1o Kosmos Festival: Orishas, Βajofondo, Τinariwen, Dub Inc
Kosmos και κοσμάκης...
Την τελευταία μέρα του Ιούνη, το μπουκάλι έσπασε στην πλώρη του πρώτου Kosmos Festival και οι φυσαλίδες της μουσικής κατέκλυσαν τον Ιππικό Όμιλο στο Γουδί. Το πρώτο φεστιβάλ του ραδιοφωνικού σταθμού Kosmos ήρθε να επιστεγάσει μια πορεία χρόνων, του σταθμού που έκανε τάση τη world και ethnic μουσική στη χώρα μας. Η συνεργασία με την Onstage, που έχει καταθέσει εδώ και χρόνια τα διαπιστευτήριά της στο χώρο της διοργάνωσης μεγάλων μουσικών event, εξασφάλισε την επιτυχή διεξαγωγή ενός διήμερου γεμάτο με χρώματα του κόσμου. Καλεσμένοι τους ηχηρά και δοκιμασμένα ονόματα της διεθνούς σκηνής, όπως ο μεγάλος Solomon Burke των blues και της soul, οι εκρηκτικοί Κουβανοί Οrishas, οι Βajofondo του Gustavo Santaolalla, οι Αφρικανοί Τinariwen καθώς και πιο φρέσκοι ανερχόμενοι καλλιτέχνες, όπως οι Νicola Conte, Yasmin Levy, Sophie Delila, Dub Inc και Burger Project.
Εμείς δηλώσαμε παρουσία την Τετάρτη 1η Ιουλίου, περιμένοντας Dub Inc, Τinariwen, Βajofondo και Οrishas στον ορίζοντα της βραδιάς. Την εκκίνηση έδωσαν οι Dub Inc από τη Γαλλία, με βρετανική ακρίβεια, στις 7.45, την οποία άκουσαν ζωντανά από τη συχνότητα του Kosmos, μαζί με μας και όλοι όσοι είχαν κολλήσει στο φανάρι της Κατεχάκη. Όταν φτάσαμε στην είσοδο οι δονήσεις της μουσικής, που ακουγόταν από μακριά, είχαν ήδη αρχίσει να διακρίνονται στα σώματά μας. Μας καλωσόρισαν πανηγυρικά με το αγαπημένο μας Day After Day, ζεσταίνοντας το κλίμα για τα καλά, ενώ το κοινό είχε ήδη αρχίσει να απομακρύνεται από τους πειρασμούς των stand που είχαν στηθεί στο χώρο και να συγκεντρώνεται γύρω απ' τη σκηνή. Μπύρα στο χέρι, χαλαρή ατμόσφαιρα και φιγούρες να κινούνται ρυθμικά στον παλμό της reggae, της dub και της ska.
Από τη Γαλλία και τη Βόρειο Αφρική, το ταξίδι στον κόσμο συνεχίστηκε στο Μάλι της Αφρικής, με τους Τinariwen, πρώην πολεμιστές της φυλής των Τουαρέγκ, που ταξίδεψαν από τα άγρια ερημικά τοπία της Σαχάρα στις μουσικές σκηνές της Δύσης. Η κολεκτίβα από το Μάλι, με πλήρη ενδυμασία, ηλεκτρικές κιθάρες και παραδοσιακά όργανα ανά χείρας, τραγούδησε τους αγώνες και τον πόνο του λαού της, τη νοσταλγία της πατρίδας, τη μοναξιά και την απεραντοσύνη της ερήμου. Αυθεντικός ήχος, με δυτικές επιρροές, μια αληθινή περιπλάνηση στον καυτό ήλιο και της ξάστερες παγωμένες νύχτες της ερήμου, με ορίζοντα κενό, στο ρυθμό του νωχελικού βήματος των πλοίων της ερήμου. Βέβαια, η αλήθεια είναι ότι μετά το δυναμικό ξεκίνημα των Dub Inc, οι Τinariwen φάνηκαν κάπως υποτονικοί. Θα περιμέναμε μια πιο ομαλή μετάβαση στους headliners της βραδιάς Βajofondo και Οrishas, ώστε ούτε καμπή στη διάθεση του κόσμου να υπάρξει, ούτε οι Τinariwen να στερηθούν της συμμετοχής που τους αξίζει.
Η αρένα είχε πλέον γεμίσει. Ήταν η σειρά των Βajofondo. Είχε νυχτώσει για τα καλά, τα φώτα είχαν χαμηλώσει, και το μελαγχολικό βιολί του Javier Casalla ήρθε να μας βάλει σε άλλο mood με ένα σόλο tango παλιάς σχολής, για να τον διαδεχτεί στη συνέχεια σύσσωμη η μπάντα με το ιλιγγιώδες "No pregunto cuantos son". To εννιαμελές συγκρότημα απ' την Αργεντινή και την Ουρουγουάη, που ενσωματώνει μια πληθώρα μουσικών ειδών (house, trip-hop, drum n' base, chill out) στο βασικό μοτίβο του αργεντίνικου tango, μας κράτησε εν κινήσει και τη μιάμιση ώρα που βρισκόταν στη σκηνή. Σε απόλυτη φόρμα, και με πρωτοπόρο το Gustavo Santaolalla σε κιθάρα και ενίοτε φωνή, έπαιξαν όλα τα κομμάτια που θέλαμε να ακούσουμε. Χορέψαμε με τα Grand Guignol, Pa'Bailar, El Anden και παθιαστήκαμε με τα Perfume και El Mareo. Το εντυπωσιακό με τους Βajofondo είναι ότι κάθε φορά που τους βλέπουμε, διαπιστώνουμε ότι πρώτα από όλα περνάνε οι ίδιοι καλά με αυτό που κάνουν. Και απόψε, όλη αυτή η ασυγκράτητη ενέργεια που εκλύουν πάνω στη σκηνή διοχετεύτηκε στον κόσμο και κατέληξε σε ένα απίστευτο πάρτυ, με αποκορύφωμα το αποχαιρετιστήριο Los Tangueros, και τα είκοσι και πλέον άτομα που ανέβηκαν πάνω στη σκηνή χοροπηδώντας μαζί με τους Βajofondo στους ξέφρενους ρυθμούς του. Μικρό παράπονο, η επανάληψη του Grand Guignol στο encore, κατά τ' άλλα, και οι εννιά ήταν υπέροχοι.
Βαθιά ανάσα και διάλειμμα για ανεφοδιασμό, γιατί η πορεία αναμενόταν ευχάριστα εξαντλητική. Η προϋπηρεσία των Οrishas στη συναυλιακή σκηνή της χώρας μας μάς είχε προϊδεάσει γι'αυτό που θα ακολουθούσε. Στις 23.00 λοιπόν, υποδεχτήκαμε πανηγυρικά τον Ruzzo, τον Yotuel και τον Roldan, το κουβανέζικο τρίδυμο που ανέλαβε να κατεβάσει την αυλαία του 1ου Kosmos Festival. Οι Οrishas έδειξαν από νωρίς τις άγριες διαθέσεις τους, ανεβάζοντας το θερμόμετρο της βραδιάς στα ύψη, με την ένταση του hip-hop και τους κλασικούς κουβανέζικους ρυθμούς. Τα εκπληκτικά φωνητικά -που δεν τα ακούς συχνά σε live εμφανίσεις- και η αεικίνητη παρουσία τους πάνω στη σκηνή, απογείωσαν το κοινό που χόρευε ασταμάτητα. Και όταν ήρθε η ώρα των A lo Cubano και Represent Cuba ήμασταν όλοι πια ασυγκράτητοι. Για μια στιγμή έριξα το βλέμμα στις κερκίδες, οι οποίες είχαν αδειάσει τουλάχιστον κατά το ήμισυ, από τον κόσμο που κατηφόρισε για να ριχτεί στο πανηγύρι της αρένας. Τέλος, δε νομίζω ότι μπορώ να αντισταθώ και να μην αναφερθώ στον Yotuel Romero, δεινό χορευτή και εξαιρετικό showman, που συνέβαλε καθοριστικά στην έξαψη του κοινού, και δη του γυναικείου. Μόνο που η μιάμιση ώρα πέρασε γρήγορα και τα δύο τραγούδια του encore δε μας ήταν αρκετά. Είναι πραγματικά απίστευτο πως όσες φορές και να τους δούμε δεν τους χορταίνουμε και επιστρέφουμε πάντα στον τόπο του εγκλήματος με το πάθος της πρώτης φοράς.
Φτάσαμε λοιπόν αισίως στο τέλος του Κόσμου... και ήταν μια υπέροχη ευκαιρία να απολαύσουμε συγκεντρωμένους σε ένα φεστιβάλ τόσους καλλιτέχνες, από το βαρύ πυροβολικό της ethnic, world, jazz και soul σκηνής, μέχρι τους πολλά υποσχόμενους βενιαμίν του είδους. Αξίζει να επισημάνουμε, ότι το Kosmos Festival δεν ήταν απλά ένα μεγάλο μουσικό γεγονός, αλλά επρόκειτο για ένα ολοκληρωμένο concept, ένα πραγματικό πολυεθνικό φεστιβάλ. Όσοι πέρασαν τις πύλες τους Ιππικού Ομίλου το εν λόγω διήμερο, είχαν τη δυνατότητα να δοκιμάσουν γεύσεις από πολλές γωνιές του κόσμου, να προμηθευτούν ή απλά να χαζέψουν ethnic -ως επί το πλείστον- αντικείμενα, ρούχα, αξεσουάρ και πολλά άλλα, στο merchandise που είχε στηθεί στους χώρους γύρω από την αρένα, καθώς και να τεστάρουν τις επιδόσεις τους στο flamenco, την ταραντέλα, τα αφρικανικά κρουστά, μέσω των διαφόρων σεμιναρίων και δραστηριοτήτων που είχαν οργανωθεί στο χώρο. Αν παίρναμε και το ποτό μας λιγάκι πιο γρήγορα θα ήμασταν σούπερ. Αποχωρήσαμε, έτσι, πλήρεις εντυπώσεων και ερεθισμάτων, από ένα φεστιβάλ που έδωσε τροφή σε όλες μας τις αισθήσεις, με μελωδίες, γεύσεις, μυρωδιές και εικόνες του κόσμου. Εις το επανιδείν, λοιπόν, στο 2ο Kosmos Festival!
Φωτογραφίες - Σπύρος Μπινιάρης
