Gone fishin'

Το συναυλιακό που-σου-κου δεν θα μπορούσε να είναι πιο γενναιόδωρο, όταν μετά τη μεγαλειώδη εμφάνιση των Pan Sonic, επιφυλάσσει και κυριακάτικο βράδυ με τους Red Snapper σε τεράστια κέφια και ανάλογη φόρμα.

Να γκρινιάξω για τις συνθήκες στο Rodeo θα ήταν πλέων γραφικό μιας και μόνο τα φημισμένα "Νέα του Ψαροντούφεκου" δεν έχουν κάνει σχετική αναφορά στο θέμα. Όποιος δεν θέλει, δεν πάει και όποιος δεν ξέρει τι θα αντιμετωπίσει πάει να πει ότι δεν διαβάζει τίποτα ή είναι αναλφάβητος... Να γκρινιάξω όμως για το γεγονός ότι ένα live που υποτίθεται ότι αρχίζει να υποδέχεται το κοινό στις 9 και ξεκινά στις 11, μπορώ και παραμπορώ! Κυριακή βράδυ και κανένας δεν σκέπτεται ότι καλό θα ήταν να προλάβει ο κόσμος τα μέσα μαζικής μεταφοράς στο τέλος; Τι να πω, ή πολύ ξενύχτηδες ρόκερς είμαστε τελικά ή πολύ λαρτζ εμείς οι αλτέρνατιβ τύποι...

Άλλο παράπονο δεν υπάρχει μιας και η τετράδα από το Λόντον είχε κατέβει προς τα μέρη μας εντελώς αλαφιασμένη και ορεξάτη. Αυτό μεταδόθηκε τάχιστα και στο κοινό και το αποτέλεσμα ήταν κάτι περισσότερο από συναρπαστικό.

Την τιμητική του είχε το τελευταίο πόνημα των κόκκινων λιθρυνιών το οποίο ακούστηκε σχεδόν ολόκληρο (εκτός του Deathroll) ενώ και παλιότερα κομμάτια δεν έλειψαν με τον κακό χαμό να γίνεται στα Get Some Sleep Tiger και στο Suckerpunch που έκλεισε την αυλαία.

Παίχτηκαν και δύο κομμάτια από το επερχόμενο άλμπουμ τους, μια καραμπινάτη κραουτιά αλά Neu με τον σούπερ τίτλο Loveboat και ένα πιο ροκίζον ψυχεδελοτζαζέ, το Off Balance. Τα κομμάτια αυτά μαζί με μερικά ακόμα θα δοθούν δωρεάν από την ιστοσελίδα της μπάντας, οπότε έχετε το νου σας.

Αν υπάρχει ένας υπότιτλος για την όλη βραδιά είναι: "Τι γαμάτοι τύποι και πόσο μεγάλοι παίκτες είναι αυτοί οι Red Snapper ρε παιδί μου τελικά!" Με εσωτερική και βραδυφλεγή τρέλα, χαμηλών τόνων και ουσιαστική επικοινωνιακή διάθεση, αυθεντικά ξεσπάσματα μεγατόνων, ιερή αφοσίωση στη μουσική αναζήτηση και εφηβική λάμψη στα μάτια. Και τι δεν παίζουν οι άνθρωποι! Μετουσιώνουν τα πάντα (από free jazz μέχρι dub και από progressive μέχρι post-rock) και τα σερβίρουν με ολοκαίνουρια και γεμάτη νόημα υπόσταση! Τι άλλο να ζητήσεις;
_____

Φωτογραφίες: Γιώργος Χαριτίδης