"Hey Mr Cayetano, Mr Ca-Cayetano!"
"Αισθητικό κριτήριο ψαγμένο, με εμφανή την μουσική παιδεία και ευαισθησία", η απόλυτα εύστοχη φράση που είχε χρησιμοποιήσει ο Dave B (σ.σ. πού είσαι άσπονδε φίλε;) στο review για το Focused άλμπουμ για να περιγράψει την άποψη-θέση που έχει ο Γιώργος Μπρατάνης απέναντι στη μουσική. Παρέα με μπόλικα πνευστά, πλήρη μπάντα ροκ προδιαγραφών (έχει ένδοξο παρελθόν το "παιδί"!) και έγκριτη από κάθε άποψη γυναικεία παρουσία στα φωνητικά, το αισθητικό κριτήριο του Cayetano αφήνει με απόλυτα εύστοχο τρόπο τη μονοδιάστατη λογική του DJ set και μετατρέπεται σε live act που ικανοποιεί απόλυτα αυτούς που αναζητούν "ιδρώτα" επί της σκηνής και όχι laptop που συναλλάσσονται μεταξύ τους.
Έφτασα αργά στο Μπαλκόνι της Μονής Λαζαριστών και ίσα που πρόλαβα το κλείσιμο των Ίνφο ενώ ταυτόχρονα το όλο στήσιμο με το κοινό καθισμένο στις πλαστικές καρέκλες μου θύμισε κάτι από γιορτή της ΚΝΕ ή έστω Πασοκική 80s μάζωξη σε δημοτικό αναψυκτήριο. "Παρεΐστικη ατμόσφαιρα" όπως επαναλάμβανε και ο Μπρατάνης συνέχεια. Υπό το φόβο της ηλεκτρικής απουσίας, σε μια ημέρα κατά την οποία στοιχηματίζαμε όλη μέρα τι ώρα θα γίνει το επόμενο black-out, το live τελικά κύλησε ομαλά και χωρίς δυσάρεστες εκπλήξεις.
Ο Cayetano επί σκηνής λειτουργεί περισσότερο σαν "αυστηρός" μαέστρος που αγχώνεται, γκρινιάζει και πάνω από όλα κοπιάζει για το ιδανικό ηχητικό αποτέλεσμα επιδιώκοντας απόλυτο έλεγχο επί των πάντων. Αυτός είναι ο θεμιτός επαγγελματισμός που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον και καλά D.I.Y. ερασιτεχνισμό, που από σωρεία άσχετων και ατάλαντων προβάλλεται ως αντίβαρο στην έλλειψη αισθητικής και γνώσης. Για αυτό το λόγο η μουσική του Cayetano ξεπερνάει με άνεση τη φόρμα της "εύκολης free-style-ίστικης lounge electronica" που είναι οικεία και φιλική στους πάντες και αγγίζει τα όρια της πολυσύνθετης μουσικής που ικανοποιεί την απόλαυση της απλότητας μέσα από το δρόμο της άκοπης αναζήτησης. Για αυτό το λόγο χορεύουν μαζί της rasta 18άρηδες, ικανοποιούνται αισθητικά σοφιστικέ τριαντάρες και "προβληματίζονται" θετικά οι συνήθεις απαιτητικοί ακροατές.
Από τα ψήγματα του progressive rock μέχρι την pop των ακριβών κοκτέιλ σε άμεση σύνδεση πάντοτε με την ελευθεριότητα της jazz. Και υπό την ορθή σκέπη της electronica ασφαλώς. Όταν σε ένα live μπερδεύονται συνειδητά όλες αυτές οι μουσικές με πλήρη άποψη για την κάθε μία το αποτέλεσμα δύσκολα απογοητεύει.
Σε ορισμένες στιγμές υπήρχε η αίσθηση ότι τα ζωντανά drums ακολουθούσαν μάλλον νωχελικά τις επιταγές του μηχανικού beat. Από την άλλη όμως υπήρχε ένα βαρβάτο μπάσο που έδινε σαφή όγκο στο "ζωντανό" ήχο... και τελικά η ζωντανή rhythm section σαφώς υπερτερούσε της "τυποποιημένης" αντιστοιχίας της. Καλοδεχούμενη και η Θέμις στα φωνητικά ειδικά στο ούτως ή άλλως εκπληκτικό La Poupee, το οποίο ενισχύθηκε με περισσή σεξουαλικότητα και παρουσιάστηκε εν είδη χαμένου classic anthem από τα technicolor γαλλικά 60s.
Όσο περνάει η ώρα μένω περισσότερο ευχαριστημένος από τη μανία του Cayetano να λειτουργήσουν όλα στην εντέλεια και επικροτώ την τακτική του να "εκνευρίζεται" όποτε δεν ακούει τα monitor ή όποτε "μπουκώνει" η ακουστική κιθάρα. Τα καινούργια του τραγούδια τον μεταφέρουν από την lounge αισθητική (που ίσως να σπεύσατε να τον εγκλωβίσετε) σε περισσότερο σκοτεινές και ενίοτε επικίνδυνες μουσικές. Η επερχόμενη 12'' κυκλοφορία με ένα Γάλλο φίλο του στα φωνητικά (δε συγκράτησα το όνομα δυστυχώς...) είναι απείρως καλύτερη από οτιδήποτε ακούσατε στο τελευταίο άλμπουμ των Air.
Όσο περνάει η ώρα, η μπάντα δένει και ο Senior Cayetano μοιάζει ολοένα και περισσότερο ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα. Το ίδιο και εμείς. Πρέπει να ψήσουμε τον Χρήστο να δοθεί ένα μεταμεσονύχτιο live στη Χελώνα και να το τραβήξουμε μέχρι το πρωί. Κατά τις πέντε το ξημέρωμα η μηχανή που ακούει στο όνομα Cayetano Sound System θα βαράει ασύλληπτες στροφές και χωρίς πολύ κόπο θα έχει στηθεί το καλύτερο beach party του φετινού καλοκαιριού.
Προειδοποίηση (άσχετη, αλλά πολύτιμη!): μη φάτε ποτέ στην καντίνα "Ο Μαύρος" στα πεντακόσια μέτρα κάτω αριστερά από τη Μονή Λαζαριστών προς Επτάλοφο. Εκεί που το cult του αυθάδους ψήστη που ψεκάζει με ...Meritto (αυτό με τη λαβή) τα σουβλάκια σας συναντάει την έλλειψη αγορανομικού ελέγχου, θα το μετανιώσετε πικρά!
