Pre_Synch event: Liars + 2L8
Παρασκευή, εννέα το βράδυ και πρόσφατος φίλος εκ Νέας Υόρκης ορμώμενος ρωτάει: "Πόσο μεγάλο είναι αυτό το Gagarin, Ηλία; Θα χωρέσουμε;". "Αφελέστατε φίλε μου! Μα που νομίζεις ότι βρίσκεσαι;" θέλω να καγχάσω, αλλά δεν το κάνω για να μην του υπενθυμίσω για άλλη μία φορά ότι κακώς ήρθε στα πάτρια εδάφη...
Μία ώρα αργότερα και η άνεση στον χώρο, μας φέρνει να συζητάμε με τον Mr.Synch έχοντας ως θέμα, τι άλλο, το επερχόμενο τρίτο φεστιβάλ στο Λαύριο τον Ιούλιο. Με χαρά μαθαίνουμε και σας ενημερώνουμε ότι όλα βαίνουν καλώς, πάλι καλά να λες, και ως bonus μας εκμυστηρεύεται και τα πρώτα σίγουρα κλεισμένα ονόματα. Off the record όλα, λυπάμαι...
Κατά τα άλλα, ο Κώστας Βοζίκης φοράει το καπέλο του 2L8, παίρνει το δοξάρι και αρχίζει να γρατζουνάει την κιθάρα του, μόνος πάνω στην σκηνή, εκτεθειμένος στα αδηφάγα μάτια του εστέτ και πάντα καχύποπτου προς ανήσυχους συμπατριώτες του, αθηναϊκού κοινού. Δυστυχώς, η μοναξιά δεν αποδίδει, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της πεταλιέρας, ο φωτεινός πίνακας δείχνει σύντομα 2L8 - Κοινό : 0-1. Και οι γνώστες-προπονητές του gin&tonic ωρύονται: "Πού είναι η μπάντα; οέο;". Κρίμα γιατί μία τέτοια εμφάνιση δεν αποδίδει στο ταμείο της Poeta Negra.
Από την άλλη, η εμφάνιση του Angus Andrew αρχικά απογοητεύει! Μα ούτε μία φουστίτσα; Ένα ταγεράκι; Μόνο ο Julian Gross πίσω κρατάει τα προσχήματα και φοράει ένα ωραιότατο κορμάκι. Βέβαια, είναι θέμα στιγμών για το ψηλόλιγνο τέκνο της Νεοϋορκέζικης arty αντεργκραουντίλας το να βγάλει το σακάκι, να αφήσει το παντελόνι να πέσει στα πόδια του και να μεταμορφωθεί στον πάνκυ σαμάνο που είναι.
Στο νέο επερχόμενο δισκάκι τους, οι Liars διαλαλούν ότι "Drum's Not Dead" και φυσικά δεν είναι, αφού τα κρουστά και ο ρυθμός τους είναι πλέον η κινητήρια δύναμη του ήχου τους. Αν οι συνθήκες μάλιστα ήταν πιο ζεστές, ίσως και τόσο όσο στον φούρνο του Synch το καλοκαίρι, θα μπορούσες να την ακολουθήσεις και να χορεύεις σχεδόν ασταμάτητα. Τουλάχιστον να παρασυρθείς και μπεις στο trip που σου προσφέρουν απλόχερα. Ακόμα όμως και αν το παίζεις δύσκολος και κάθεσαι ακίνητος και στρυφνός με το ποτό στο χέρι, υπάρχει και αυτός ο χαρισματικός, αδιαμφισβήτητα, performer που δεν σε αφήνει να αγιάσεις. Kαι είναι αυτός λοιπόν με το παιχνιδιάρικα σατανικό χαμόγελό του, που κάνει ακόμα και το πιο κρύο τυπικό live, να γίνει το ένοχο μυστικό που ενώνει 300 νοματαίους που βρέθηκαν κάτω από την ίδια στέγη στην Λιοσίων για μία ώρα και κάτι ψιλά.
Οι ένορκοι βέβαια δυστυχώς είναι σε δύσκολη θέση αφού καλούνται να αποφανθούν αν οι Liars είναι πραγματικά μία γνήσια δύναμη που παίζει με τα όρια των καλών τεχνών και της performance art ή απλά μας δουλεύουν κανονικά, κάνοντας την πλάκα τους περισσότερο, και γελώντας από μέσα τους που αυτό που κάνουν έχει την όποια ανταπόκριση. Όπως, για παράδειγμα, το ότι βρίσκουμε απόλυτα διασκεδαστική την στιγμή που ο Angus σηκώνει την ρόμπα του για να μας δείξει το βρακί του - τύπου άσπρου μινέρβα παρακαλώ δεσποινίδες.
Παρακαλούνται λοιπόν οι κύριοι ένορκοι να προσέλθουν στην αίθουσα και να μας ανακοινώσουν την ετυμηγορία τους. Όποτε θέλουν. Δεν βιαζόμαστε. Ως τότε, χαμογελάμε ένοχα.
