Διονύσης Σαββόπουλος και ποδηλάτες
Μια θάλασσα μικρή είναι το καλοκαίρι μας, μια θάλασσα μικρή. Κι εδώ έχουμε μια προσφορά του Υπουργείου Πολιτισμού, σε συνδυασμό με την Πολιτιστική Ολυμπιάδα και τον θεσμό της "Βαλκανικής Πλατείας" του δήμου Νεάπολης. Κόσμος πολύς μαζεύτηκε από νωρίς στου λιμανιού την άκρη. Κάποιοι ήρθαν για τα εγκαίνια (και την σούπερ μάσα) της έκθεσης "2002, η χαρακτική στην Ν.Α. Ευρώπη", αλλά σίγουρα οι περισσότεροι άκουσαν ότι ο Σαββόπουλος δίνει συναυλία με ελεύθερη είσοδο. Τα τραγούδια του είναι δημοφιλή στους απανταχού έλληνες. Φαίνεται όμως ότι έχουν διαδοθεί με ανάλογη επιτυχία και στα υπόλοιπα Βαλκάνια. Απόδειξη αυτού τα Βαλκανικά Ποδήλατα, ένας περιοδεύον θίασος, όπου ο Νιόνιος μάζεψε όλους τους ομότεχνούς του, που (αρχικώς εν αγνοία του) τον έχουν τιμήσει με διασκευές δικών του αγαπημένων στίχων και ρυθμών.
Ας κρατήσουν οι χοροί ... ώσπου η σύναξις αυτή σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί. Ένα σχήμα γεμάτο ζωντάνια και κέφι, πολυφωνικό κι ετερόκλιτο, με κοινή συνισταμένη τις αθάνατες μελωδίες του Διονύση, ο οποίος εξελίχθηκε αργά και σταθερά σε πρεσβευτή του ελληνικού πνεύματος. Παρόντες οι Mode Plagal με τις δημοτικές τζαζίστικες και πλαγιοφωνικές ενορχηστρώσεις τους. Παρούσες και οι περίφημες Μυστήριες Φωνές της Βουλγαρίας, ο τούρκος τροβαδούρος Fuat Saka, μια νεαρή καλλίφωνη αλβανίδα, ο ρουμάνος περφόρμερ Florian Mikuta και η παρέα νεαρών χορευτών του χοροθέατρου Ροές που κατάφεραν να στήσουν ένα πανηγύρι στη σκηνή. Σήμα κατατεθέν της εκδήλωσης ένας τεράστιος ιπτάμενος ποδηλάτης του Φασιανού, κρεμασμένος πάνω απ' τη σκηνή, κι ένας ξαναγεννημένος Νιόνιος να δηλώνει κατάπληκτος που τόσοι άλλοι καλλιτέχνες τραγουδάνε στη γλώσσα τους τα ταπεινά του πονήματα.
Μ' αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους, νέους και παλιούς. Η χαρά του έλληνα τροβαδούρου να μοιράζεται τα φωνητικά και τις μουσικές του με τους βαλκάνιους συν-αδερφούς του, ήταν απερίγραπτη. Το ίδιο μεγάλη και η χαρά του να ζει αυτήν την εμπειρία στην Θεσσαλονίκη. Το φιλοθεάμον κοινό τους αγκάλιασε όλους με θέρμη περισσή, σιγοτραγούδησε τα λόγια και συμμετείχε με πολύ ενθουσιασμό στο πανηγύρι. Βέβαια αρκετοί [έως πολλοί] έμοιαζαν καθηλωμένοι κι ανήμποροι να χορέψουν. Ίσως να μην τους ξεσηκώνουν οι συγκαθιστοί δημοτικοί μας σκοποί ή να τους ξένισαν [ξίνισαν;] οι μεταλλαγμένες βαλκανικές μπαλάντες του Νιόνιου. Το πιθανότερον όλων είναι πως τους έχει καταβάλλει η κούραση των διακοπών [ή και το προηγηθέν φαγοπότι]. Εγώ πάντως το καταχάρηκα και παρέβλεψα εύκολα όλα τα παρατράγουδα. Ήταν μια βραδιά χάρμα και δεν μου την χάλασε κανείς. Ούτε το υφέρπον προεκλογικό κλίμα.
Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει / και τού 'παμε να φύγει μουδιασμένα / Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει / καλύτερα να μη μας πει κανένα. Ποιος στ' αλήθεια είμαι εγώ και που πάω / Με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό;
Το τέλειο αποχαιρετιστήριο πάρτι του καλοκαιριού.