Κ.Β. : Για σας με αγάπη
Πέρασαν 6 μήνες από την προηγούμενη συναυλία του Κωνσταντίνου Βήτα στη Θεσσαλονίκη. Τι άλλαξε από τη συναυλία του Μάη; Σχεδόν τίποτα, αλλά και πολλά ταυτόχρονα. Αρχίζω από αυτά που άλλαξαν. Ο χώρος αυτή τη φορά ήταν ασφυκτικά γεμάτος (όπως λέμε ΑΣΦΥΚΤΙΚΑ). Τη συναυλία άνοιξαν οι Netrina για τους οποίους προτιμώ να μη μιλήσω γιατί θα γίνω απίστευτα κακός και δεν υπάρχει λόγος. Όσοι ήταν εκεί καταλαβαίνουν τι ενοοώ, οι υπόλοιποι ας πούμε ότι σταθήκατε τυχεροί. Ακόμα ακούσαμε και νέα κομμάτια από το νέο cd single του Κωνσταντίνου με τίτλο "Θ" που κυκλοφόρησε πολύ πρόσφατα.
Κατά τα άλλα όλα κύλησαν με το συνήθη τρόπο. Ο κόσμος τραγουδούσε όλα τα τραγούδια, ζητούσε τα δικά του αγαπημένα (ήταν ξανά εκεί ο τύπος που ζητούσε να ακούσει το «Όραμα» και ας πέθαινε). Μέσα σε 2 ώρες πέρασαν -χωρίς κανείς να βαρεθεί σε καμιά στιγμή- όλα τα τραγούδια που αγάπησαν οι φαν του Κωνσταντίνου, σε άλλες μίξεις, με κιθάρες ή πλήκτρα, μαράκες (όπως έγινε στο «παζλ στον αέρα» που ακούστηκε με μια κιθάρα και ένα σετ μαράκες), με αστεία, με διάλογο από σκηνής, χειροκροτήματα, αφιερώσεις.
Άλλαξαν πολλά από την εποχή των Στέρεο Νόβα. Οι φαν μεγάλωσαν, ο Κ. Βήτα μεγάλωσε, στη θέση εκείνης της επίμονης μελαγχολικής ενατένισης έχει έρθει μια σιγουριά σε όλα τα επίπεδα, στη μουσική, στο στήσιμο στη σκηνή, στο πάρε δώσε μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη. Και αυτό το πράγμα δεν έχει φέρει την παραμικρή αλλοίωση στη σχέση όλων των παιδιών που ακούνε τα τραγούδια του Κωνσταντίνου με τον ίδιο. Φαντάζομαι ότι πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες θα ζήλευαν την αγάπη, την αποδοχή που απολαμβάνει αυτός ο άνθρωπος από το κοινό του. Γιατί ο Κωνσταντίνος Βήτα είναι ένα με το κοινό του και φαίνεται, χαίρεται την αγάπη που δέχεται και τη στέλνει πίσω, την ανταποδίδει με την ίδια γενναιοδωρία. Εκείνο το «ευχαριστώ Θεσσαλονίκη μου» ειπώθηκε με τόση ειλικρίνεια που δεν μπορείς παρά να «συγχωρήσεις», να αγνοήσεις τα μικρά λαθάκια, το μπούκωμα του ήχου στην αρχή του σετ.
Κλείνω αυτό το σημείωμα με μια παρατήρηση : έχω την εντύπωση ότι πέρα από τον πυρήνα των φίλων του Κωνσταντίνου που τον παρακολουθεί-απολαμβάνει με κάθε ευκαιρία, νεότερα σε ηλικία παιδιά, που πιθανότατα δεν πρόλαβαν τους Στέρεο Νόβα σκάνε μύτη στις συναυλίες του και παίρνουν μια γεύση από τις ιδέες του ανθρώπου που σε μια δεδομένη στιγμή και με την ισότιμη συμμετοχή άλλων δυο εξίσου ταλαντούχων καλλιτεχνών (Μιχάλης Δέλτα, Αντώνης Πι) άλλαξε την πορεία αυτού που στην Ελλάδα αποκαλούμε ποπ μουσική.