Machine Head + Caliban + God Forbid

Αν πριν λίγα χρόνια περίμενε κάποιος να δει ζωντανά στην πόλη μας συγκροτήματα του βεληνεκούς των Machine Head μάλλον δεν θα είχε και πολλές ελπίδες να γίνει πραγματικότητα το όνειρό του. Όπως αποδείχτηκε όμως την Τρίτη, έφτασε η ώρα να δούμε και στη Θεσσαλονίκη live τέτοιων κορυφαίων ονομάτων.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Την συναυλία άνοιξαν οι Γερμανοί Caliban, ένα νεανικό σχήμα που με ένα σφιχτοδεμένο άκρως μεταλλικό set έδειξε πως αν δουλέψει σωστά και έχει υπομονή μπορεί να τα πάει αρκετά καλά. Πολύ καλή επαφή με τον κόσμο που τους χειροκρότησε και έδειξε να περνάει καλά με τους Caliban.

Η συνέχεια ανήκε στους Αμερικανούς God Forbid οι οποίοι πραγματικά με ενθουσίασαν. Αφού ο τραγουδιστής τους Byron Davis μας εξήγησε το πώς αισθάνονται για την Αμερική του σήμερα και βέβαια περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα την κατάσταση εκεί, άφησε τα πολλά λόγια και μας βομβάρδισαν κυριολεκτικά με ένα metal-core ορυμαγδό.

Πέρα από τον πολύ καλό συνδυασμό των φωνητικών του Byron με τον κιθαρίστα Dallas Coyle ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει και για τον ντράμερ της μπάντας Corey Pierce ο οποίος ήταν πραγματικά εξαίσιος. Δεν ξέχασαν να αφιερώσουν και ένα από τα τραγούδια τους στον μακαρίτη πλέον Dimebag πρώην μέλος των Pantera και έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα και πρώην Damage Plan ο οποίος σκοτώθηκε από πυροβολισμούς ενός παρανοϊκού κατά τη διάρκεια συναυλίας στο Ohio.

Μια πραγματικά εμφάνιση δυναμίτης από τους God Forbid που μας έδειξαν το πώς πρέπει να είναι ο σύγχρονος metal ήχος. Μακάρι να καταξιωθούν γιατί έδειξαν ότι πραγματικά το αξίζουν.

Η βραδιά βέβαια δικαιωματικά ανήκε στους Machine Head οι οποίοι όπως ήταν φυσικό αποθεώθηκαν από τις πρώτες κιόλας νότες του 'Imperium'. Ο Robb Flynn και η παρέα του ήταν σε μεγάλα κέφια παρόλο που ήταν το τελευταίο βράδυ μιας 80ήμερης περιοδείας.

Τελικά το να πετυχαίνεις μια μπάντα στην τελευταία βραδιά της περιοδείας της είναι πλεονέκτημα, γιατί και περισσότερο απ' ότι συνήθως παίζουν και κέφι έχουν. Αυτό συνέβη και με τους Machine Head. Ο κόσμος πραγματικά παραληρούσε και έγινε πανικός σε κλασσικά τους τραγούδια όπως τα "Bulldozer", "Old", "The blood the sweat the tears", "Ten ton hammer" κ.α. Παθιασμένη σκηνική παρουσία με τον Robb Flynn να μας λέει πόσο ενθουσιασμένοι αισθάνονται που βρίσκονται στην Ελλάδα και βέβαια στην "Thessalonika" όπως έλεγε. Στις προπόσεις τους έλεγε "Gia mas".
Πέρα από τον Robb Flynn που όπως ήταν αναμενόμενο κέρδισε τα περισσότερα φώτα πάνω του, δεν μπορώ να μην αναφέρω τη δυναμική και πωρωμένη εμφάνιση του κιθαρίστα τους Phil Demmel ο οποίος κατά τη διάρκεια του encore και ενώ ερμήνευαν το "Davidian", ένα από τα πιο γνωστά και κλασσικά τραγούδια τους, βρέθηκε μπροστά στο κοινό. Σε κάποια στιγμή βρεθήκαμε σχεδόν πρόσωπο με πρόσωπο, μιας και βρέθηκε στα πλάγια της σκηνής- εκεί απ' όπου παρακολουθούσα το live- ανέβηκε πάνω σε μια τεράστια θήκη και τραγουδούσε με πάθος τους στίχους του τραγουδιού.

Η rhythm section δε, έδωσε τα δικά της διαπιστευτήρια μιας και δεν χρειάζονται πολλά λόγια οι ικανότητες του Adam Duce στο μπάσο και του πραγματικού "χταποδιού" Dave McClain στα τύμπανα. Αφιέρωσαν και αυτοί το πρώτο τραγούδι του encore τους στον πολύ καλό τους φίλο Dimebag και λίγο πριν το φινάλε "Fuck it all", έπαιξαν ένα εκρηκτικό medley που περιλάμβανε τα τραγούδια-ύμνους "Chaos A.D." των Sepultura, "Walk" των Pantera, το "Trooper" των Iron Maiden και το "Seek and Destroy" των Metallica. Επί σκηνής βέβαια και οι Caliban με τους God Forbid και τα crew των τριών συγκροτημάτων. Πραγματικό χάος με τον κόσμο να παραληρεί μανιασμένος.

Στο τέλος όλοι αγκαλιάστηκαν αποδεικνύοντας πόσο καλά πέρασαν όλες αυτές τις μέρες της περιοδείας. Μου άρεσε επίσης ιδιαίτερα στους Machine Head ότι δεν υπήρχε ίχνος βεντετισμού και υπεροψίας, κάτι που σίγουρα περνάει στα θετικά τους.

Ίσως η καλύτερη metal συναυλία της χρονιάς που πέρα από τους καταξιωμένους Machine Head και την καυτή σκηνική παρουσία τους είχαμε την τύχη να δούμε και τους νεοφερμένους ελπιδοφόρους Caliban και τους εξαίσιους God Forbid οι οποίοι δείχνουν έτοιμοι για μεγάλους στόχους. Μακάρι να έχουμε την τύχη και στο άμεσο μέλλον να δούμε τόσο καλές metal συναυλίες.

Κλείνοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Encore Greek Bookings και στο Στάθη Ν. Παναγιωτόπουλο για όλες τις διευκολύνσεις.

(Φωτογραφίες : Άκης Καλλόπουλος)