Dj Spooky & dj Food

οπτικοακουστικά κολάζ από 'να παιδί υποσυνείδητο

- ζούμε σ' έναν κόσμο τόσο ψηφιακά εμποτισμένο ώστε και η παραμικρή δράση να μοιάζει με κυματισμό που διαδίδεται ανάμεσα στις συλλογές βάσεων δεδομένων που όλοι μας αποκαλούμε παγκόσμιο ιστό -

Μια δήλωση ολίγον spooky, δε βρίσκετε; Διατυπωμένη από τον κο Απόκοσμο, ερευνητή δισκοθέτη στην ιδιότητα αλλά και μεταπτυχιακό φοιτητή του ΜΙΤ. Το πιο παράξενο όμως είναι πως τέτοιες διαπιστώσεις θα περιμέναμε να γίνουν δια στόματος dj food, υπεύθυνου για το αναδρομικό και άκρως καταδρομικό παραλήρημα raiding the 20th century.


Σ' αυτό λοιπόν το λάιβ των δύο πιο καυτών mixmasters των ημερών μας επέπρωντο να γίνουν πολλές αντιθετοαναστροφές. Καταρχήν αυτός που επέδραμε και σταχυολόγησε τη μουσική του 20ου αιώνα ήταν ο πρώτος εκ των δύο. Μόνο που δεν αρκέστηκε στην ηχητική αντεπίθεση αλλά μας βομβάρδισε παράλληλα και τις εικόνες των ήχων αυτών. Μέσα σε ογδόντα λεπτά παρέλασαν από τα κατάπληκτα αισθητήρια όργανα μας ρυθμοί, χοροί, βιντεοκλίπ και αναμνήσεις όλων σχεδόν των μουσικών ειδών από τα '50ς και δώθε, αναμεμειγμένες μεταξύ τους και σκρατσαρισμένες αριστοτεχνικά, μαγειρεμένες και μαγεμένες συγχρόνως.

Δος μοι πα στω και τα γαν κινήσω, είχε πει κάποτε λακωνικά, πάνω στον τρελό εφευρετικό ενθουσιασμό του, ο Αρχιμήδης. Δος μου δυο ανάποδα πλατό και σου φτιάχνω ένα νέο σύμπαν, τολμά να λέει σήμερα ο paul d miller, γνωστός και ως dj spooky that subliminal kid. Ο κώδικας είναι χτύποι είναι ρυθμός είναι αλγόριθμος είναι ψηφιακός. Όπως λέμε bits and pieces ή αλλιώς beats and peaces. Ok computer ανακάτεψέ τες όπως θες τις τέσσερις λεξούλες! Το οποίον σημαίνει ότι ο powerbook και ο γρήγορος χωροχρόνος του quicktime μπορούν να ξαναφτιάξουν from scratch αυτόν τον θαυμαστό κόσμο, τον μικρό και μέγα.

Δεύτερη ανατροπή ήταν η αίσθηση ότι δεν πρόκειται κατ' ουσία για καμιά μονομαχία. Κι ότι ναι μεν αυτός πάτησε στα "χωράφια μου" αλλά δεν τρέχει τίποτε γιατί "εγώ είμαι αλλού πλέον". Παρόλο που ο spooky έσπευσε να δηλώσει εξαρχής τις πολιτισμικές, καλλιτεχνικές, ιδεολογικές και εθνικές του διαφορές με το διάδοχό του στο απέναντι τραπέζι, ο dj food ανέβηκε απλός και χωρίς ιδιαίτερες παράτες. Ούτε ντιμπέιτ ούτε δηλώσεις ούτε τίποτε.

Τρίτη ρήξη και τελειωτική. Ο δεύτερος πνευματικός μας τροφοδότης αποδείχθηκε πιο σόουλ, πιο ρέγγε, πιο dub, πιο κλασικός στις μίξεις -με δυο πικάπ και φιλοτεχνημένο powerbook- χωρίς σιντί και εικόνες, με το λογότυπο του "αναδέλφου" του να φιγουράρει μόνιμα στη γιγαντοοθόνη, ελλείψει άλλου βίζουαλ ρεπερτορίου. Βέβαια δεν έκρυψε κι αυτός την αγάπη του στο "βρώμικο" hip-hop, όπως και ο προλαλήσας, και δεν παραμέλησε τις ρετρό αναφορές. Όμως, μετά την πολύ πιο γεμάτη παρουσία του spooky, ο κόσμος -λίγος εξ αρχής δυστυχώς- άρχισε ν' αραιώνει επικίνδυνα, εν όψει και του επερχόμενου pre-reworks του σαββατόβραδου.

At the end of the day, as the final words flow across the screen, and the book comes to an end, just think of the abstract image of the prostitute in the assembly line, the mix speaks through you and disrupts the flow of the spectacle in your mind. Just hum this line to yourself as you flip the script. You're only buggin'.

Μπράβο στους διοργανωτές και εύχομαι να ανθίστανται στις μόδες και τις "επιταγές" των καιρών με τέτοιες "οικειοθελείς πρωτοβουλίες", όπως άκουσα να λέει ένας υπουργός σήμερα στο δελτίο ειδήσεων. Φτου, σκόρδα.

ΥΓ: Τα λόγια του dj spooky που ανθολογώ παραπάνω προέρχονται από το βιβλιοσιντί rhythm science που σχεδίασε η coma και υλοποίησαν οι mediawork, sub rosa και synchronic.