Hymns to the Hipster Crowd

Είναι απίστευτο το πως λειτουργεί το word of mouth. Πως προμοτάρει πράγματα και γκρεμίζει κάποια άλλα. Αν την Κυριακή που μας πέρασε δεν γιόρταζε το 1/4 της χώρας θα είχαμε μάλλον ένα ασφυκτικά γεμάτο Fuzz. Παρόλα αυτά ο κόσμος που ήρθε ήταν παραπάνω από αρκετός, με αποτέλεσμα να έχουμε μέχρι και λιποθυμίες. Το σκηνικό που είχε στηθεί ήταν λιτό - βλέπετε μερικές φορές η μουσική δεν χρειάζεται εφέ για να την απολαύσεις. Λίγος καπνός και κάποια φώτα έφταναν για να σε προδιαθέσουν, αλλά σε καμία περίπτωση να σε προετοιμάσουν γι' αυτό που θα ακολουθούσε.

Οι Ocean κατέκλυσαν την σκηνή και στην κυριολεξία γκρέμισαν το μαγαζί. Από την άλλη, το μεγαλύτερο μέρος του κοινού τσέκαρε το inbox και ίσιωνε το μούσι του. Δεν υπήρχαν καν πυρήνες ατόμων (ουπς τι λέω θα με βάλουν μέσα) που να κουνιούνται παρά μεμονωμένα άτομα που προσπαθούσαν να χτυπηθούν λίγο προκαλώντας όμως την δυσφορία των γύρω τους που νόμιζαν ότι είχαν έρθει στο Μέγαρο ή τέλος πάντων σε κάποιον αξιοπρεπή συναυλιακό χώρο, όχι σε αυτό το Fuzz (τι μπανάλ Θεέ μου). Σκεφτείτε ότι όταν τόλμησε αυτός ο άξεστος που ούρλιαζε εκεί πάνω (για τον τραγουδιστή των Ocean μιλάω) να κάνει βουτιά στο κοινό, όχι crowd surfing δεν έγινε, αλλά φρόντισαν να τον επανατοποθετήσουν επί σκηνής και να του δώσουν να καταλάβει ότι αν το ξανακάνει, μάλλον θα ανοίξουν για να σκάσει κάτω σαν καρπούζι. Που να τσαλακώνεσαι τώρα, άσε που είχε ιδρώσει και ο τύπος από την υπερπροσπάθεια να αποδώσει καλά τα κομμάτια... τσκ, τσκ έλεος.

Η κοπέλα στο μπάσο μας χαιρέτησε σε άπταιστα ελληνικά και όλοι αναρωτήθηκαν μήπως είναι κάποια από τους δικούς μας οικονομικούς μετανάστες, με σπουδές. Πίσω μου μια 20χρονη κοπελίτσα υπέφερε από την ορθοστασία και γκρίνιαζε στις φίλες της ότι το Post (rock) δεν είναι για όρθιο. Κάτι που διαπιστώσαμε και κατά την διάρκεια του σετ των Mono, μιας και στον εξώστη κάθισαν μερικά άτομα κάτω. Όπως και να' χει, παρά το γεγονός ότι ούρλιαζε αυτός ο αθεόφοβος ο τραγουδιστής τους, προς δυσαρέσκεια μεγάλου μέρους του κοινού (αλλά όχι δική μας) θα ήθελα να τους ξαναδώ, ίσως σε ένα πιο κοντινό τους line up πχ με Neurosis.

Διάλειμμα, τακτοποίηση, αναδιάταξη πληθυσμού (πρώτο τραπέζι πίστα οι hipster τώρα) και τσουπ, να 'σου κάτι Ασιάτες στην σκηνή, και δεν ήταν οι Roadies ρε φίλε, ήταν το συγκρότημα. Δεν το άκουσα ακριβώς έτσι αλλά αυτό ήταν το νόημα της συζήτησης κάπου εκεί κοντά. Έχουμε λοιπόν τους Mono επί σκηνής να τα δίνουν όλα και τα μετόπισθεν (σύμφωνα με ανταπόκριση πάντα γιατί σε αυτή την συναυλία δεν επιτρέπονταν οι πολλές μετακινήσεις, ενοχλούσες, κάτι σαν το σινεμά ένα πράγμα) είχαν στήσει συζητήσεις. Μια το που έφτιαξες την φράντζα, Τάκη μου, μια η περμανάντ των δυο μπροστινών που έμοιαζαν με δίδυμα μανιτάρια, μπορούσε να σου αποσπάσει την προσοχή εύκολα.

Αλλά κάπου το κατάλαβαν αυτό οι Mono και έβαλαν τα δυνατά τους, έπαιξαν αξιοπρεπέστατα την μουσική τους, προσφέροντας και θέαμα. Ειδικά ο leader τους, ο εκφραστικότατος Goto Τakaakira έδωσε τον καλύτερο του εαυτό, προσκυνώντας την κιθάρα. Μέχρι και στα γόνατα έπεσε σε κάποια φάση (μάλλον είχε δει ντοκιμαντέρ για το απόλυτο ελληνικό ζεϊμπέκικο dance). Όπως και να 'χει η μια ώρα και κάτι υπό τους ήχους τους (και εδώ θα κάνουμε μια σημείωση ότι ο ήχος παραήταν καλός για τα αυτιά μας, αλλά μάλλον είχε να κάνει με το γεγονός ότι το κοινό της βραδιάς ήταν ένα επίπεδο παραπάνω από τους συνηθισμένους συναυλιόφιλους), ήταν μαγευτική. Με αποτέλεσμα να φύγουμε από κει παραπάνω από ευχαριστημένοι. Αν υπάρχει ένα παράπOονο από όλη τη βραδιά είναι που δεν υπήρχε άνθρωπος στην τουαλέτα να σου δίνει χαρτί να σκουπίσεις τα χέρια σου και κάποιος στην γκαρνταρόμπα να σε τινάξει. Τέλος σε μαγαζί χωρίς παρκαδόρο δεν ξαναπάω. Αυτά πιστεύω δεν άρεσαν τουλάχιστον στο 50% εκεί μέσα - οι άλλοι μισοί ήρθαν για την μουσική.

ΥΓ: Δεν θα μπω στην διαδικασία να σας πω τι κομμάτια έπαιξαν, όποιος είναι τόσο μάγκας να τα ξεχωρίσει μπράβο του, οι υπόλοιποι όπως και 'γω τα διαβάζουμε στο setlist.fm