H Anohni με τους Johnsons στο Ηρώδειο

ANOHNI and Τhe Johnsons
Πέμπτη 13 Ιουνίου 2024

Ωδείο Ηρώδου Αττικού

World Premiere

"Οι πιο κοντινοί μου φίλοι και η οικογένειά μου χρησιμοποιούν θηλυκές αντωνυμίες για μένα. Δεν έχω επιβάλει στον τύπο να κάνει κάτι συγκεκριμένο... Στην προσωπική μου ζωή προτιμώ το 'αυτή'. Νομίζω ότι οι λέξεις είναι σημαντικές. Το να αποκαλείς ένα άτομο με το φύλο που το ίδιο έχει επιλέξει δείχνει ότι εκτιμάς το πνεύμα του, τη ζωή και τη συνεισφορά του. Το 'αυτός' είναι μια αόρατη αντωνυμία για μένα. Με ακυρώνει." Αυτό δήλωσε κάποια στιγμή το 2014 η Anohni (Antony ακόμα τότε δισκογραφικά) και το βρίσκω συγκινητικό, μιας προσωπικής πορείας πολλών χρόνων, από την σκοτεινή εσωστρέφεια της εφηβείας, την καλλιτεχνική γεμάτα όνειρα έναρξη, την πολιτικοποιημένη δράση για την απελευθέρωση των ΛΟΑΤΚΙ+ και της εν τέλει αφοπλιστική μελαγχολία της μουσικής της που μας επέβαλε να συνυπάρχει μαζί με ότι άλλο ακούμε. Μας αρέσει δεν μας αρέσει αυτή είναι η πραγματικότητα, αν όχι η αλήθεια.

Είναι από τους καλλιτέχνες που ισχύει το να συμβαδίζει η απόλυτη αποδοχή του κοινού με σχεδόν την απόλυτη αποδοχή των κριτικών. Πολύ δύσκολο αυτό να συμβαίνει γενικά και ειδικά στις μέρες μας, πράγμα που δεν άφησε ανεκμετάλλευτο όλα αυτά χρόνια. Έκανε τους φίλους της (Lou Reed κ.π.ά.), γνώρισε αυτούς που ήθελε να γνωρίσει (David Bowie κ.π.ά.), έκανε τις συνεργασίες της (Yoko Ono κ.π.ά.), τα αναπόφευκτα βραβεία, οι μεγάλες διαφημίσεις και βέβαια ο συνεχής ακτιβισμός. Μια άλλη δήλωση της που μου άρεσε ήταν γύρω από την κλιματική αλλαγή το 2015, οπότε ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα με αφορμή ένα τραγούδι της είπε, "Μεγάλωσα πιστεύοντας στο φως και το σκοτάδι, στο γιν και το γιανγκ, στο αρσενικό και το θηλυκό", λέει. "Αυτή είναι μια απαρχαιωμένη και απλοϊκή ιδέα, απογυμνωμένη από την πραγματική εμπειρική μας πραγματικότητα. Το '4 Degrees' είναι ένα είδος βάναυσης προσπάθειας να θεωρήσω τον εαυτό μου συνυπεύθυνο."

Η συναυλία στο Ηρώδειο, είναι ορθά επιλεγμένη γιατί συμπέφτει με την πάνω από δεκαετία κυκλοφορία άλμπουμ της, με το ομολογουμένως καλό περσινό My Back Was A Bridge For You To Cross. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να το συμπεριλάβω σε κάποια από τις ραδιοφωνικές εκπομπές μου, αν και δεν παίζω γενικά πολύ αναγνωρίσιμους καλλιτέχνες, εκτός εξαιρέσεων. Νομίζω ότι ο μέσος μουσικόφιλος θα πάει στην συναυλία και εδώ μπήκα στον κόπο να γράψω αυτό το άρθρο απλά για μια υπενθύμιση. Τι γίνεται τώρα με τον λάτρη της μουσικής που έχει εκατοντάδες δίσκους ή χιλιάδες και ίσως έχει μια γενική εικόνα και ίσως δεν μπήκε στον κόπο να ακούσει τον πρόσφατο δίσκο. Εδώ να αναφέρω ότι κατά τη γνώμη μου, δεν ξέρω αν είναι ο καλύτερος της μιας και ο πρώτος, δεύτερος έχουν την βαρύτητα για την εποχή τους, αλλά ο συγκεκριμένος έχει ήδη την δική του βαρύτητα για το σήμερα και σαν ήχο αλλά και σαν ιστορική πορεία αν το δει κανείς.

Ο κύριος όμως λόγος που γράφω αυτό το μικρό άρθρο δεν είναι για εσάς που το διαβάζετε, είναι για τα παιδιά σας, τα παιδιά μου και τους νέους που ίσως το διαβάσουν κατά τύχη. Μέσα στο χάος της πληροφορίας που ζουν του τρομακτικού spotify (είμαι YouTuber, Bandcamper, Soundclouder), έχοντας χαζέψει τον αλγόριθμο τους και ο αλγόριθμος έχοντας χαζέψει μετά αυτούς, με τα γνωστά του Rock, τους δίνεται η ευκαιρία να δουν live ίσως στο απόγειο του, έναν μεγάλο τραγουδοποιό της εποχής του. Κατ’ επέκταση θα πάρουν μια ιδέα ζωντανά πως ήταν να βλέπεις και να ακούς, ίσως έναν ας πούμε David Ruffin (βάλε όποιον άλλο της soul θες), μια Etta James γιατί όχι, τον Don Everly, την Eva Cassidy, ξέρετε το νήμα ίσως φτάσει οπουδήποτε, όταν πρόκειται για καλή μουσική. Αρκεί σιγά, σιγά να το ξετυλίξουν. Αλλά στην τελική θα πάρουν ιδέα πως είναι να βλέπεις ζωντανά την Anhoni, που γιατί όχι μπορεί άνετα να συμπεριληφθεί στους 150 σημαντικότερους τραγουδιστές όλης της ηχογραφημένης ιστορίας της νεότερης μουσικής.

Την Πέμπτη το βράδυ στις 13 Ιουνίου (δύο μέρες μετά την λήξη των πανελλαδικών εξετάσεων λοιπόν), θα εμφανιστεί η αυθεντική μπάντα των Johnsons, στους γνώριμους στα αυτιά όλων rhythm ‘n’ blues ήχους. Θα αλλάζει στην ταμπέλα μόνο 2, 3 γραμματάκια στο όνομα της τραγουδίστριας. Αυτοί οι αναγραμματισμοί που μας κάνουν να συνεχίζουμε να παρακολουθούμε με αγάπη και γιατί όχι λατρεία την μουσική. ANOHNI is the star for that night.