European Forum of Worldwide Festivals 12-14/01/2001
Η καινούργια χρονιά έφερε ανοιξιάτικη διάθεση στα μουσικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης («μύρισε άνοιξη!» σκέφτηκε φωναχτά η Κρίστη Στασινοπούλου ανάμεσα σε κάποια απ' τα τραγούδια).
...Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να θαυμάσω για άλλη μια φορά την συγκεκριμένη καλλιτέχνιδα επί σκηνής! (και ο ανταγωνιστής - συνάδελφος που θα ακολουθούσε, να εμπλουτίσει τον 'φτωχό' κατάλογο ελλήνων καλλιτεχνών που έχει 'συναντήσει'!). Η πρόθεσή μου αυτή, έγινε αμετάκλητη απόφαση όταν στις 'επιβλητικές' αφίσες του ΓΑΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ που συνάντησα στο δρόμο, διάβασα προσεκτικά όλο το πρόγραμμα του τριημέρου!
Το Ευρωπαϊκό Φόρουμ των Φεστιβάλ των Μουσικών του Κόσμου, που ιδρύθηκε το 1991 και τη σφραγίδα του έχουν τα φεστιβάλ 45 χωρών της Ευρώπης, πρόσθεσε το 1999 στα επίσημα μέλη του και το 'δικό μας' «Γαία Φέστιβαλ».
Τρεις βραδιές λοιπόν (από 12 έως 14 Γενάρη) στους χώρους του ΜΥΛΟΥ- όπου φιλοξενήθηκε φέτος το ΓΑΙΑ - ντυμένες με τις μουσικές του κόσμου, και με προσκεκλημένους... πολλούς και καλούς!
1. Παρασκευή 12/01/2001 (21:45!). Την αυλαία του φεστιβάλ στο Club θα άνοιγαν τρία ονόματα που η δουλειά τους έχει ταξιδέψει πιο πέρα από τα σύνορα της χώρας, Mode Plagal, Κρίστυ Στασινοπούλου, Σαββίνα Γιαννάτου. Η μεγάλη προσέλευση - και κυρίως η διάθεση- του κόσμου, ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη.
Στη σκηνή ανέβηκαν οι Mode Plagal. Με τις πρώτες νότες που ελευθέρωσε το σαξόφωνο η ατμόσφαιρα ζεστάθηκε, και η φωτογραφική μου μηχανή ήταν πλέον έτοιμη να καταβροχθίσει κάποιες απ' τις πολύχρωμες εικόνες. Παραδοσιακές μελωδίες πήραν ύφος jazz και funk, για μια ώρα περίπου, με την καθοδήγηση των εξαιρετικών μουσικών του σχήματος.
Η σκυτάλη παραδόθηκε στην Κρίστυ Στασινοπούλου και το συγκρότημά της που 'γύρισαν την κόκκινη κλωστή' και... τα παραμύθια ξεκίνησαν! Ακούσαμε την ιστορία της αμαξοστοιχίας «Αίολος», ήχους από 'μέλισσες' και 'στοιχειωμένα' τοπία ενώ η Κρίστυ 'πετούσε' στη σκηνή καθώς τα διηγούνταν. Γλυκές μελωδίες, ηλεκτρικές κιθάρες, γκάιντα και ένα.. groove sampler, δίπλα στον Στάθη Καλυβιώτη (κύριο υπεύθυνο για τη μουσική!). Το κοινό αποχαιρέτησε μ' ένα ζεστό χειροκρότημα την μπάντα, που απέδειξε πόσο καλά ξέρει να ηχοτροπεί, και καλωσόρισε με τον ίδιο τρόπο τη Σαββίνα Γιαννάτου.
Με μια παρέα από εξαίρετους μουσικούς να τη συνοδεύουν πάνω στη σκηνή η Σαββίνα Γιαννάτου ήταν έτοιμη να μαγέψει τον καθένα απ' τους ακροατές - θεατές! Εκεί που ακολουθούσε αρμονικά τις μελωδικές γραμμές, ξεσπούσε σε απίστευτους λαρυγγισμούς, παρασέρνοντας σ' αυτό το ξέσπασμα το βιολί και όλα τα μουσικά όργανα που τη συνόδευαν. 'Έπαιξε' με την καταπληκτική φωνή της για περισσότερο από μια ώρα και μας ξενάγησε στα μουσικά τοπία της Κάτω Ιταλίας, της Σαρδηνίας αλλά και στα δικά μας νησιώτικα παραδοσιακά κατατόπια, αποχαιρετώντας μας με το «Τζιβαέρι».
Για.. τεχνικούς λόγους, μου είναι αδύνατο να σας περιγράψω τι ακριβώς συνέβαινε παράλληλα στους υπόλοιπους χώρους του Μύλου! Παρ' όλα αυτά ξέκλεψα λίγα λεπτά απ' το πρόγραμμα του club, για να απαθανατίσω κι άλλες εικόνες.
Στο Ξυλουργείο είδα - ντυμένους με παραδοσιακές στολές - και άκουσα για λίγο, τους ΙΔΙΟΜΕΛΟ, ενώ στην Αποθήκη δυσκολεύτηκα να βρω ένα ευρύχωρο σημείο απ' όπου θα φωτογράφιζα την ΔΟΜΝΑ ΣΑΜΙΟΥ, μια από τις μεγαλύτερες 'μορφές' του ελληνικού τραγουδιού.
2. Η ιστορία του Γαία Φέστιβαλ έχει και συνέχεια!
Σάββατο 13/01/2001 και η επιλογή για το τι θα δεις και θα ακούσεις θα μπορούσε να εξελιχθεί σε τεράστιο δίλημμα! Οπότε οφείλουμε να συγχαρούμε τους διοργανωτές, πρώτα για την χαμηλή τιμή του εισιτηρίου (3000 δρχ για κάθε ημέρα), αλλά και για τη δυνατότητα που σου έδινε το συγκεκριμένο 'χαρτάκι' να κινείσαι ελεύθερα σε όλους τους χώρους του Μύλου.
Όσοι λοιπόν φρόντισαν να βρίσκονται εκεί το βράδυ του Σαββάτου, μπορούσαν να απολαύσουν αγαπημένες φωνές, όπως, του Νίκου Παπάζογλου. Να πάρουν μια γεύση από καλή jazz ακούγοντας τον Κώστα Μαγγίνα και να ακολουθήσουν τους ρυθμούς των δωδεκάμετρων τραγουδιών των Blues Wire. Για τις πιο ήρεμες στιγμές υπήρχαν και οι 'πιανιστικές' συνθέσεις του Γιώργου Καζαντζή που τις διαδέχτηκαν οι ηλεκτρικές μελωδίες του Δημήτρη Ζερβουδάκη και οι ακόμα πιο rock καταστάσεις που προκαλούν τα Υπόγεια Ρεύματα.
3. Κυριακή 14/01/2001 και η τελευταία μέρα του φεστιβάλ ήταν κάπως «φτωχή» (τρία σχήματα μόνο, σε αντίθεση με το πλήθος των καλλιτεχνών των δύο προηγουμένων ημερών)!
Για άλλη μια φορά επέλεξα τον χώρο του club, κίνηση που δεν πραγματοποίησαν και πολλοί άλλοι! (Ας πούμε ότι έφταιγε εν μέρει και ο.. κακός καιρός!).
Την συναυλία άνοιξαν οι Oberon που, με φωσφορούχα χρώματα στο πρόσωπο και τα χέρια, μας επιβίβασαν στο 'ηλεκτρονικό τους όχημα'. Ομολογώ πως ανυπομονούσα να προσγειωθούμε και διαισθάνθηκα πως δεν είχε κυριεύσει μόνο εμένα αυτό το συναίσθημα!
Αρκετά διαφορετική η ατμόσφαιρα όταν ανέλαβαν οι Kashmir, που ίσως να μην έκαναν και το καλύτερο live τους, όμως οι ζωντανοί ρυθμοί, οι νότες των πνευστών και της κιθάρας και η 'τρέλα' του τύπου με την άσπρη γούνινη (οk!) ζακέτα - δυστυχώς ο φακός της canon δεν τη συγκράτησε - που είναι στα φωνητικά, γέμισαν με θετική ενέργεια το χώρο. Στην πόρτα φεύγοντας μας περίμενε ένα μικρό δωράκι, ένα καλογραμμένο cd με 5 τραγούδια των Kashmir.
...Κάπως έτσι τελείωσε το 'πρώτο φόρουμ των παγκόσμιων φεστιβάλ' και... «ξαναπέφτουμε σ' αυτό που λένε γη» μέχρι να βρεθούμε στην επόμενη συναυλία...
