Σαμαράς - Xenakis - Greenaway
Πολλά σημαντικά happenings λαμβάνουν χώρα αυτόν τον καιρό στην ελληνική μητρόπολη. Ένα από τα σημαντικότερα είναι η αναδρομική έκθεση του Λουκά Σαμαρά με τίτλο "οι Περιπέτειες του Εγώ". Μπορεί όλοι οι καλλιτέχνες (και οι κριτικοί θα συμπλήρωνα) να έχουν ανεπτυγμένο εγωκεντρισμό και ναρκισισμό, λίγοι όμως το καταφέρνουν με τέτοιο εμπνευσμένο, σχεδόν αυτοσαρκαστικό τρόπο όπως ο Σαμαράς. Η έκθεση είναι και μια ευκαιρία να δούμε στην Ελλάδα τα έργα ενός έλληνα που δημιουργεί μακριά από την ...τεχνοκτόνα ατμόσφαιρα της πατρίδας.
Μια τέτοια περίπτωση καλλιτέχνη είναι και ο Iannis Xenakis (επίτηδες το γράφω με λατινικούς χαρακτήρες). Έστω και με καθυστέρηση, 4 χρόνια μετά το θάνατο του, τιμάται στην πατρίδα του (η οποία τον είχε παλιότερα "τιμήσει" με μια μόνιμη παραμόρφωση στο πρόσωπο χάρις σε μια ...εθνικόφρονη οβίδα) με ένα διεθνές συμπόσιο που διοργανώνει το Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών στις 18-20 Μαΐου (περισσότερες πληροφορίες: www.music.uoa.gr/xenakis). Στα πλαίσια του συνεδρίου θα γίνει και έκθεση με αρχειακό υλικό καθώς και συναυλίες ηλεκτροακουστικής μουσικής (με ελεύθερη είσοδο).
"Οι ταινίες μου δεν μπορούν να κατανοηθούν σε βάθος χωρίς τα ζωγραφικά μου έργα" λέει ο γνωστός και μη εξαιρετέος σκηνοθέτης (και όχι μόνο) Peter Greenaway. Πραγματικότητα ή μήπως πρόκειται για τη θεμιτή τάση των καλλιτεχνών να "ευλογάνε" όλα τους τα "παιδιά"; Μπορούμε να το διαπιστώσουμε ιδίοις όμμασι στην έκθεση με τίτλο "Peter Greenaway, Artworks '63-05" η οποία θα στεγάζεται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση (Μασσαλίας 22) μέχρι τις αρχές του Σεπτέμβρη.
