιούνται οι Massive Attack και ετοιμάζουν νέα κομμάτια με συμμετοχές λίγο (Liz Frazer) ή πολύ αναμενόμενες (Horace Andy). Λέτε τώρα, μετά τις massive επθέσεις στο Λονδίνο, να αναγκαστούν να αλλάξουν πάλι το όνομα τους όπως και πριν από 14 χρόνια;

Αυτός ο Stevo, το αφεντικό της Some Bizarre, έχει κάνει φαίνεται πολλές ...ζημιές σε μουσικούς. Μετά λοιπόν τους Coil οι οποίοι επανακυκλοφόρησαν τους παλιούς τους δίσκους με το μήνυμα "Stevo pay us what you owe us", τώρα και οι Einsturzende Neubauten ξαναβγάζουν στην αγορά την ταινία του "1986" με τίτλο "Halber Mensch", σκηνοθετημένη από τον cult Ιάπωνα σκηνοθέτη Sogo Ishii., μιας που η έκδοση που κυκλοφορεί αυτή τη στιγμή από την Some Bizarre (τη βρήκα προ μηνών σε κεντρικό αθηναϊκό δισκάδικο) θεωρείται πειρατική. Πειρατική ή γνήσια πάντως, όση τη βρείτε τσιμπήστε την αβλεπί, αξίζει...

Αυτή τη φορά τίτλο θα έχει και ο δίσκος αλλά και τα κομμάτια. Ναι, στους Sigur Ros αναφέρομαι, οι οποίοι επανέρχονται με νέο δίσκο ("Takk"), όπου και πάλι επιμένουν ...ισλανδικά! Αλήθεια, ποιος ήταν αυτός που είπε ότι γλώσσα του ροκ είναι μόνο τα αγγλικά;;

Έχουν πάρα πολλά χρόνια να βγάλουν καλό δίσκο. 12 χρόνια οι Depeche Mode, σχεδόν 20 οι Simple Minds. Λέτε να μας εκπλήξουν με τα νέα τους πονήματα; Θα λέγονται "Playing the angel" και "Black and White 050505" αντίστοιχα, και θα βρίσκονται στα δισκοπωλεία πριν από την εκπνοή του 2005.

Για τον χώρο της αιθέριας σκοτεινής μουσικής θεωρούνται κάτι σαν ένα ιερό τοτέμ! Και όπως φαίνεται ένα tribute στα τραγούδια τους δε φτάνει. Μετά λοιπόν το πρόσφατο "The Lotus Eaters", νέος δίσκος με διασκευές κομματιών των Dead Can Dance κυκλοφορεί με τίτλο "Summoning the muse". Μεταξύ των ονoμάτων που αποτολμούν την αναπόφευκτη έκθεση σε συγκρίσεις είναι οι Faith & the Muse, Black Tape for a Blue Girl, Arcana, Ataraxia, Liv Kristine και Jarboe.

Και κάποιες πρόσφατες νέες και αξιόλογες εκδόσεις από το χώρο του βιβλίου. Και όχι, δεν είναι "βιβλία για το καλοκαίρι" (πάντα απεχθανόμουν αυτούς τους χαρακτηρισμούς)! Ξεκινάμε λοιπόν από το μυθιστόρημα "H φυλή των happy few" (Εκδόσεις Ηλέκτρα) του Γιώργου-Ίκαρου Μπαμπασάκη. Beat γραφή, συναισθηματική, μπόλικη μελαγχολία, καταραμένοι ήρωες, μυστικές συνομιλίες με τον Ντεμπόρ και τον Μίλερ, ένα βιβλίο για τους "happy few" εραστές της τέχνης που ανατρέπει. Όσοι αναζητούν ένα "αιρετικό" ανάγνωσμα, το "Ο Σιοράν μιλάει για τον Σιοράν" (Εκδ. Printa) αποτελεί μια έξοχη εισαγωγή στον αφοριστικό, προκλητικό κόσμο του Ρουμάνου "αντιφιλόσοφου". Σε εντελώς άλλο κλίμα, το βιβλίο "Εθνοχουλιγκανισμός" (Εκδ. Οξύ) του δημοσιογράφου Ηλία Κανέλλη, συλλογή από κείμενα που γράφτηκαν την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας με περιεχόμενο ανεμενόμενο εκ του τίτλου και λίαν προκλητικό. Αν πάντως επιμένετε για κάτι πιο ελαφρύ και διασκεδαστικό για τις ημέρες που έρχονται, το "Βιβλίο του πέους" της Μάγκι Πάλεϊ (Εκδ. Αλεξάνδρεια) είναι ...ότι πρέπει (ας μην κάνω την αναλογία με το γνωστό ανέκδοτο με το ..πέος του γαϊδάρου!). Πρόκειται για την ιστορία, διασκεδαστική αλλά εξίσου διδακτική, του οργάνου της ανδρικής ισχύος (λέμε τώρα!) Θα το αναγνωρίσετε στο βιβλιοπωλείο από το κομψό χοντρό εξώφυλλο με το ...φύλλο συκής!