Αφρικανική kora, περσικό σαντούρι, ηπειρώτικοι και ινδικοί δρόμοι, δυτικά ηλεκτρονικά μαραφέτια. Μουσική/οί που αγνοεί/ούν τα σύνορα και την γεωγραφία... Του Αντώνη Ξαγά
H τζαζ (ανεξαρτήτως) τεχνοτροπίας ζει και αναπνέει στην σκηνή. Μια συναυλία που ήταν (χαμένη) ευκαιρία για το αθηναϊκό κοινό να δει και να ακούσει σε αυτή το δισκογραφικά επιτυχημένο αυτό σχήμα. Του Στυλιανού Τζιρίτα
Για λάιβ των Lost Bodies έχουμε κάνει το Αθήνα-Θεσσαλονίκη γονατιστοί (μωράκι μου). Ο Κώστας Καρδερίνης χρειάστηκε να καλύψει πολύ μικρότερη διαδρομή...
H Ελένη Φουντή ήταν μία μέσα στις χιλιάδες σε μια συναυλία που δεν ήταν σαν τις άλλες. Και το 'review' αυτής επίσης δεν θα μπορούσε να είναι σαν τα άλλα...
Οι επέτειοι είναι μια ευκαιρία να κοιτάξεις πίσω αλλά συγχρόνως και μπροστά. Μια συλλογή σε αυτό το πνεύμα από μια εταιρεία που έχει επιδείξει για χρόνια συνέχεια και συνέπεια, μόνιμα ζητούμενα στην ελληνική μουσική σκηνή. Της Μαριάννας Βασιλείου
Οι μουσικοί σπόροι από το Νησί μεταφυτεύονται στα μέρη μας με έναν « οριακά γραφικό, μα τόσο γλυκό ταυτόχρονα τρόπο ». Οικεία ακούσματα ακόμη κι όταν δεν τα έχεις ξανακούσει. Του Θάνου Σιόντορου
Τι αλήθεια μπορεί να σημαίνει το μάλλον αρνητικά φορτισμένο επίθετο "τεχνητός" στην... τέχνη; Ένας δίσκος αποτελεί αφορμή για περαιτέρω σκέψεις, αναδρομές ακόμη και προβλέψεις. Του Αντώνη Ξαγά
