Νέες κυκλοφορίες: Αντώνης Αντωνίου, Lupe, Green Was Greener, Γιάννης Παπαδόπουλος, Κωστής Δρυγιανάκης
Αντώνης Αντωνίου - Kkismettin (Ajabu! Records)
Ο δίσκος Kkismettin είναι ο σόλο δίσκος του Κύπριου Αντώνη Αντωνίου, ιδρυτικού μέλους των δημοφιλών σχημάτων Monsieur Doumani και Τρίο Τεκκέ. Πρόκειται για έναν εννοιολογικό δίσκο, ο οποίος πραγματεύεται την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στο νησί. Είναι ένα μουσικό πορτρέτο της διαιρεμένης πόλης της Λευκωσίας, που καταπιάνεται με θέματα διαχωρισμού, χάσματος, φθοράς, πόνου, πολιτικής προπαγάνδας και παραποίησης της ιστορίας, αλλά κυρίως ξεσηκωμού, επανένωσης, συμφιλίωσης και ειρήνης.
Η λέξη κκισμέττιν, η οποία χρησιμοποιείται τόσο από τους Ελληνοκύπριους όσο και από τους Τουρκοκύπριους (kismet), σημαίνει «μοίρα», «γραφτό». Η ιστορία του νησιού αποτελείται από πολλές μαύρες σελίδες, όπως η υφιστάμενη διαίρεση και οι συνεχόμενες πολιτικές διαμάχες μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Κατά τον Αντωνίου, όμως, και για όσους πιστεύουν στην ειρήνη και σε ένα καλύτερο αύριο, η πορεία αυτής της μοίρας μπορεί και πρέπει να ανακοπεί. Το κκισμέττιν πρέπει να ξαναγραφτεί με νέα θεμέλια, με γέλιο αντί με πόνο, με γέφυρες και ανοιχτούς δρόμους αντί με οδοφράγματα και τείχη.
Ο δίσκος Kkismettin περιλαμβάνει δέκα κομμάτια, από τα οποία το ένα είναι ορχηστρικό. Η κυπριακή ντοπιολαλιά αλλά και το κυπριακό λαούτο χρησιμοποιούνται ως βάση της δουλειάς, που μουσικά κινείται σε ανατολίτικους δρόμους και σχήματα. Ταυτόχρονα, όμως, διάφορα άλλα στοιχεία και ηχοχρώματα – όπως η χρήση ηλεκτρικών κιθάρων, αναλογικών συνθεσάιζερ και μιας γενικότερης παραμόρφωσης και πειραματισμού – δημιουργούν ένα ιδιόμορφο σύγχρονο μουσικό κάδρο με πινελιές ροκ, ψυχεδέλειας κ.ά. Σημαντικό χαρακτηριστικό είναι επίσης η χρήση των στρατιωτικών βαρελιών – τα οποία χρησιμοποιούνται για να μπλοκάρουν τους δρόμους της Λευκωσίας δημιουργώντας ουσιαστικά το τείχος του διαχωρισμού – ως κρουστών μουσικών οργάνων. Τα οξειδωμένα αυτά βαρέλια τοποθετημένα εκεί από τα φαντάσματα του παρελθόντος παίζονται και δονούνται, συμβάλλοντας στο ρυθμικό μέρος και προσδίδοντας μια ιδιαίτερη ηχητική υφή. Αυτό, εκτός από τη μουσική του διάσταση, δρα και σε ένα συμβολικό/νοητικό επίπεδο, στο οποίο η δόνηση των βαρελιών του διαχωρισμού απελευθερώνει τις θλιβερές ιστορίες και η οδύνη εξαϋλώνεται. Το κκισμέττιν ξαναγράφεται με νέους όρους.
Ο δίσκος δημιουργήθηκε εν μέσω των πρωτοφανών περιορισμών που επέβαλε η πανδημία του Covid19 τον Μάρτιο του 2020. Οι περιορισμοί αυτοί, όμως, δεν στάθηκαν εμπόδιο στις συμμετοχές άλλων μουσικών. Το τραγούδι ‘Bariş’, που στα Τουρκικά σημαίνει «ειρήνη», κλείνει με ένα χορωδιακό μέρος το οποίο αποτελείται από φωνές Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Σημειώνεται επίσης η συμμετοχή του Αντρέα Νεοκλέους στο τραγούδι «Ττάππα Κάτω» και της Ευθυμίας Άλφα στο τραγούδι «Αχτίνα».
Η μίξη του δίσκου Kkismettin έγινε από τον Σώτο Χαραλάμπους και το μάστεριγκ από τον Μάκη Πελοπίδα στο στούντιο Αχός στην Ελλάδα. Το εξώφυλλο σχεδίασε ο Γιώργος Τσαγγάρης. Ο δίσκος κυκλοφορεί από τη σουηδική δισκογραφική εταιρεία Ajabu! και είναι διαθέσιμος σε περιορισμένο αριθμό βινυλίων (μάυρο, κόκκινο, διαφανές κίτρινο), σε CD και σε digital. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να τον προμηθευτούν από τη σελίδα Bandcamp.
Lupe - Dark room
Ο τραγουδιστής, συνθέτης και δάσκαλος φωνητικής Μιχάλης Λατουσάκης, γνωστός και ως Lupe, γεννήθηκε το 1991 στην Αθήνα. Ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του στην ηλικία των 19 ετών. Tο 2015 εγγράφθηκε στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, παίρνοντας το πτυχίο του με επαίνους το 2020. Το πρώτο βήμα του Lupe στην μουσική βιομηχανία έγινε με την ίδρυση των Mosquito το 2014, μία gothic rock μπάντα, με την οποία κυκλοφόρησε το demo “Colorless” (2014).
To έτος 2017 οι Mosquito κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο album τους, “Interlacing Eternity”, μέσω της βραζιλιάνικης δισκογραφικής εταιρείας Deepland Records. Ένα χρόνο αργότερα, ο Lupe και οι Mosquito διοργάνωσαν το Low Sun gothic festival, ενώ το 2019 ο Lupe σχημάτισε το solo project του και κυκλοφόρησε το ντεμπούτο album, “Burn”, μέσω της δισκογραφικής εταιρείας Alcyone Records.
Εκτός από το solo project του, ο Lupe, σε συνεργασία με την Εφραιμία, μόλις κυκλοφόρησε το ντεμπούτο EP, “Leyes” (2020), των νεοσχηματισθέντων Onism, που είναι ένα neoclassical darkwave project/ντουέτο.
Την περίοδο αυτή ο Έλληνας τραγουδιστής ολοκλήρωσε τη δεύτερη solo δουλειά του, υπό τον τίτλο “Dark Room”, που θα κυκλοφορήσει τον στις 22 Μαΐου του 2021. Και τα δύο προσωπικά albums του Lupe βασίζονται στον αυτοσχεδιασμό, τον αυθορμητισμό και την γνήσια έκφραση των σκέψεων και των συναισθημάτων, και κινούνται στα πλαίσια του gothic/darkwave – ωστόσο, μην εκπλαγείτε αν ανακαλύψετε επιρροές και από άλλα είδη!
Green Was Greener - Introspective
Οι Green Was Greener είναι ένα εναλλακτικό ροκ συγκρότημα με βάση τo Ηράκλειο Κρήτης. Mε το ντεμπούτο τους, “Introspective”, ο Θωμάς Στρατάκης και η μπάντα του, ξεκινούν να δημιουργήσουν τον προσωπικό τους ήχο, εμπνευσμένοι από μια μεγάλη γκάμα επιρροών.
Η μουσική των Green Was Greener θα μπορούσε να περιγραφεί σαν να βρίσκεται κάπου ανάμεσα στα όρια της art-rock και τις ιδιαιτερότητες της math rock και της πειραματικής μουσικής. Το “Introspective”, θέτει τον πήχη ψηλά στον προσδιορισμό της έντονης δημιουργικής ταυτότητας του συγκροτήματος, καθώς επίσης αναδεικνύει τα θετικά στοιχεία του μεστού τους ήχου και την ικανότητά τους να ταξιδεύουν τον ακροατή με τη μουσική τους. Το άλμπουμ περιέχει εννιά κομμάτια, περιλαμβάνοντας και το ομώνυμο εναρκτήριο κομμάτι, το οποίο συνδυάζει ρυθμούς της swinging jazz με πλούσια ambient ατμοσφαιρικά στοιχεία. Τραγούδια όπως τα singles “Inner Giver” και “Another Chance” συνδυάζουν την synth-pop με το shoegaze, ενώ το “Desert King” επιδεικνύει μία άλλη πλευρά του ήχου του συγκροτήματος, πιο ηλεκτρισμένη και upbeat, με μια vintage αίσθηση. Το “Everyday”, ένα από τα πιο ξεχωριστά κομμάτια του άλμπουμ, θυμίζει κάτι από Crystal Stilts ή Doves. Το “Stargazing” είναι ένα από τα πιο κινηματογραφικά και ατμοσφαιρικά κομμάτια του άλμπουμ, καθώς επίσης και ένας υπέροχος τρόπος να σπάσει η ροή λίγο πριν βουτήξουμε στο “‘Cause Everytime You Go I Know,” το οποίο σχεδόν σκηνοθετεί ένα μεταμοντέρνο take του θρυλικού ήχου των Pink Floyd. Το “Train Of Thoughts” εμπεριέχει έντονες blues επιρροές, που αποδίδουν στο κομμάτι μία ψυχεδελική νότα. Τέλος, το “You Don’t Care” σαν αυλαία τέλους κλείνει αυτό το μοναδικό σετ από ηχητικά τοπία, που εξελίσσονται συνεχώς μέσα στο album. Το “Introspective” είναι ένα πολυσχιδές album, που μπορεί να θυμίσει στο κοινό καλλιτέχνες όπως οι Dead Rituals, ο Francis Moon, οι Tame Impala ή οι Beach House. Παράλληλα, φαίνεται να είναι η τέλεια πρώτη επαφή με την δουλειά και την αισθητική των Green Was Greener.
Οι Green Was Greener είναι μία εναλλακτική ροκ μπάντα από την Κρήτη. Πρόκειται για το project του πολυοργανίστα Θωμά Στρατάκη από το Ηράκλειο, ο οποίος έχει ασχοληθεί με διάφορα μουσικά είδη την τελευταία δεκαετία. Η μπάντα αποτελείται από τους: Θωμά Στρατάκη (κιθάρα, φωνητικά), Νίκο Βογιατζάκη (κιθάρα, συνθεσάϊζερ, φωνητικά), Frank Παπαδάκη (συνθεσάϊζερ), Κωνσταντίνο Τσαγκαράκη (μπάσο) και Άγγελο Παναγιωτίδη (ντραμς).
Κυκλοφορεί σε LP και Digital album από την Inner Ear στις 4 Ιουνίου και είναι διαθέσιμο για προ-παραγγελία εδώ.
Γιάννης Παπαδόπουλος - Mirrorself
Ο πιανίστας των Next Step Γιάννης Παπαδόπουλος στο ντεμπούτο προσωπικό άλμπουμ του Mirrorself. Κυκλοφορεί Παρασκευή 21 Μαίου 2021.
Ο Γιάννης Παπαδόπουλος δεν είναι μόνο γνωστός ως μέλος των Next Step αλλά και από τις πολυάριθμες συμμετοχές του στα live και τις ηχογραφήσεις σχημάτων της διαρκώς αναπτυσσόμενης ελληνικής jazz σκηνής.
Στο "Mirrorself" ο Γιάννης Παπαδόπουλος συγκεντρώνει συνθέσεις του από το πρόσφατο αλλά και το πιο μακρινό παρελθόν της ως τώρα μουσικής πορείας του και τις ηχογραφεί με ένα συναρπαστικό σχήμα που αποτελείται από πιάνο-τρίο και κουαρτέτο εγχόρδων.
Στους μουσικούς που απαρτίζουν το πιάνο-τρίο συναντάμε τον ίδιο τον Γιάννη Παπαδόπουλο στο πιάνο και τους συνοδοιπόρους του στους Next Step Ντίνο Μάνο στο μπάσο και Βασίλη Ποδαρά (aka Billy Pod) στα ντραμς. Το κουαρτέτο εγχόρδων αποτελούν οι: Μπάμπης Καρασαββίδης (βιολί), Γιώργος Κώτσικας (βιολί), Μιχάλης Καταχανάς (βιόλα) και Γιώργος Ταμιωλάκης (τσέλο).
Το εναρκτήριο (και ομότιτλο του άλμπουμ) κομμάτι "Mirrorself", στήνει το βασικό σκηνικό. Το πιάνο παίζει τις πρώτες συγχορδίες με στοχαστική διάθεση και λίγο μετά τα έγχορδα αρχίζουν να συνοδεύουν διακριτικά πριν το απροσδόκητο κινηματογραφικό (ή γιατί όχι post-rock) δυναμικό ξέσπασμα. Από αυτό το σημείο και μετά το άλμπουμ εξερευνά τις δημιουργικές δυνατότητες που προσφέρει ο συνδυασμός του πιάνο-τρίο με το κουαρτέτο. Ευφάνταστα θέματα, δημιουργικοί διάλογοι ανάμεσα στο τρίο και τα έγχορδα και σύντομα δημιουργικά σόλο από το μπάσο ή τα τύμπανα.
Το άλμπουμ ερευνά ένα ευρύ φάσμα ηχοτοπίων, αναμιγνύοντας τη σύγχρονη jazz με την κλασική μουσική αλλά και το cinematic ύφος, ενώ ο λυρισμός εναλλάσσεται με το δραματικό στοιχείο. Οι διαθέσεις διαδέχονται η μία την άλλη, η μία υφή μεταλλάσσεται σε μία άλλη και ποικίλα αρώματα αναδύονται μέσα από τα μαγικά πλήκτρα του πιάνου και τον συναρπαστικό σχεδιασμό της ενορχήστρωσης καθώς το άλμπουμ αναπτύσσεται προς την τελική κορύφωση του. Το "Tempest" που κλείνει το άλμπουμ ξεκινά με μια σύντομη και ορμητική χειρονομία στο πιάνο και ένα ξαφνικό γύρισμα στα τύμπανα μας σπρώχνει μέσα στο στρόβιλο της πιο δυναμικής σύνθεσης του άλμπουμ.
Το Mirrorself όμως δεν είναι απλώς ένα ντεμπούτο που παρουσιάζει στο κοινό τον ταλαντούχο συνθέτη του. Είναι επίσης μια μουσική αφήγηση που σου μένει στο μυαλό, την καρδιά και την ψυχή. Είναι ένας φίλος με τον οποίο μπορείς να κουβεντιάσεις, ή ακόμη κι ένας φίλος που μπορεί να σου συμπαρασταθεί, αν νιώσεις την ανάγκη.
Το άλμπουμ περιλαμβάνει 7 κομμάτια. Δύο από αυτά (το "Tempest" και το "Neverending") δισκογραφούνται για πρώτη φορά. Τα υπόλοιπα έχουν εμφανιστεί στο παρελθόν (σε εξ ορισμού πολύ διαφορετικές εκτελέσεις) σε κάποιο από τα τρία άλμπουμ των Next Step.
Το άλμπουμ κυκλοφορεί από την Παρασκευή 21/5 σε CD στα συνεργαζόμενα δισκοπωλεία και σε streaming/download σε Spotify, i-Tunes, Deezer, Amazon music, Tidal, Qobuz και άλλες πλατφόρμες.
Η έκδοση βινυλίου του άλμπουμ, θα κυκλοφορήσει επίσης από την Puzzlemusik, το φθινόπωρο του 2021. Η έκδοση βινυλίου θα περιέχει ένα κομμάτι λιγότερο σε σχέση με το CD (λόγω περιορισμών στη διάρκεια του βινυλίου). Το κομμάτι που θα λείπει θα είναι διαθέσιμο μαζί με όλο το υπόλοιπο άλμπουμ σε mp3 με κουπόνι download που θα βρίσκεται στο εσωτερικό της συσκευασίας του βινυλίου.
You Tube link: το εναρκτήριο (ομώνυμο) κομμάτι του άλμπουμ "Mirrorself". Ακόμη ένα κομμάτι στο Soundcloud: Tempest
Ηχογράφηση – Μίξη: Γιώργος Καρυώτης (Studio Sierra). Mastering: Γιώργος Καρυώτης και Χρήστος Ζορμπάς (Studio Sierra). Artwork & Design εξωφύλλου: Carmelo Παπαδόπουλος. Φωτογραφίες: Πάνος Ηλιόπουλος.
Το βίντεο του κομματιού "Mirrorself" γυρίστηκε στο Studio Sierra από τους Αριστοτέλη Παπακωνσταντίνου, Παναγιώτη Δεληνικόλα και Πάνο Ηλιόπουλο. Μοντάζ: Πάνος Ηλιόπουλος.
Yiannis Papadopoulos Links: ▶ Facebook: https://www.facebook.com/yiannis.papadopoulos.3 ▶ Instagram: https://www.instagram.com/yiannis_papadopoulos_piano/ ▶ YouTube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCclsFzIJio4PNy-R4SxaMEw/featured
Puzzlemusik: puzzlemusik@gmail.com ▶ Site: http://www.puzzlemusik.com/ ▶ Soundcloud: https://soundcloud.com/puzzlemusik ▶ Facebook: https://www.facebook.com/puzzlemusik.label ▶ Twitter: https://twitter.com/puzzlemusik ▶ YouTube Channel: https://www.youtube.com/channel/UCW8
Κωστής Δρυγιανάκης -- New moon
Η σειρά της ψηφιακής δισκογραφικής εταιρείας 1tracktape "New Moon" προχωράει στο 14ο συνεχόμενο νέο φεγγάρι της με την ομώνυμη σύνθεση σύγχρονης μουσικής του Κωστή Δρυγιανάκη.
"Με τον τρόπο που φαίνεται από τη γη, η νέα σελήνη είναι ένας θάνατος και μια νέα γέννηση. Καθώς ο σεληνιακός κύκλος φτάνει στο τέλος του, η σελήνη ολοένα και φθίνει, για να χαθεί τελικά μέσα στον ουράνιο θόλο και να αναγεννηθεί μετά. Ακόμη και σήμερα, που ξέρουμε ότι ο σεληνιακός κύκλος είναι απλά αλλαγές μιας γωνίας φωτισμού, ο τρόπος που αισθανόμαστε αυτές τις εικόνες αποτελεί μια προβολή χαρακτηριστικών της ανθρώπινης ζωής. Σε κάθε κύκλο η σελήνη γεννιέται, μεγαλώνει ως την πανσέληνο και στη συνέχεια φθίνει και χάνεται· πολύ παρόμοια με τον τρόπο που γεννιέται, μεγαλώνει, ακμάζει και στη συνέχεια γερνά και πεθαίνει ο άνθρωπος, ο άνθρωπος που πάντα τείνει να προβάλλει τον εαυτό του σε οτιδήποτε παρατηρεί. Στο τέλος του κύκλου, μια παλιά σελήνη –που κάθε νύχτα εμφανίζεται όλο και μικρότερη– πεθαίνει και μια καινούργια γεννιέται. Για το ανθρώπινο μάτι, η νέα σελήνη δεν είναι ίδια με την παλιά.
Η παρατήρηση της σελήνης είναι μια παρατήρηση κύκλων. Η σελήνη φαίνεται να κινείται στον ουρανό εξαιτίας της περιστροφής της γης αλλά κινείται και σε σχέση με τα λοιπά άστρα λόγω της δικής της περιφοράς. Η ετήσια περιφορά της γης γύρω από τον ήλιο δημιουργεί άλλον ένα κύκλο κινήσεων αν παρατηρήσει κανείς τα φαινόμενα πιο προσεκτικά. Όλα ξαναέρχονται, αλλά ποτέ δεν είναι τελείως ίδια. «Δεν μπορείς να περάσεις το ίδιο ποτάμι δυο φορές». Έτσι μοιάζει και η ανθρώπινη ζωή· κύκλοι οι μέρες και τα χρόνια, και η ζωή στο σύνολο της ίσως να είναι τμήμα ενός κύκλου, που μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε για το πού και πώς ολοκληρώνεται.
Η μετάβαση από την παλιά στη νέα σελήνη, όπως και η αθέατη μετάβαση του ήλιου από τη δύση στην ανατολή, αποτέλεσαν μοντέλα με τα οποία ο άνθρωπος προσπάθησε να αντιμετωπίσει αυτό το μυστήριο του θανάτου. Αυτή η αντιστοιχία των μοντέλων είναι φανερή σε κείμενα όπως το αιγυπτιακό και το θιβετιανό βιβλίο των νεκρών. Ο κόσμος των νεκρών, όσο κι αν είναι σκοτεινός και τρομακτικός, γίνεται αντιληπτός ως τμήμα του κύκλου και άρα ως προϋπόθεση για τη συνέχιση του. Αυτή η σύντομη βουτιά της σελήνης μέσα στον αθέατο «άλλο» κόσμο αποτέλεσε την έμπνευση για το συγκεκριμένο κομμάτι."
Επιμέλεια σειράς: Δημήτρης Τσιρώνης