Einsturzende Neubauten
Πέμπτη 21η Απριλίου 2005. Το θερμόμετρο της κουζίνας δείχνει 21 βαθμούς. Στις 21.00 θα παίξει ένα ντοκιμαντέρ για τη Γυάρο στην κρατική τηλεόραση. Κοιτάζω το πρόγραμμα του ινστιτούτου Γκαίτε Θεσσαλονίκης. Στο εξώφυλλο έχει ένα κτίριο ανάποδα και γράφει πλαγίως Neues Bauen. Anarchitektur, σκέφτομαι από μέσα μου. Τα 25 χρόνια από την ίδρυση των Neubauten γιορτάζονται με μια τουρνέ 19 εμφανίσεων. Αφετηρία το Βερολίνο και τερματισμός η πόλη μας.
Γύρω στις εννιά ξεκινάμε τρεις για το Πρινσιπάλ. Πηγαίνοντας για Μουδανιά στρίβουμε δεξιά πριν τη γέφυρα της Τσαγκαράδας. Ο παράδρομος μας γυρίζει προς τα πίσω. Κάποιο λεωφορείο έχει μόλις αφήσει τους επιβάτες του έξω από την είσοδο. Μπήκαμε. Ο χώρος οικείος. Υπάρχει ενθουσιασμός. Υπάρχει ζεστασιά. Βλέπω παλιούς και νέους φίλους και γνωστούς. Το μπαρ έχει ποτά σε πάρα πολύ λογικές τιμές. Εκπλήσσομαι. Το μάρκετ του γκρουπ ξεπουλάει. Μπλουζάκια 10 ευρώ, dvd 25 κι άλλα 25 για όσους θα ήθελαν διπλό cd από την αποψινή συναυλία σε δυο βδομάδες σπίτι τους. Ο κόσμος ανταποκρίνεται.
Η άπλα του χώρου σιγά σιγά γεμίζει, όπως και το παταράκι πίσω μας. Η σκηνή είναι γεμάτη μεταλλικά αντικείμενα. Βιομηχανικά πιατίνια, λαμαρίνες, σωλήνες, μεγάλα σπιράλ, μεταλλόφωνο κι ένα τεράστιος κυλινδρικός κάδος ίσαμε δύο μπόγια ύψος. Στις δέκα και μισή η νεκρή βιομηχανική φύση καταλαμβάνεται από την ιμπεριαλιστική πανίδα ενός Νεόδμητου Υπό Κατεδάφιση. Το σώου αρχίζει, οι επευφημίες δυναμώνουν.
Δεν τους περίμενα τόσο μελωδικούς. Δεν παίζουν εκκωφαντικά, ούτε πειραματικά, ούτε καν τόσο αβανγκάρντ όσο ακούγονται. Είναι πιο χαρωπόπ πιο κοινωνικοί πιο κοντά στο μέσο αυτί. Υπονομεύουν εν μέτρω τα μέτρα και τις κλίμακες, υπεκφεύγουν συχνάκις υπόγεια, αναδιπλώνουν δυνάμεις, ανασκουμπώνονται, βολτάρουν από το γκροτέσκο και το μπρούτο ως τη χάρη και την αέρινη πανδαισία. Φτιάχνουν ατμόσφαιρα. Μαγειρεύουν την μαγική τους συνταγή στο μεγάλο πειραματικό τους εργαστήρι. "Για πλαστικό το πήγαινα και μουσταλευριά μου βγήκε" ακούω τα λόγια του Βέγγου.
Ο Andrew NU Unruh μανουβράρει παλαβά κρουστά, κινεί τα νήματα με γκαζοτενεκέδες, σβουρίζει κάποιο ανακυκλωμένο καρουσέλ, κροταλίζει ένα καροτσάκι σούπερμάρκετ και υπο-ηχοτροπιάζει με ένα αντηλιακό κάλυμμα αλουμινίου. Ο Ash Wednesday είναι κουλ. Νωχελικά πλήκτρα χαϊδεύουν τα δάκτυλά του κι ένα iBook του παραστέκεται. Μας κοιτάει αφ' υψηλού, κάπως μπλαζέ, μπα όχι - λάθος έκφραση, απόμακρος και συνάμα κοντινός με έναν ανεξήγητο τρόπο.
Ο Alex Hacke [μπάσο, 2η φωνή] είναι ο Τυρταίος της παρέας. Εμψυχώνει ξυπόλητος με το φανελάκι και χύνει ποτάμια ιδρώτα. Παίζει φυσώντας σε κάποιον μεταλλικό σωλήνα μικρού διαμετρήματος. Ο Rudi Moser κρούει με λύσσα τα πάντα. Από τον τεράστιο κάδο μέχρι καλωδιωμένα μπιτόνια. Ο Jochen Arbeit αργάζεται μια κιθάρα, ένα μικρόφωνο, ένα pythagorus - κρουστόφωνο με πλαστικούς σωλήνες μεσαίου διαμετρήματος κλιμακούμενων μηκών. Ο Blixa δονείται, φωνή τε και σώματι. Ανυπόδητος κι αυτός.
Τα μέταλλα τρίζουν από χαρά. Το κοινό μοιάζει υπνωτισμένο. Συμμετέχει στην τελετή με κατάνυξη και υποφώσκοντα ενθουσιασμό. Εκστασιάζεται. Νοιώθω τα κύματα, τα σήματα, τους παλμούς. Εκρήγνυται ενίοτε. Καλεί τα πνεύματα για ένα ανκόρ, εν μέσω αλαλαγμών και σφυριγμάτων. Κι έπειτα για άλλο ένα. Τραγουδάει Was Ist Ist μαζί με τον Alex. Δυόμισι ώρες κράτησε το υπερθέαμα. Κι όλοι έδειχναν γεμάτοι μετά. Πλήρεις και υπερπλήρεις θα ηδυνάμην να είπω.
Ακούστηκαν;
Yu-Gung (Futter mein Ego) [Halber Mensch, 1985]
Die Befindlichkeit des Landes [Silence Is Sexy, 2000]
Haus der Luge [Haus der Luge, 1989]
Armenia [Die Zeichnungen des Patienten O.T./Drawings of O.T., 1983]
Rampe [Gemini, 1997 / 2003]
Z.N.S. [Halber Mensch, 1985]
Youme & Meyou [Perpetuum Mobile, 2004]
Dead Friends (Around the Corner) [Perpetuum Mobile, 2004]
Redukt [Silence Is Sexy, 2000]
Salamandrina [Liebenslieder, 1993]
Sabrina [Silence Is Sexy, 2000]
Perpetuum Mobile [Perpetuum Mobile, 2004]
Alte Musik auf Historischen Instrumente
Sehnsucht [Kollaps, 1981]
Draussen ist feindlich [Strategien Gegen Architekturen 80=83, 1984]
Selbsportaet mit Kater [Perpetuum Mobile, 2004]
Kalte Sterne [Kalte Sterne, 1981]
Alles [Silence Is Sexy, 2000]
Ich gehe jetzt [Perpetuum Mobile, 2004]
Was Ist Ist [Ende Neu, 1996]
Bili Rubin [Stella Maris / Ende Neu, 1996]
(Small) Grundstuck [Perpetuum Mobile, 2004]
Ein leichtes leises Sauseln [Perpetuum Mobile, 2004]
neubauten.org
neubauten.synth.no
einsturzendeneubauten.com
[Φωτογραφίες : Γιώργος Χαριτίδης]
