RE: RE: RE: BOUND

Το να πηγαίνεις σε ένα live των Earthbound, σίγουρα δεν είναι πια ένα γεγονός για το οποίο αδημονείς όλη τη βδομάδα, από την άλλη όμως είσαι κάτι παραπάνω από σίγουρος ότι δεν πρόκειται να απογοητευτείς.

Η πρώτη φορά που τους είδα ήταν το 1999 στο Rockwave, στον Άγιο Κοσμά. Έκτοτε ακολούθησαν αρκετές ακόμα, στο "Αν", στο Γκάζι και δε θυμάμαι πού αλλού. Ε, δεν έχω βαρεθεί καθόλου, και μάλιστα όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο κοντά στη σκηνή πλησιάζω. Πιο κοντά, βέβαια, από το Σάββατο δε γίνεται, εκτός αν με προσλάβουν για μέλος...

Έχοντας γεμίσει το μικρό, μα άκρως φιλικό, πάνω μέρος του Guru (με τον πολύ καλό εξαερισμό και κλιματισμό, για να μη λέτε ότι μόνο γκρινιάζω), η επταμελής μπάντα κατέλαβε τη σκηνή και οι μηχανές πήραν μπρος. Πλήρες ξεσκόνισμα της δισκογραφίας τους, υπέροχες διασκευές, και νέα κομμάτια, με αυτό που στο set-list αναγραφόταν ως "new surf" να αφήνει τις καλύτερες των εντυπώσεων. Μα πάνω απ' όλα κέφι, ζωντάνια και όρεξη που ούτε σε συγκροτήματα με τα μισά τους χρόνια δε συναντάς (όχι βέβαια ότι τους πήραν τα χρόνια, κάθε άλλο). 2,5 ώρες (με ένα μικρό διάλειμμα κάπου στη μέση) πέρασαν χωρίς να το καταλάβω.

Κάτι παραπάνω δεν έχω να προσθέσω, απλώς θα ήθελα να τονίσω πως αν κάποιος αρέσκεται στον ήχο τους, είναι μεγάλο κρίμα να μην τους έχει δει ζωντανά τόσον καιρό που παίζουν οι άνθρωποι. Εγγυημένο αποτέλεσμα. Εις αναμονή νέας δουλειάς τους, λοιπόν...

Υ.Γ.: Η μικρή συνομιλία με τον Αλέξη Καλοφωλιά στο τέλος μας άφησε προσδοκίες για κάτι που αν πραγματοποιηθεί θα κάνει χαρούμενους και εμάς και εσάς φαντάζομαι. Αφορά μια άλλη μπάντα της οποίας ήταν (και είναι) μέλος...