The Band Festival 2009
B-Sides, L.I.M.E., Carbonated Lemonade, A Kapela, Biotech
Οι διαγωνισμοί συγκροτημάτων και νέων καλλιτεχνών ήταν πάντα δημοφιλείς στη χώρα μας. Από το διαγωνισμό ελαφρού τραγουδιού του 1959 υπό την αιγίδα της ΕΙΡ - μετέπειτα Φεστιβάλ (Ελληνικού) Τραγουδιού Θεσσαλονίκης - μέχρι τα Battle Of The Bands του Κουτσούμπα και του Αν Club, είχαν την ευκαιρία οι μουσικόφιλοι στην χώρα να ακούνε πρώτοι νέους καλλιτέχνες. Τα τελευταία χρόνια οι διαγωνισμοί με νέα συγκροτήματα τείνουν να γίνουν ένας πολύ εποικοδομητικός και δημιουργικός θεσμός, τόσο για τις νέες μπάντες που δρομολογούν μέσα από εκεί μια κίνηση στην εκκολαπτόμενη δημιουργική πορεία τους όσο και για το κοινό που παρακολουθεί - ή και συμμετέχει ενεργά στην ψηφοφορία - και βρίσκει με έναν εύκολο και ευχάριστο τρόπο μια νέα μπάντα για να ακούσει. Schoolwave, Soundwave, Mad for Live, The Band Festival ακόμα και το Diesel:U:Music αλλά και Battle of The Bands από τα παλαιότερα και Yurivision από τα εναλλακτικότερα, οι επιλογές - και οι κριτικές επιτροπές - είναι για όλα τα γούστα.
Το Σάββατο 4 Απριλίου παρακολουθήσαμε τον τελικό του THE BAND FESTIVAL που διοργανώνει εδώ και 6 χρόνια το Ωδείο Φίλιππος Νάκας. Η συναυλία πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα συναυλιών του ωδείου και φυσικά δημιουργήθηκε το αδιαχώρητο - ίσως κάποτε χρειαστεί να γίνει σε μεγάλο συναυλιακό χώρο. Η επιλογή των 5 φιναλίστ είχε πραγματοποιηθεί ανάμεσα σε 20 μπάντες από 141 συγκροτήματα που είχαν κάνει upload τα τραγούδια τους στο site του διαγωνισμού. Στα κριτήρια συμμετοχής ήταν η μπάντα να μην έχει στο παρελθόν υπογράψει συμβόλαιο ή να έχει κυκλοφορήσει τραγούδια της. Πιθανότατα να είναι ένας από τους λόγους που το επίπεδο των συμμετεχόντων να ήταν σε χαμηλά επίπεδα, μιας και δεν δινόταν η δυνατότητα σε πιο έτοιμες μπάντες να συμμετέχουν. Με αυτά τα δεδομένα λοιπόν την ημέρα εκείνη παρακολούθησα και απόλαυσα τουλάχιστον τρία πολύ καλά συγκροτήματα, τους B-Sides και τους Carbonated Lemonade οι οποίοι πήραν και το δεύτερο βραβείο, καθώς και τους No Profile, νικητές του περσινού διαγωνισμού με έτοιμο προς κυκλοφορία δίσκο από την Sony - πιθανότατα τον Σεπτέμβριο. Παρεμπιπτόντως το πρώτο βραβείο του διαγωνισμού εκτός των άλλων είναι δισκογραφικό συμβόλαιο με την εταιρεία Sony.
Οι B-Sides λοιπόν απ' ότι φάνηκε έχουν πάρει πολύ ζεστά την πορεία τους ως συγκρότημα. Με δύο λόγια παρουσίασαν μια γλυκιά αξιοπρόσεχτη κιθαριστική cool pop και όχι μόνο, στα μονοπάτια της "σχολής της Πελοποννήσου" - Raining Pleasure, An Orange End, Abbie Gale κ.α. ποιοι άλλοι είστε, στείλτε κανένα demo. Δεν κέρδισαν το συμβόλαιο αλλά μάλλον ήταν έτοιμοι και γι' αυτό μιας και μόλις κυκλοφορούν με δική τους παραγωγή δύο από τα κομμάτια που έπαιξαν live, το Queen και το Forest, ενώ το Kill είναι έτοιμο να βγει και αυτό στην εταιρεία τους B-other side records - θέλω και το Angel σε 7".
Από την άλλη οι Carbonated Lemonade φαίνεται να ζουν ανέμελα μες στην τρελή χαρά, ίσως τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους - έτσι δεν λένε για τους 18άρηδες; 4 κοπέλες και 2 αγόρια, πλήκτρα, ηλεκτρικό πιάνο, δύο κιθάρες, μπάσο, ντραμς, 3 μικρόφωνα. Η μπάντα αυτή ήταν το παράδειγμα του ταλέντου που δεν έχει καταφέρει ακόμα να ξεδιπλώσει και να αποτυπώσει όλες τις πτυχές του. Ποικιλόμορφες επιρροές - prog pop θα το έλεγα με δύο λέξεις -, γυναικεία φωνητικά να πηδάνε από τον τονισμό της Anne Clark στις φωνητικές υπερβάσεις της Λένας Πλάτωνος, αρμονικές συνθέσεις με εναλλαγές και πλοκή, πολύ ευχάριστη σκηνική παρουσία. Παιδιά οργανωθείτε λίγο καλύτερα και μην τυχόν σταματήσετε να παίζεται χωρίς να κυκλοφορήσουν όπως πρέπει αυτά τα τραγούδια που ακούσαμε. Έχουμε ξεμείνει και από εναλλακτικές εταιρείες δίσκων που έβγαζαν κανένα καλό group. Στις μέρες μας στην Ελλάδα, η μπάντα πρέπει να κάνει και δισκογραφική εταιρεία μόνη της. Ελπίζω να ξαναδώ τις Λεμονάδες σε κάποια συναυλία soon.
Οι περσινοί No-Profile που εμφανίστηκαν στο τέλος μου φάνηκε ότι δεν είχαν τις απίστευτα έξυπνες συνθέσεις αλλά είχαν τόσο απολαυστική σκηνική παρουσία και δύναμη στο ότι έκαναν που οπωσδήποτε περιμένω να ακούσω το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους με την δισκογραφική μόλις κυκλοφορήσει.
Ίσως οι νικητές του διαγωνισμού Biotech να ήταν όντως η καλύτερη επιλογή, με κριτήρια όμως ξένα στον τρόπο που ακούω και παρακολουθώ την μουσική. Ήταν όλα στην θέση τους για να μπορεί μια μεγάλη εταιρεία να ελπίζει σε αυτούς, αλλά νομίζω ότι πια στις μέρες μας με τις πολλές δεκάδες χιλιάδες κυκλοφορίες δίσκων παγκοσμίως, εμείς οι μουσικόφιλοι δεν ζητάμε μόνο κάτι τέτοιο σε έναν νέο δημιουργό και επειδή είμαι γενικά καλοπροαίρετος αναμένω νεότερη ακρόαση τους.
Οι A Kapela φάνηκαν σαν τομή ανάμεσα στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι και στο ελληνόφωνο rock και ίσως αν πέρναγαν από τα αυτιά ενός δημοσιογράφου του Δίφωνου να είχαν καλύτερη τύχη παρουσίασης, οι μάλλον επιβεβαίωσαν ότι ίσως πρέπει να συμμετέχουν και μπάντες στο φεστιβάλ ανεξαρτήτως αν έχουν κυκλοφορήσει δίσκο, έτσι ώστε να ανέβει περισσότερο το επίπεδο του festival, ενώ απ' ότι άκουσα στο site πλέον του festival, οι Metal μπάντες πρέπει να έχουν καλύτερη μεταχείριση από όλους μας. Το Metal δεν είναι σκυλάδικο.
Τέλος θα ήταν άδικο αν δεν παρουσίαζα κάτι ακόμα από την βραδιά και αυτό ήταν η καλή παραγωγή ήχου της συναυλίας από το sound crew της σχολής ηχοληψίας SAE και χορηγού του festival εδώ και 5 χρόνια. Τα παιδιά με περίσσιο κέφι και ζωντάνια ενώ μαθήτευαν πίσω από τις κονσόλες και ανάμεσα στα βύσματα και τα καλώδια, κάλυψαν την συναυλία επαγγελματικά και λειτουργούσαν σαν άλλη μία "μπάντα" ανάμεσα στις μπάντες. Ο κακός ήχος δεν ήταν χρόνια πονοκέφαλος σε τόσες συναυλίες;
Και για το απόλυτα δίκαιο του event, την συναυλία προλόγιζε με mini show συνεντεύξεις o Γιάννης Ζουγανέλης ο οποίος δεν έχω κανένα λόγο να το πω, αλλά o άνθρωπος φέρνει πολύ γέλιο. Αυτά προς το παρόν - αυτό σημαίνει κάλεσμα για συνέντευξη στους B-Sides και στους Carbonated Lemonade - και του χρόνου εις καλύτερα.
