Herbalyze it
Συν Blend aka Mishkin w/ Bnc, The Kidd, Elephant Phinix
Στο Κύτταρο δεν είχε τύχει να πάω μέχρι την ημέρα της συναυλίας κι έτσι δεν ήξερα τι να περιμένω. Ευτυχώς, ο χώρος είναι μια χαρά, συγκριτικά με άλλα συναυλιακά venues της ημεδαπής, συνεπώς αν κάποιο live που σας ενδιαφέρει είναι προγραμματισμένο για εκεί, μη διστάσετε. Σχετικά τώρα με τις τιμές και τις ποσότητες των ποτών μάλλον δεν θα μείνετε ενθουσιασμένοι. Προβλέπω έναν συνδυασμό έκπληξης και ειρωνικού χαμόγελου, αλλά και πάλι, όσο υπάρχει η ανάμνηση του παλιού Fuzz (στο καινούριο δεν ξέρω τι γίνεται) ή το Gazarte, πάλι καλά να λέμε.
Η έναρξη άνηκε στον εντατικά δραστήριο εδώ και καιρό Blend στα decks και τους Bnc, The Kidd και Elephant Phinix στα μικρόφωνα. Είναι αλήθεια πως όλοι μαζί αποτελούν πλέον ένα εξαιρετικά δεμένο σύνολο, που όσο τους βλέπεις τόσο τους ευχαριστιέσαι. Στην προκειμένη όμως, ο ήχος δεν τους βοήθησε καθόλου μιας και μετά βίας προσπαθούσαμε να ακούσουμε κάτι από μπάσο. Έχοντας μάλιστα στο νου την σπουδαία εμφάνιση τους στο Cast-A-Blast Showcase πριν ένα μήνα περίπου, η πλάστιγγα έγερνε προς το απλά ικανοποιητικό. Ο χώρος πάντως ζεστάθηκε για τα καλά και εντέλει αυτό ήταν το ζητούμενο.
Ο χώρος ζεστάθηκε για τα καλά και από το σχετικό στριμωξίδι μιας και ουκ ολίγοι ήταν αυτοί που αποφάσισαν να αφιερώσουν το σαββατόβραδό τους στους Herbaliser. Ξεκινώντας από το συμπέρασμα, καλώς έπραξαν και αν κρίνουμε από την έντονα θερμή ανταπόκριση, δύσκολα κάποιος έφυγε παραπονεμένος.
Οι λονδρέζοι, πρώην μέλη της εμπροσθοφυλακής της ninja tune (άραγε ισχύει το "once a ninja, always a ninja";), άψογοι επαγγελματίες, κατέβηκαν με full live μπάντα στο γήπεδο και μπόλικα κέφια. Μπάσο, τύμπανα, πλήκτρα, φλάουτο, σαξόφωνο, τρομπέτα, turntables και φυσικά η υπέροχη, γρέζα, soul φωνή της Jessica Darling.
Όπως ήταν αναμενόμενο το βάρος έπεσε στο τελευταίο τους άλμπουμ "Same As It Never Was", γεγονός λογικό, γιατί ειδάλλως ποιος ο λόγος να κουβαλήσουν την κορασίδα μαζί τους. "On Your Knees", "Can't Help "This Feeling", "Clap Your Hands", "Amores Bongo", "Blackwater Drive" και highlight το ονειρικό "Stranded On Earth". Από παλαιότερα τα "The Missing Suitcase", "Another Mother", "Sensual Women" και "Mr. Chombee Has The Flaw" συν κάποια ακόμη που δεν αναγνώρισα ή δεν συγκράτησα. Προσθέστε και μία διασκευή του κλασσικού "Hard To Handle" και φανταστείτε ένα δεμένο γκρουπ που δείχνει να απολαμβάνει ιδιαιτέρως την τωρινή του υπόσταση και το πέρασμα από την εποχή του turntabism duo σε live μπάντα.
Επικοινωνιακοί στο έπακρο, με τα γνωστά επιφωνήματα τύπου "We are the He-rba-li-ser!!!", "Shake your hands in the air!!!" και λοιπές αντίστοιχες εκδηλώσεις εξωστρέφειας, να δίνουν και να παίρνουν, μας έπεισαν για την αποτελεσματικότητά τους αλλά όχι και τόσο για τον αυθορμητισμό τους, για να λέμε την αλήθεια. Όχι ότι έχει και πολύ μεγάλη σημασία, αλλά κουβέντα να γίνεται. Εξάλλου νομίζω ότι είναι από αυτούς που ισορροπούν λίαν επιδέξια ανάμεσα στη βρωμιά και το λούστρο. Ηχητικά τουλάχιστον γιατί οπτικά προς το δεύτερο έρεπαν.
Ωραίο live στο σύνολό του, με ενέργεια, θετικότατα vibes, μπόλικο χορό και την ευχαρίστηση να βλέπεις μπροστά σου την εξέλιξη ενός αγαπημένου ντουέτου. Κρίμα που συνέπεσε με τον Richard Hawley, αν και νομίζω ότι η τελική επιλογή με δικαίωσε (ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω...).
Δεν είναι κι άσχημο πάντως να δημιουργούνται τέτοια διλήμματα!
_____
Φωτογραφίες από αλλού.
