Η κολεκτιβική αυτοκρατορία αντεπιτίθεται

Οι δύσκολες ερωτήσεις τύπου «γιατί ακριβώς σας αρέσουν οι Godspeed You! Black Emperor;», έχουν συνήθως απρόβλεπτες απαντήσεις. Κυριακή βράδυ στο Γκάζι, οι καναδοδιάφοροι ιερείς του σύγχρονου post ροκενρόλ (ή μήπως ambient; ή progressive;) προκάλεσαν αρκετές από αυτές, σε ένα κοινό που τους παρακολούθησε κυρίως αποσβολωμένο.

Για δύο περίπου ώρες οι GY!BE δεν παίζονταν με κανένα σύστημα άμυνας. Μπροστά στο κατάμεστο Gazi Music Hall που απέξω προειδοποιούσε με… Μποφίλιου-Καραμουρατίδη, πρόσφεραν μια καλή αφορμή για κάθε ομάδα κοινού, όντας ταυτόχρονα σούπερ αντιστάρ και λίγο λιγότερο ομιλητικοί από τους περισσότερους Brian Jonestown, αλλά και μουσικά προκλητικοί, με πολλές πεντατονίες στην έναρξη και άλλα διάφορα, στην πορεία.

Στην Ελλάδα οι GY!BE έχουν στρατό πιστών οπαδών. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που θα έκαναν headbanging σε ένα μέσο κομμάτι της μπάντας, που το ζούνε είτε με ακουστικά στ’ αυτιά, είτε με το συγκρότημα στα 20 μέτρα από αυτούς.

Έπειτα, υπάρχει ένα κομμάτι ακροατών που έχουν ληγμένο πως μια συναυλία δεν είναι σώνει και καλά η μετάβαση από το «καινούργιο του τελευταίου άλμπουμ στο κλασικό και δύο encore για το τέλος» (κάτι που καθόλου, μα καθόλου κακό δεν είναι) ή η συνεχής αλληλεπίδραση με το κοινό, το sing along κ.λπ. ή έστω τα ποτάμια ιδρώτα, μπύρας και αδρεναλίνης που ενώνονται κάπου στο διάκενο μπροστά στη σκηνή.

Τρίτον, υπάρχουν αυτοί και αυτές που πραγματικά αρέσκονται στα άλμπουμ των GY!BE αλλά πάντα κρατάνε μια πισινή για τις συναυλίες τους, γιατί ενδεχομένως θεωρούν ότι «αυτά είναι για το cd, όχι για live».

Η συναυλία της Κυριακής όμως πρόσφερε ταυτίσεις απλόχερα στο κοινό και αν αυτό δεν είναι συνταγή επιτυχίας, τότε ποια είναι;

Ακόμα και οι κουραστικές ενίοτε, extended versions, στις οποίες μερίδα του κοινού απάντησε με μερικά τσιγάρα εκτός προγράμματος και λίγο κουβεντολόι, υποχώρησαν μπροστά στην αλληλεπίδραση της μπάντα με τον ...εαυτό της. Δεν είναι απλώς ότι η μουσική τους είναι κατακλυσμιαία, πράγμα που βοηθάει όταν πρέπει να κρατήσεις προσηλωμένο και (σχετικά) ήσυχο ένα κοινό χιλιάδων ανθρώπων, αλλά και ότι τα αρτίστικα μέρη του θεάματος που προσφέρουν, προκαλούν και αυτά την προσοχή και την εξέταση. Για παράδειγμα, τα projections γίνονταν με απίθανο τρόπο, όντας αναπόσπαστο κομμάτι της εμφάνισης του συγκροτήματος.

Στα σημεία ενδιαφέροντος, η μπάντα μπήκε με "Don’t Bend, ascend", συνέχισε με "Luciferian Towers", μετά συνέχισε διασκευάζοντας τον εαυτό της σε ένα τρομερό "East Hastings" και τερμάτισε με ανταμοιβή για τους πιστούς, το "Moya".

Ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού κοινού έχει ταυτιστεί με τους GY!BE σε μια πολύ σκληρή και ιδιαίτερη ιστορική καμπή της ελληνικής κοινωνίας. Όχι απλώς γιατί η καλλιτεχνική τους πρόταση είναι τόσο ολοκληρωμένη και συμπαγής, αλλά και γιατί κρατάνε συγκεκριμένη στάση στα κοινωνικά πράγματα. Αυτά από μόνα τους δεν είναι αρκετά, ούτε τα ουσιαστικότερα για μια μουσική προτίμηση. Ωστόσο, οι κολεκτιβικοί Godspeed You! Black Emperor είναι μια συνεπέστατη μουσική δύναμη που δεν ξεγελάει το κοινό της, σε κανένα κομμάτι της δραστηριότητάς της. Και στο Gazi τις προάλλες, επανεπιβεβαίωσε το αδιάρρηκτο συμβόλαιο με το κοινό της, κάνοντας και κάμποσες μεταγραφές.