Chicks On Speed
Εάν κάτσω και συγκρίνω την εμφάνιση των Chicks On Speed στο Bios με αυτή των Cobra Killer που προηγήθηκε έξι μέρες νωρίτερα στον ίδιο χώρο, τα τρία παρτάλια από τις τρεις γωνιές της ηπείρου που βρέθηκαν στο Βερολίνο κέρδισαν όχι απλά στα σημεία, αλλά με K.O. από τον πρώτο γύρο, έτσι εύκολα όπως ο Σουγκλάκος κατατρόπωσε τον Σκοπιανό παλαιστή από τα Κάτω Πετράλωνα, εκεί στον ναό της πάλης, στον Τάφο του Ινδού, σε εκείνον τον αλήστου μνήμης αγώνα πριν από καμιά 12αριά χρόνια. (άλλη μία "τραγική" παρομοίωση από το προσωπικό μου θυσαυροφυλάκιο cult αναμνήσεων).
Εν αντιθέσει με τις Cobra Killer, οι CoS για δεύτερη φορά στην Αθήνα έστησαν ένα εξαιρετικό party, με όλες τις κατάλληλες, και στις σωστές δόσεις, πινελιές μοντέρνας τέχνης, καρακιτσαριού και ειρωνείας του σκουπιδοτενεκέ της μεγαλούπολης, από αυτές που ένοχα μας αρέσουν, ειδικά αφού συνδυάζονται με αξιοπρόσεκτο βερολινέζικο electro και αυτοσχέδιες, πραγματικά DIY, οπτικές εφαρμογές, από τα ευφάνταστα ρούχα τους έως τα βιντεάκια που προβάλλονταν πίσω τους.
Πάνω στη σκηνή, απλά απολαυστικές. Τα χαμόγελα και η καλή διάθεση που μοίραζαν απλόχερα δεν ήταν τίποτα μπροστά στα χαμόγελα που αμέσως σχηματίστηκαν στα πρόσωπα όλων ημών που στριμωχτήκαμε στο συναυλιακό χώρο του Bios καθ' όλη, μία ώρα και κάτι, τη διάρκεια που κράτησε το show των CoS. Όσοι τις είχαμε δει σε εκείνο το Bios Festival, το πιο πρωτοποριακό και ενδιαφέρον φεστιβάλ που έχει γίνει στη χώρα μας, μετά το περσινό Synch βέβαια, ξέραμε τι να περιμέναμε και ευτυχώς δεν μας απογοήτευσαν. Το αντίθετο μάλιστα, ειδικά όταν έπεσε το "We Don't Play Guitars" και το έριξαν στις αμίμητες αιρκιθαριές, ο ενθουσιασμός ήταν εμφανέστατος. Όσο για όσους κοινωνούσαν για πρώτη φορά το μαγικό ζωμό που μοιράζουν οι τρεις αγαπητές chicks, ελπίζω να πήραν μία γερή δόση γιατί δεν ξέρω πότε ξανά θα έχουμε την χαρά να μας επισκεφτούν.
Το σετάκι περιείχε παλιά και αγαπημένα, ενδεικτικά αναφέρω τις εμπνευσμένες διασκευές στα "Eurotrash Girl" των Cracker και "Wordy Rappinghood" των Tom Tom Club, το "Mind Your Own Business" και "99 Cents" αλλά και φρέσκα άσματα από το πρόσφατο "Press The Spacebar", με highlight το "Mitte Bitte".
Και καθώς τις βλέπεις να χοροπηδούν και να κάνουν "σαν κατσίκια", όπως το έθεσε και κάποιος διπλανός μου μεγαλωμένος μέσα σε κάποια στάνη υποθέτω, αναρωτιέσαι τί στο καλό παίρνουν κοτζάμ μεγαλοκοπέλες και δεν μας δίνουν εμάς. Speed;
