Νέος Paul Bowles απ'την Απόπειρα
Πωλ Μπόουλς - Ψηλά πάνω από τον κόσμο
μυθιστόρημα
Από τον συγγραφέα τού Τσάι στη Σαχάρα
Μετάφραση: ΧΙΛΝΤΑ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Οι ιστορίες μου είναι μια παραλλαγή των αστυνομικών ιστοριών μυστηρίου, στην οποία αστυνομικός είναι ο αναγνώστης και μυστήριο είναι το κίνητρο για τη συμπεριφορά των προσώπων. Πωλ Μπόουλς
Στην ταράτσα ενός πολυτελούς διαμερίσματος, ένα τυπικό ζευγάρι Αμερικανών τουριστών, ο γιατρός Σλέιντ και η νεαρή γυναίκα του, απολαμβάνουν τη δύση του ηλίου με θέα την πρωτεύουσα μιας χώρας της Κεντρικής Αμερικής. Οικοδεσπότης τους είναι ένας νεαρός ιδιαίτερα γοητευτικός με τη μικρή ερωμένη του. Το ζευγάρι των Αμερικανών φαίνεται να ζει το είδος της τυχαίας γνωριμίας που κάθε ταξιδιώτης ελπίζει ενδόμυχα πως θα του συμβεί. Στην κουβέντα, ανάμεσα στις φιλοφρονήσεις, μια παρατήρηση του νεαρού οικοδεσπότη τους θα αποδειχθεί προφητική: "Δεν είναι αυτό ακριβώς που νομίζετε".
Ο Πωλ Μπόουλς, εξαιρετικός τεχνίτης του γοτθικού τρόμου και ακριβής όσο και πνευματώδης παρατηρητής της συμπεριφοράς και των κινήτρων των Αμερικανών και των ντόπιων, φέρνει τους χαρακτήρες του σε αυτό το μυθιστόρημα, όπως και στο Τσάι στη Σαχάρα, μπροστά σε άγνωστες και τρομακτικές δυνάμεις εξωτερικές ή εσωτερικές, ανιχνεύοντας το λαβύρινθο των ανθρώπινων σχέσεων και των μεταβαλλόμενων συναισθημάτων, το ανθρώπινο σκοτάδι.
Ύστερα από τον Λουκά Θεοδωρακόπουλο που απέδωσε στα ελληνικά τα μυθιστορήματα Τσάι στη Σαχάρα (Απόπειρα, 1991) και Καλώς να πέσει (Απόπειρα, 1993), αυτήν τη φορά τη μετάφραση φιλοτέχνησε με ιδαίτερη φροντίδα η Χίλντα Παπαδημητρίου.
Ο Πωλ Μπόουλς (1910 - 1999) ξεκίνησε στα τέλη της δεκαετίας του 1920 γράφοντας ποίηση, συνέχισε τη δεκαετία του 1930 συνθέτοντας μουσική και τη δεκαετία του 1940 μεταπήδησε στον πεζό λόγο. Η έκδοση το 1949 του πρώτου του μυθιστορήματος Τσάι στη Σαχάρα τού χάρισε μεγάλη φήμη και η συγγραφική του δραστηριότητα επισκίασε όλες τις άλλες. Την επόμενη εικοσαετία ο Μπόουλς έγραψε τρία ακόμη μυθιστορήματα, Καλώς να πέσει (1952), The Spider's House (1955) και Ψηλά πάνω από τον κόσμο (1966). Στη συνέχεια, αφιερώθηκε στα διηγήματα, τις μεταφράσεις και τα ταξιδιωτικά κομμάτια. Στο έργο του χαρτογραφεί τη σύγκρουση ανάμεσα στον "πολιτισμένο" Δυτικό και τις κοινωνίες που επισκέπτεται, τις οποίες δεν θα μπορέσει ποτέ του να καταλάβει. Σε μια συνέντευξή του είχε πει: "Πάντα ήθελα να πάω όσο πιο μακριά μπορούσα από τον τόπο όπου γεννήθηκα".
