ROSKILDE FESTIVAL '08 - MY BLOODY VALENTINE
Οι Valentines ήταν στα headlines της τρίτης ημέρας του φεστιβάλ, την ίδια ώρα με τον Neil Young και πάνω κάτω με τους Notwist, τους οποίους αναγκάστηκα να 'κάψω', ελαφρά όμως την καρδία. Εμφανίζονταν ξανά στο Roskilde ακριβώς 20 χρόνια μετά.
Υπήρχε μεγάλη ανυπομονησία για το live αυτό, το οποίο, έπειτα από μια δεκαετία αναμονής (τουλάχιστο), εκτός από μνημειώδες, έφερνε και λίγο από αναχρονισμό.
Προφανώς δεν ήμουνα ο μόνος που περίμενε. Η Arena ήταν κατάμεστη, σχεδόν αποπνικτική. Στην ουρά πήρα μια μικρή γεύση του τι ακολουθούσε, ακούγοντας στο soundcheck τις αποψιλωτικές, σχεδόν ακατέργαστες κιθάρες του Shields ν' αφήνουν τα θηρία να ξεσπάσουν, σε μια ιδέα του Only shallow.
Οι Valentines βγήκαν λίγο μετά τις 9, στην σκοτεινή σκηνή του Arena -ενώ ο ήλιος έξω ακόμα σχεδόν μεσουρανούσε- με τελευταίο τον Shields, η εμφάνιση του οποίου προκάλεσε ενθουσιασμό. Με τα λίγα που κατάφερε να κάνει η σκυθρωπή αυτή μορφή κέρδισε ένα υπόγειο, μα σε διάρκεια, σεβασμό. Το πιο ουσιαστικό ίσως, ότι ώθησε πολύ κόσμο σε διάφορα μήκη και πλάτη να πιάσει την κιθάρα. Κάπου εκεί ήμουνα κι εγώ. Κι αυτός ήταν ένας από τους πολλούς λόγους που θα ερχόμουν από μακριά για να τους δω.
Η επιστροφή τους (ποτέ δεν είχαν δηλώσει διάλυση) μισό χρόνο πριν, ήταν από τις πιο ξαφνικές κι απρόσμενες, καθώς για χρόνια όλα όσα τους αφορούσαν ήταν ανοιχτά, και η μια αναβολή διαδεχόταν την επόμενη. Υπάρχει εξάλλου η σύγχρονη κατάσταση που φιλοσοφικά λέγεται undecidablity, που μιλάει για το υπερπροσδιορισμένο υποκείμενο το οποίο μπροστά στις άπειρες επιλογές και αντιφάσεις της ύστερης νεωτερικότητας, παραμένει αναποφάσιστο. Προφανώς όμως δεν θα μπορούσε να γίνει και αλλιώς, όποτε και εάν, γινόταν κάτι ξανά. Η διαδρομή αυτού του γκρουπ εξάλλου ήταν πάντα ακραία: από το 1982 περίπου όπου υπάρχει με αυτό το όνομα, η πορεία του ήταν ένας αθέατος αγώνας, με τον ήχο, τα μέσα, την τεχνολογία, και συχνά ακόμη και με τα απαραίτητα προς το ζην.
Οι Valentines περιπλανήθηκαν στο Βερολίνο και στην Ολλανδία, υπήρξαν καταληψίες στέγης στο Λονδίνο των μέσων του 1980 -στην άγρια Θατσερική εποχή- και άστεγοι, κλεισμένοι στο στούντιο για αρκετούς μήνες γράφοντας το Loveless, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, χάνοντας όπως οι ίδιοι δήλωναν αργότερα, επαφή με τη μέρα ή τη νύχτα. Κι έπειτα σιωπή. Μικρές αναφορές γι' αποσπασματικές προσωπικές πορείες. Ο Kevin Shields ασχολήθηκε με παραγωγές στο προσωπικό του στούντιο, με remixes (Yo La Tengo, Pastels, Curve, Placebo, Mogwai, Primal Scream), με special ζωντανές εμφανίσεις (Jesus and Mary Chain, Primal Scream, Patti Smith), με μουσικές για ένα film. H Debbie Googe έφτιαξε τους Snow Pony, δουλεύοντας παράλληλα ταξιτζού στο Λονδίνο. Το μόνο που ξέρω για την Bilinda είναι ότι έκανε δεύτερα φωνητικά σε κάποια κομμάτια των Collapsed Lung κάπου στα 1996, ενώ για τον Colm, ότι ασχολήθηκε με διάφορα πειραματικά projects (σ.a.: και στους Warm Inventions της Hope Sandoval).
H σκηνική τους παρουσία λιτή: δίχως άμεσο frontperson, δίχως κουβέντες, δίχως βλέμματα. Από μακριά έμοιαζαν να είναι ακόμα οι ίδιες φιγούρες στο χρόνο, turned into sound, mid με late 40s πια. Ο Kevin και η Bilinda ακροβολίστηκαν στις αντίθετες πλευρές της σκηνής συγκρατημένοι, σχεδόν απαθείς, η Debbie μπροστά από τον Colm με την ενέργεια των παλιών πάνκς. Δύο τεράστιοι marshall κι ένας orange, jaguar σε όλες τις αποχρώσεις, και -ένας Θεός ξέρει πόσα- πετάλια, έφτιαχναν το gear του Shields.
Οι Valentines ξεκίνησαν 'χαλαρά', με το γνώριμο κι ανεβαστικό I only said, ένα από τα πιο ογκώδη και δυνατά -μαζί με τους Mogwai, τους παλαβούς σουρεαλιστές κάφρους A Kid Hereafter, και ίσως και με τους οικογενειακούς πια, Slayer- live του φεστιβάλ. Με σημείο αναφοράς το Loveless, οι Valentines κινήθηκαν σε ό,τι έκαναν στην περίοδο 1987-1991.
Η συνέχεια κλιμακώθηκε ραγδαία κι εκρηκτική: το αγαπημένο When you sleep χτύπησε κατευθείαν κόκκινα, σε βαθμό που ακόμα και το συγκρατημένο δανέζικο κοινό παρασύρθηκε σε μια σπάνια εκδήλωση αυθορμητισμού. Το Cigarette in your bed με τη δυσοίωνη ακουστική του εισαγωγή να υποστηρίζεται έπειτα από ένα τεράστιο ορχηστρικό καταιγισμό και την βελούδινη, ambient φωνή της Bilinda. Το οργασμικό Slow. Κι έπειτα το τσαμπουκαλίδικο και σκαλωμένο Feed me with your kiss, μέσω του οποίου πέρασαν στην γκαράζ/πανκ αισθητική των πρώιμων τους αναφορών, για να καταλήξουν στο χορευτικό Soon, με την μακρόσυρτη υπνωτική, ανατολίτική του λούπα.
Οι My Bloody Valentine έπαιζαν τα ίδια, ξαναγυρνούσαν στα ίδια, έφευγαν από τα ίδια, σα να μην υπήρχε ούτε χθες ούτε αύριο. Ή σα να μην έγινε και τίποτε όλα αυτά τα χρόνια. Οι Valentines ήταν επιτέλους πίσω, έβγαιναν ξανά στην επιφάνεια, πιο πάνω από όλο το υπόγειο hype που καλλιεργήθηκε γύρω από το φάντασμά τους, σα να εκδικούνταν με τον πιο έμμεσο τρόπο για όλα όσα έγιναν και δεν έγιναν όλα αυτά τα χρόνια.
Με μια έννοια έπαιξαν μια ιδεατή κατάσταση: ιδανικό set list, άψογος ήχος, τέλειοι συγχρονισμοί, δεμένο και δυνατό rythm section, κιθάρες πάνω, φωνές κάτω, αντρικά με γυναικεία φωνητικά να εναλλάσσονται και να υποστηρίζονται. Δε ξέρω αν η τελευταία τεχνολογία βοήθησε, πάντως η εντύπωση που μου έδιναν παλαιότερα live τους από bootlegs που είχαν πέσει στα χέρια μου, ήταν ότι οι ισορροπίες τους συνήθως ξέφευγαν και το τείχος που οι κιθάρες έχτιζαν κατέρρεε, 'πνίγοντας' τα κομμάτια στο θόρυβο.
Για το κλείσιμο κράτησαν -όπως συνήθιζαν εξάλλου- το You made me realize, με τη γέφυρα να 'κολλάει' σε 22 λεπτά 'κενού', βόμβου, χάους, abduction και πλύσης εγκεφάλου, μέχρι να ξαναγυρίσουν, να ολοκληρώσουν το κομμάτι, να μαζέψουν τις κραυγές και τα μηχανικά ουρλιαχτά τους και να φύγουν, σιωπηλά όπως ήρθαν, αφήνοντας πίσω τους πρόσωπα σαστισμένα, εκστατικά, έχοντας καταστρέψει για το υπόλοιπο βράδυ, την ακοή όσων δεν είχαν ωτοασπίδες. Για εμένα όπως και για πολλούς άλλους, ήταν μακράν το καλύτερο live, πέραν του φεστιβάλ.
Στο επανειδείν! Όσο πιο soon γίνεται.
Set list:
I only said
When you sleep
Come in alone
Cigarette in your bed
You never should
Slow
To here knows when
Sueisfine
Feed me with your kiss
Only shallow
Blown a wish
Soon
You made me realise
- - - - - - - - - - - - [ ONE ] [ TWO ] [ PICS ] [ MBV ] - - - - - - - - - - - -
