+ Ντουέντε
Τι όνομα κι αυτό για κλαμπαράκι; Και πόσο περιπαιχτικά αυτά τα δύο ανάποδα ρο που συνδέονται υποκάτω σα να επρόκειτο για νότες του πενταγράμμου. Ανάποδες νότες σε ανάποδους καιρούς μωρίας εις την πυράν. Η μωρία στο απυρόβλητο, είναι μάλλον το ορθότερο. "Δυο πράματα είναι άπειρα σ' αυτόν τον κόσμο: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία [μωρία αν προτιμάτε]. Ως προς το δεύτερο διατηρώ ακόμη κάποιες επιφυλάξεις", δήλωσε δεκαετίες πριν ο Αλβέρτος της σχετικότητας.
Τι όνομα κι αυτό για μπάντα; Μια λέξη που ονοματίζει τη μυστηριακή δύναμη, την ανείπωτη έμπνευση, την άφατη έκσταση που κατακυριεύει τους χορευτές της Ανδαλουσίας, δια στόματος Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Κάπως έτσι πρέπει να ένιωσαν αυτοί οι τρεις νέοι μουσικοί όταν συναντήθηκαν με ένα από τα παιδικά τους όνειρα [εν πλω] κι έγιναν συνοδοί της μουσικής του. Κι έγιναν αναθεωρητές κι αντιεξουσιαστές της κληρονομίας. Κι έγιναν η πυρά που τους καίει ακόμη όλους μαζί. Κι έγιναν κεραυνός [ένα φως εκτυφλωτικό από λάμπα ορυχείων] και πέσανε εν αιθρία στα κεφάλια των [μαθη]θεατών.
Γιατί πως αλλιώς να περιγράψεις αυτήν την ανεξήγητη γοητεία "που όλα μένουν ίδια κι όλα αλλάζουνε" κι όλο κάτι ανατρέπει μουσικά και επαναπροσδιορίζει την εποχή του, αφήνοντας νέο στίγμα εκεί όπου "τα πάντα ρει και ουδέν μένει"; Και λοιπόν τι; Χωρίς κανόνα. Το ξόδεμα. Μολυβένιες ιστορίες. Δεν ήταν απαισιόδοξο τραγουδάκι. Όνειρο. Μήπως ξέρεις κάποιο μέρος που να φοβάμαι λιγότερο; Αντιλαλούν δυο φυλακές. Το γέλιο των πολλών. Είχα έρωτες. Ο χορός. 90-60-90. Γιατί εσύ ξέρεις κά'να μέρος που να φοβάμαι λιγότερο;
Υπάρχουν όμως και νέα "νέα" νέα. Τέσσερα καινούργια κομμάτια! Λαμαρίνες; Μ' αγαπάς; Κι άλλα δυο που δεν θυμάμαι τίτλους. Αν συγκράτησα κι αυτούς σωστά, δηλαδή. Κι ήταν όμορφα, ήηταν τόοσοο όμορφα! Κι είναι όμορφα κάθε φορά που πάμε λίγο παραπέρα. Με τις κιθάρες του Πανούλη Ντουέντε, τα τύμπανα του Λάζαρου Ντουέντε και το πάθος να ξεχειλίζει.
Κι αν ήταν στενό το μέρος, δεν ενόχλησε. Ο Ντίνος έπαιξε πλάτη στο μπαρ. Κι αν ήταν συμπαθητικός ο ήχος, ποιος χάλασε το δίωρο "όνειρο" για τέτοιες λεπτομέρειες; Έξω, ο διάδρομος της στοάς έβραζε και πίσω απ' αυτόν, οι διαλογιστές. Ο νεαρόκοσμος που μαζεύει ακούσματα σε ανύποπτο χρόνο κι αύριο θα του γίνουν ντουέντε.
Έφτασε όμως η ώρα τους για ένα λάιβ πιο πλήρες πιο ανοιχτό, σε μεγαλύτερο χώρο. Και, γιατί όχι, για ένα νέο σιντί. Θέατρο Γης και Lazy Dog. "Τ' Ανάπλι κι ο Γεντί Κουλές". Τώρα που το καλοσκέφτηκα, το Γεντί Κουλέ είναι ωραίος χώρος για τον Ντίνο και την παρέα του. Για λάιβ.
