Fu Manchu with Engine
Σε λιγότερο από μια εβδομάδα από τη συναυλία των Orange Goblin, ένα ακόμα πολύ καλό συγκρότημα σε παρόμοια μουσικά μονοπάτια βρέθηκε για δεύτερη φορά στη χώρα μας. Αυτή τη φορά βέβαια μόνο στην Αθήνα και στον γνώριμο χώρο του Ροδον. Ο λόγος βέβαια για τους καλιφορνέζους Fu Manchu.
H συναυλία ξεκίνησε με το πολύ καλό αθηναϊκό γκρουπ Engine (πρώην Honeydive με την προσθήκη νέου ντράμερ). Στο ημίωρο που εμφανίστηκαν παρουσίασαν τραγούδια από την αναμενόμενη μεγάλη κυκλοφορία τους συν μια διασκευή στο "Can you see me?" του Jimi Hendrix και πιστοποίησαν ότι πρόκειται για ένα σχήμα το οποίο έχει εντρυφήσει στον σύγχρονο ηλεκτρικό ήχο και αν τα καταφέρουν να βρουν μια δισκογραφική εταιρεία η οποία θα ενδιαφερθεί πραγματικά γι' αυτούς να είστε έτοιμοι για μια από τις πιο ενδιαφέρουσες νέες μπάντες που βγήκαν τα τελευταία χρόνια από την χώρα μας.
Μετά από μια μικρή διακοπή για να ετοιμαστεί το stage, το κουαρτέτο Fu Manchu επί σκηνής. Από το πρώτο τους τραγούδι έδειξαν ότι ήταν σε πολύ καλή φάση για να δούμε ένα εκρηκτικό live. Όπως ήταν αναμενόμενο, παρουσίασαν ζωντανά πολλά τραγούδια από τον καινούργιο τους δίσκο "California crossing", όπως το ομώνυμο, το "Mongoose fly", "Downtown in dogtown" και βέβαια κλασικές στιγμές από παλιότερες δουλειές τους ("Weird beard", "Boogie van", "Hell on wheels", "King of the road" κ.α.).
Παρόλο που ήταν η τελευταία βραδιά της ευρωπαϊκής τους περιοδείας, οι Fu Manchu ήταν γεμάτοι ενέργεια με έναν Scott Hill να χτυπιέται ασταμάτητα με άξιους συμπαραστάτες τον έταιρο κιθαρίστα Bob Balch και τον πολύ καλό ντράμερ Scott Reeder ο οποίος αντικατέστησε επάξια τον Brant Bjork. Και ενώ όλα έδειχναν να κυλάνε τέλεια, άρχισαν οι πρώτες... εκτοξεύσεις μπουκαλιών, μπύρας και αναμένων τσιγάρων.
Ο τραγουδιστής τους απείλησε με αποχώρηση, τσαμπουκαλεύτηκε με το κοινό και έστειλε μάλιστα ένα roadie να ψάξει να βρει τον... ένοχο, φωτίζοντας αρκετό κόσμο στο πρόσωπο (!!). Με τα πολλά φτάσαμε στο encore όπου ένα φλεγόμενο τσιγάρο πέτυχε τον Scott Hill στο χέρι κι αυτός σταμάτησε το τραγούδι, είπε ένα μεγαλόπρεπο fuck you και όλο το γκρουπ αποχώρησε από τη σκηνή. Ακολούθησαν βέβαια τα... υπαρξιακά ερωτήματα για το αν ήταν μαλακισμένο το κοινό ή φλώροι οι του συγκροτήματος.
Όπως και να 'χει, ένα live που έδειχνε πως θα είναι από τα καλύτερα του τελευταίου καιρού, εξαιτίας της καφρύλας και της υπερβολικής... ροκοφροσύνης ορισμένων τελείωσε έτσι άδοξα. Ίσως βέβαια να έπρεπε οι Fu Manchu να τελειώσουν το encore αλλά δεν είναι όλοι Iggy Pop. Κρίμα βέβαια και για την συντριπτική πλειοψηφία του κοινού που το συναυλιακό βράδυ του τελείωσε μ' αυτό τον τρόπο. Σνιφ.
