High on Fire live στο Gagarin205

Μπήκαμε στο Gagarin την τρίτη μέρα του πιο hot συναυλιακού τριημέρου του χειμώνα. Επιλέξαμε να αφήσουμε πίσω τους αδερφούς Cavalera και μείναμε με την ανάμνηση της όμορφης περσινής εμφάνισης των Nightstalker. Ο Mat Pike όμως είναι μια περσόνα η οποία δεν περνάει απαρατήρητη, όποτε ήμασταν εκεί για τους High on Fire.

Οι Ηeavier than God που άνοιξαν ήταν κάτι παραπάνω από μια ευχάριστη έκπληξη. Άρτια δεμένη μπάντα, μας γέμισαν ευχάριστα το χρόνο μας με το σχεδόν 40λεπτο σετ τους και ενώ κουνηθήκαμε αρκετά μαζί τους, τίποτα δεν μας είχε προετοιμάσει για αυτό που θα ακολουθούσε. Παρά το γεγονός ότι είχαμε ξαναδεί τους High on Fire στο Αν παλαιότερα, ο ήχος στον μεγαλύτερο χώρο του Gagarin ήταν τρομακτικά διαφορετικός. Με τις πρώτες νότες του Black Plot χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας και την μπύρα από τα χέρια μας. Σε ένα Gagarin γεμάτο γνωστούς και φίλους κοιταζόμασταν αποσβολωμένοι από το σοκ.

Ο τοίχος από τους Orange ενισχυτές έκανε φοβερή δουλειά και ο ήχος δεν ήταν απλά βαρύς, σε κολλούσε στο βούρκο των συνθέσεων του σχήματος. Το σοκ ήταν τέτοιο που αν δεν χόρευες απλά καθόσουν με απορία και αναρωτιόσουν πως γίνεται τρία άτομα να παράγουν τέτοιο "δυνατό" αποτέλεσμα. Εδώ θα σταθούμε λίγο στο κομμάτι της προσέλευσης, μιας και ήμασταν αρκετοί για να το χαρούμε αλλά χωρούσαν και άλλοι. Ο Pike είναι όσο πιο true μπορείς να υπάρξεις σαν τύπος. Δεν είναι ο κλισέ ροκ σταρ τον οποίο μπορείς να έχεις ως ίνδαλμα, εκτός αν σου αρέσει να παίζεις τόπλες με χωρίστρα υδραυλικού στο τέλος της πλάτης σου.

Ο ήχος τους επίσης δεν είναι απλός, είναι έξω από τα τετριμμένα, με αποτέλεσμα ναι μεν να υπάρχει πλέον ρεύμα προς αυτή την μουσική, αλλά στην πράξη να είναι δύσκολο να κάτσεις να την ακούσεις, πόσο μάλλον να πας σε συναυλία. Οπότε ενώ η μισή Ελλάδα άκουγε έναν ακόμη μέτριο δίσκο από τους Metallica, εμείς καταθέσαμε ψυχή σε έναν τύπο ο οποίος έπαιζε με σπασμένο πλευρό και έφτυνε στο πάτωμα, ενώ δεν μπορούσαμε να δούμε τα χέρια του να παίζουν κιθάρα κάποιες στιγμές στα 10000 years και Blood from Zion.

Έκλεισαν με το Snakes for the Divine χωρίς encore, αφήνοντας απλά τα όργανα πάνω στους ενισχυτές και πριν κανείς να προλάβει να καταλάβει τι έγινε, άλλο ένα ραντεβού μας μαζί τους είχε τελειώσει. Μέχρι την επόμενη φορά βέβαια η οποία ευελπιστούμε να είναι σύντομα...