Give Paris one more chance



DegonflesΆλλοι αντιδρούν στα κακώς κείμενα με την τέχνη τους άλλοι πιο ..δυναμικά και με περισσότερο χιούμορ. Μια ...συμμορία αλητών με το όνομα Les Degonfles ("οι ξεφούσκωτοι") λυμαίνεται τους τελευταίους μήνες τους δρόμους του Παρισιού. Θύματα της τα φτωχικά ταπεινά 4x4 τζιπ φτωχών μεροκαματιάρηδων οι οποίοι ξυπνώντας το πρωί βρίσκουν τα λάστιχα των αυτοκινήτων τους ξεφούσκωτα. Η συμμορία ισχυρίζεται ότι το κάνει ως συμπαράσταση στον αγώνα της Greenpeace ενάντια στα θηριώδη τζιπ που γεμίζουν το κέντρο της πόλης, εκλύουν τεράστιες ποσότητες καυσαερίων και πιάνουν και 2-3 θέσεις parking. Και η αστυνομία που είναι;; ... Δυστυχώς σηκώνει τα χέρια ψηλά, διότι δεν υφίσταται ποινικό αδίκημα καθώς τα αυτοκίνητα δεν έχουν υποστεί φθορά! Δείτε εικόνες από τη δράση της "συμμορίας" στο degonfle και οραματιστείτε ανάλογες εικόνες στο Κολωνάκι ή στο βασανισμένο κέντρο της Θεσσαλονίκης...

Τον κυνήγησαν οι πάντες. Από την αριστερά έως τη δεξιά, οι ομότεχνοι του ακόμη και οι ομοφυλόφιλοι! Αν μη τι άλλο δείγμα ελεύθερου πνεύματος. Τον θάνατο του ...αποθανάτησαν συγκλονιστικά οι Coil... Στον Πιερ Πάολο Παζολίνι αναφέρομαι, με αφορμή το άνοιγμα του φακέλου της δολοφονίας του από τις Ιταλικές αρχές, καθώς ο τότε καταδικασθείς (σε 9 χρόνια φυλάκιση μόλις!) δολοφόνος Πίνο Πελόζι, τώρα ισχυρίζεται ότι είναι αθώος. Όσοι πιστοί μην χάσετε το νέο τεύχος του περιοδικού Οδός Πανός (έφτασε ήδη τα 130!) το οποίο είναι αφιερωμένο στον μεγάλο Ιταλό αιρετικό της τέχνης και της ζωής.

Βιβλία των Εκδόσεων Μελάνι πολλές φορές έχουν ξεχωρίσει τα τελευταία 2 χρόνια μέσα στην γενικευμένη βιβλιοθύελλα. Μία ακόμη αξιόλογη έκδοση είναι "Το αγαπημένο μου παιχνίδι", το πρώτο μυθιστόρημα του Leonard Cohen που είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1963. Σκληρά λυρικό (σαν πολλά μετέπειτα τραγούδια του), ουσιαστικά αυτοβιογραφικό από κάποιον που όχι μόνο έζησε αλλά ξέρει και να τα γράφει.


NevermindΣε ψηφοφορία του ραδιοφωνικού σταθμού BBC6 τέθηκε το ζήτημα του πιο υπερεκτιμημένου δίσκου όλων των εποχών. Η λίστα κατά σειρά ...υπερτίμησης: Nirvana-Nevermind, Coldplay-X&Y (σε 1-2 χρόνια δεν θα τον θυμούνται καν για να μπει σε μια τέτοια λίστα!), Libertines-S/T, Oasis-Definitely Maybe (ναι!), U2-Joshua Tree (ναι, ναι ναι!!), Radiohead-OK Computer, Beatles-Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band, Beach Boys-Pet Sounds, Sex Pistols-Never Mind the Bollocks (χμμ...), Smiths-The Queen is Dead. Τι να μας πει μια τέτοια λίστα όμως χωρίς σχόλια Καραμπεάζη;

Σε μια πρόσφατη επιδρομή μου στα δισκοπωλεία το μάτι μου έπεσε τυχαία στον νέο δίσκο των Duran Duran "Very Pleasure". Όμως ψύλλοι μου μπήκαν στα αυτιά βλέποντας το πρώτο τραγούδι με τον σαρκαστικό τίτλο "I hate the 80s", και κοιτώντας καλύτερα συνειδητοποίησα ότι κρατάω στα χέρια μου το ντεμπούτο των Duran Duran Duran (!) Μόνο και μόνο για το concept αξίζει μια αυτιά!

Εντυπωσιακό αν μη τι άλλο το τετραπλό box set "Looking for Europe-The Neofolk Compendium" που βγήκε από την Auberbach, το οποίο μάλιστα κατ' επιλογή συνοδεύεται από ένα βιβλίο 544 σελίδων! Η συλλογή καλύπτει το αμφιλεγόμενο μουσικό πεδίο που έχει πάρει τον μάλλον αδόκιμo χαρακτηρισμό neofolk. Πανσπερμία μουσικών από την απαλή folk μέχρι την τραχιά industrial, ιδεολογικό τουρλού που πιάνει από την άκρα ναζιστική δεξιά μέχρι τον αναρχισμό και από τους παγανιστές μέχρι τον gay φετιχισμό. Φιγουράρουν μεταξύ άλλων οι: Laibach, Genesis P.Orridge, Kirlian Camera, Death in June, Nico (!), Sol Invictus, Scott Walker και πολλοί πολλοί άλλοι.