Με Delusion στο Badminton Theater
Η Ιέρεια της Ηλεκτρονικής Μουσικής παρουσιάζει το νέο της multimedia project.
Η ιέρεια της ηλεκτρονικής μουσικής Laurie Anderson έρχεται μετά από 4 χρόνια στην Αθήνα με το νέο multimedia project Delusion, μια νέα δημιουργία μουσικών και εικόνων, που εξερευνά την ανάμνηση, την ταυτότητα και τη νοσταλγία. Η παγκόσμια πρεμιέρα του Delusion έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Βανκούβερ το 2010, ενώ πρόσφατα παρουσιάστηκε στο Cal Performances του Berkeley της Καλλιφόρνια, το Barbican Centre του Λονδίνου και το Brooklyn Academy of Music στη Νέα Υόρκη.
Το Delusion είναι ένας διαλογισμός πάνω στη ζωή και τη γλώσσα που μεταπηδά ανάμεσα στην καθημερινότητα και το μύθο και η αρχική του σύλληψη αποτελείται από μια σειρά μικρών θεατρικών έργων μυστηρίου. Με το συνδυασμό βιολιού, ηλεκτρονικού κουκλοθέατρου, μουσικής και εικαστικών, το Delusion αφηγείται την ιστορία του στη χρωματιστή και ποιητική γλώσσα, το σήμα κατατεθέν της Anderson.
Οι ιστορίες στο Delusion προέρχονται από πολλούς κόσμους –τεχνικό, επιστημονικό, προσωπικό και μυθικό – και από διάφορες καταστάσεις συνείδησης, ονείρου και διαλογισμού. Η δομή του Delusion μιμείται την περιπλανώμενη φύση των προσωπικών σκέψεων, εξερευνά θέματα από την πολιτική έως την προσωπική απώλεια – και αγγίζοντας θέματα που συμπεριλαμβάνουν την παρακμή της Αμερικανικής αυτοκρατορίας, το χρόνο, το μυστικισμό του διαστημικού προγράμματος της Ρωσίας, τον ελβετικό «σούπερ επιταχυντή», τη στίξη, την κληρονομιά – συγκεντρώνει τον εσωτερικό και τον εξωτερικό κόσμο σε ένα μυστικιστικό σύνολο.
Το μουσικό στίγμα του Delusion καθορίζεται από Θιβετιανά πνευστά, Αραβικά έγχορδα που παίζει η Anderson στο ηλεκτρονικά updated βιολί της, ένα σύνολο βιρτουόζων μουσικών και ατμοσφαιρικά projection και βίντεο. Η Anderson αλλάζει φωνές, από τη δική της σ’ εκείνη μιας αρσενικής επίπλαστης προσωπικότητας
«Η ηλεκτρονικά αλλοιωμένη φωνή που χρησιμοποιώ εδώ και πολλά χρόνια, αυτή που κάνει τη φωνή μου ανδρική, εξελίχθηκε σταδιακά και απέκτησε απόχρωση, καθώς και το όνομα Fenway Bergamot. Το Delusion αποτελεί τη συζήτηση μεταξύ αυτής της φωνής και της δικής μου».
Τα εντυπωσιακά εικαστικά στοιχεία του Delusion περιλαμβάνουν βίντεο κινουμένων σχεδίων από κρητιδογραφία που σχεδίασε η Amy Khoshbin και κινηματογραφικές σεκάνς από τους διακεκριμένους κινηματογραφιστές Maryse Alberti και Toshiaki Ozawa
Οι Financial Times είπαν: «Η Anderson κάνει τα μαγικά της, και το έργο, με τις αντιφάσεις, τη διορατικότητα και τα θραύσματα σοφίας του, παραμένει μέσα σας και μετά την παράσταση, σαν ένα ισχυρό όνειρο». Η San Francisco Chronicle σχολίασε, «Όσο γοητευτική κι αν είναι η παρουσία και η δημιουργικότητα της Anderson, η ένταση ανάμεσα στις παιχνιδιάρικες και μελαγχολικές πλευρές του Delusion είναι εκείνη που προσδίδει στο έργο το διαπεραστικό του βάρος».
Η Laurie Anderson, η κορυφαία σύγχρονη καλλιτέχνης της Αμερικής, είναι γνωστή κυρίως για τις multimedia παραστάσεις της. Εχει δώσει στον εαυτό της διαφορετικούς ρόλους, όπως εκείνους της εικαστικού, της συνθέτριας, της ποιήτριας, της φωτογράφου, της κινηματογραφίστριας, της ειδικού στην ηλεκτρονική μουσική, της τραγουδίστριας και της οργανοπαίκτριας. Η Anderson έχει περιοδεύσει στις ΗΠΑ και το εξωτερικό με παραστάσεις που κυμαίνονται από απλές ερμηνείες πρόζας μέχρι πολύπλοκες παρουσιάσεις multimedia. Τα κυριότερα έργα της περιλαμβάνουν τα United States: Parts I-IV (1983, Spring Season), Empty Places (1989 Next Wave), The Nerve Bible (1995), και Songs and Stories from Moby Dick (1999 Next Wave)—μια multimedia σκηνική ερμηνεία με βάση το μυθιστόρημα του Herman Melville. Το φθινόπωρο του 2001, η Anderson περιόδευσε στις ΗΠΑ και την Ευρώπη με μια τριμελή μπάντα, ερμηνεύοντας μουσικές από το άλμπουμ Life on a String. Έχει επίσης παρουσιάσει πολλές σόλο δουλειές της, όπως το Happiness που έκανε πρεμιέρα το 2001 και περιόδευσε διεθνώς μέχρι την άνοιξη του 2003. Το 2002, η Anderson έγινε η πρώτη τιμώμενη καλλιτέχνης της ΝΑΣΑ, όπου και ανέπτυξε τη σόλο ερμηνεία της The End of the Moon (2005 Spring Season).
Η μουσική που συνέθεσε για το περίφημο έργο της Trisha Brown O zlozony/O composite (2009 Next Wave), έκανε πρεμιέρα στην Opera Garnier στο Παρίσι το Δεκέμβριο του 2004. Η Anderson υπήρξε επίσης μέλος της δημιουργικής ομάδας της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 της Αθήνας. Πρόσφατα, η Anderson με τον Lou Reed ήταν οι παρουσιαστές του Vivid Live Festival στο Opera House του Σίδνεϊ. Το Homeland, η πρώτη ηχογράφηση της Anderson μετά από 10 χρόνια, κυκλοφόρησε από την Nonesuch Records στις 22 Ιουνίου. Δύο κομμάτια του “Delusion” έχουν παρθεί από την πρόσφατη κυκλοφορία του φημισμένου άλμπουμ της Anderson, «Homeland». Μια μεγάλη αναδρομική έκθεση της εικαστικής της δουλειάς θα ανοίξει στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας, ενώ ένα βιβλίο με τiς ιστορίες της θα εκδοθεί το 2011.
Το Delusion ήταν παραγγελία από την
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ VANCOUVER 2010
Συντελεστές της παράστασης:
Laurie Anderson Music Text and Visual Design
Amy Khoshbin Video Design and Live Mix
Dave Cook Front of House Audio
Brian Scott Production Stage Manager
Maryse Alberti Video Director of Photography
Toshiaki Ozawa Additional Video
Shane Koss Audio Rig Design
Konrad Kaczmarek Audio Software Design
Ned Steinberger Violin Design
Bob Currie Story team
Rande Brown Story team
Με την υποστήριξη των
BAM για το Next Wave Festival 2010; Cal Performances UC Berkeley; Stanford Lively Arts, Stanford University, generously supported by Sarah Ratchye και Ed Frank.
Επιπρόσθετη υποστήριξη παραγωγής από το Experimental Media and Performing Arts Center (EMPAC) του Rensselaer.
Παγκόσμια Πρεμιέρα: 17 Φεβρουαρίου 2010, Πολιτιστική Ολυμπιάδα Βανκούβερ, British Columbia
Έναρξη Προπώλησης : 4 Απριλίου
