Για καλό, κακό, Αλέξανδρο, Βαγγέλη, Κλίντωνα κλπ

Όσοι πιστοί διαβάζουν το ένθετο της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας με τον ...αραβικό τρόπο ήδη ξέρουν! Ότι μόλις κυκλοφόρησε το νέο αλμπουμάκι του Αρκά "Για καλό και για κακό", το τέταρτο της σειράς "Η ζωή μετά". Διαβρωτικό σα βιτριόλι, ανελέητο βαθιά φιλοσοφημένο χιούμορ, από έναν δημιουργό-διανοούμενο (με την πλήρη έννοια του όρου!) ο οποίος σε εποχές ακατάσχετης φλυαρίας και "τιποτολογίας" προτιμά να μιλά αποκλειστικά και μόνο με το έργο του...

Το φετινό βραβείο Νομπέλ για την Λογοτεχνία απονεμήθηκε στην Αυστριακή Ελφρίντε Γέλινεκ. Σε μια συγγραφέα με τολμηρές ιδέες, ακόμη τολμηρότερη γλώσσα, με βιβλία που στιγματίστηκαν σχεδόν σαν πορνογραφικά από τους συντηρητικούς κύκλους της ξεπεσμένης αυστρο-ουγρικής αυτοκρατορίας. Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου το βιβλίο της με τον εύγλωττο τίτλο "Λαγνεία" (εκδόσεις Εκκρεμές). Και διαβάζω στην πρώτη σελίδα: "η μετάφραση επιδοτήθηκε από του Υπουργείο Πολιτισμού της Αυστρίας"! Όχι δεν κάνω συνειρμούς... Κάντε τους εσείς!

Μιας που μιλάμε για κρατικές επιδοτήσεις: διαβάζω ότι η "Μυθωδία" του Vangelis κόστισε στο ελληνικό κράτος (ναι αυτό με τα ελλείμματα, την ανεργία και τα χρέη) μαζί με τα παρελκόμενα 3.52 εκατομμύρια ευρά!! Χρειάζεται και σχολιασμό;;

Το σκηνικό έπαιξε σε όλα τα δελτία ειδήσεων (?)... Υπό καταρρακτώδη βροχή, κάτω από ομπρέλες, μαζεμένοι όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι των τελευταίων ετών, από τον Βου τον Α' και τον Κλίντωνα έως και τον "Φυστικά" Carter και τον Βου τον νεότερο. Η σύναξη έγινε με την ευκαιρία των εγκαινίων της βιβλιοθήκης του λάτρη των πάσης φύσεως ....πνευστών πρώην προέδρου. Το ρόλο των διασκεδαστών - γελωτοποιών των αρχόντων και της αυλής είχαν αναλάβει ο Bono (οποία έκπληξις ε;) συνοδεία του Edge αυτή τη φορά. Το θέαμα του τύπου αυτού να αφιερώνει το "Sunday Bloody Sunday" στον άνθρωπο που κάποτε βομβάρδισε τη Γιουγκοσλαβία, δικαιώνει για μία ακόμη φορά αυτούς που ισχυρίζονται ότι τα τραγούδια από τη στιγμή που δημοσιοποιηθούν, δεν ανήκουν πια στους δημιουργούς τους....

Είχαμε κάποτε κι εμείς τους Παπαροκάδες μας, αλλά όσο και να πούλησαν, ποτέ δεν ξέφυγαν από τα πλαίσια της γραφικότητας. Σε μια χώρα όμως όπου μεγάλο ποσοστό των κατοίκων της πιστεύει ότι ο πρόεδρος μιλάει απευθείας με το Θεό, δεν φαίνεται διόλου περίεργο το ότι η λεγόμενη "χριστιανική μουσική" είναι το 6ο είδος σε πωλήσεις, με ένα μερίδιο της τάξεως του 7%. Έτσι για να σας φορτώσω και με άχρηστες πληροφορίες, ο star του είδους λέγεται Michael G. Smith.

3 Δεκέμβρη βγαίνει επιτέλους στις αίθουσες ο περίφημος "Μέγας Αλέξανδρος" του Oliver Stone. Ας ετοιμάζουν λοιπόν σιγά-σιγά τα καρυοφίλια και ας λαδώνουν τους σκουριασμένους γκράδες, όσοι πιστοί, περήφανοι απόγονοι έχουν συνδέσει την ελληνικότητα με την ...ακεραιότητα των σωματικών οπών...

Μέσα σε όλα αυτά, μια ομάδα δικηγόρων έστειλε εξώδικη διαμαρτυρία ζητώντας από Stone να αναφέρει στους αρχικούς τίτλους ότι η ταινία δεν ανταποκρίνεται στην ιστορική πραγματικότητα. Μήπως να ζητηθεί το ίδιο και από τον ...Ευγένιο Σπαθάρη; Γιατί ρωτώ: σε ποιες ιστορικές πηγές στηρίζεται "ο Καραγκιόζης, ο Μεγαλέξανδρος και το καταραμένο φίδι";;

Εδώ "αναστήσανε" τόσους και τόσους, τον καημένο τον John Peel θα άφηναν σε ησυχία; Μεταθανάτιο βιβλίο με την αυτοβιογραφία του εκλιπόντος δισκοθέτη σχεδιάζει να κυκλοφορήσει ο εκδοτικός οίκος Transworld Books. Ο οίκος είχε πληρώσει προκαταβολικά (εμ, τα λάθη πληρώνονται!) στον Peel 1.5 εκατομμύρια λίρες και τώρα προφανώς προσπαθεί να μειώσει τη ..χασούρα! Λεπτομέρεια "ασήμαντη": σύμφωνα με πληροφορίες ο Peel είχε γράψει μόνο τις ...1500 λέξεις από το σύνολο των 100.000 που έπρεπε να συμπληρώσει!

Ρεκόρ όλων των εποχών (!) σημείωσαν οι πωλήσεις δίσκων στο Νησί για το διάστημα Οκτώβριος 2003-Σεπτέμβριος 2004. Συνολικά οι εταιρείες πούλησαν 237 εκατομμύρια κομμάτια, με μια αύξηση από πέρυσι της τάξεως του 3%! Καλά, με αυτή τη διαβόητη πειρατεία τι να γίνεται άραγες;; Ακόμη "σκοτώνει" τη μουσική; Ή μήπως η μουσική είναι ...εφτάψυχη;