Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • BAND LIST
  • ΕΛΛΗΝΙΚΑ
  • ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
  • AUDIO / VIDEO
  • WEB RADIOS
  • MUSIC BLOGS / SITES
  • BANDCAMP / SOUNDCLOUD
  • LIVE DATES
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αρχική
  • ΔΙΣΚΟΙ
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΣΤΗΛΕΣ
  • LIVE REVIEWS
  • BE MY GUEST
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΕΙΔΗΣΕΙΣ
  • ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
  • ΣΙΝΕΜΑ
  • ΒΙΒΛΙΑ
Savage Republic + No Man's Land

Live στο An Club

An Club, Αθήνα | 15/01/2016

Οι γέροι οι post punkies έχουν το ζουμί. Του Τάκη Κρεμμυδιώτη

Savage1Χαλαρά. Όπως στη Θεσσαλονίκη στο Club Acropol, πίσω στο 1987. Κλαψ, λυγμ, πώς περνάει ο καιρός... Κάπως έτσι, μαζεύτηκε κι ο κόσμος στο ΑΝ Club. Χαλαρά. Γνωρίζοντας πια τι τον περιμένει. Κι ό,τι προσδοκούσε, αυτό ακριβώς βρήκε. Μια Αμερικανική μπάντα που σέβεται το κοινό της και έχει μετατρέψει το υπερατλαντικό ταξίδι Los Angeles - Αθήνα σε μετακίνηση Κολιάτσου - Παγκράτι (που λέγαμε και οι παλιοί) και μια Ελληνική μπάντα που εξακολουθεί να αγαπά τη μουσική, όσο κι εμείς.

Ο κόσμος ερχόταν σταδιακά. Μη με ρωτήσετε για το μέσο όρο ηλικίας. Αλήθεια, μπορεί στις μέρες μας να παίξει κάποιο αρνητικό ρόλο; Εμένα όλα τα "περίεργα" της βραδιάς μου φάνηκαν συμπαθητικά. Πρώτο απ' όλα, ο σχετικά απρόσμενος αριθμός των όχι και τόσο νεαρών γυναικών που ήρθε να δει τους Savage Republic (σκεφτείτε το λιγάκι), το ότι κάποιες είχαν έρθει κουβαλώντας (ή μήπως πρέπει να πω "φορώντας", για να δείξω ότι το κατέχω) μεγάλες τσάντες σε συναυλία (αχ αυτή η ενηλικίωση). Μετά οι διάφοροι τύποι με τα κάμπριο κεφάλια, που είχαν το χαρούμενο ύφος μουσικόφιλου εφήβου (βλέπε, "πίνω μπύρες με τους κολλητούς απόψε"), που θα δει την αγαπημένη του μπάντα. Ναι, αυτό ήταν το κοινό, μαζί με κάμποσους νεότερους και ψαγμένους (αναμφίβολα προς τη σωστή κατεύθυνση).

No Mans LandΗ ώρα είχε πάει 22.17' με το ακαδημαϊκό τέταρτο να έχει μόλις περάσει, όταν οι No Man's Land βγήκαν στη σκηνή. Δεν ήθελε και πολλά για να διακτινιστούμε στον Πήγασο. Όσοι βρεθήκατε εκεί, νοείτε. Οι λοιποί, αγνοήστε το σχόλιο και διαβάστε παρακάτω (δεν πείθουν στις μέρες μας οι αναμνήσεις). Ο Σταύρος Ελευθερίου με τα κρουστά και ο Γιώργος Συργανίδης με τα πλήκτρα και το φλάουτο έδιναν το κάτι παραπάνω για τη δημιουργία αυθεντικής 70's progressive ατμόσφαιρας. Η rhythm section των Χριστόφορου Τριανταφυλλόπουλου (τύμπανα και μπλουζάκι με στάμπα "Horace Silver" - κρίμα που δε φόρεσα κι εγώ το "Chet Baker") και Νίκου Πεταυρίδη (μπάσο και με επιπλέον του κλασικού t-shirt ντύσιμο - μου αρέσουν πολύ κάτι τέτοια, όπως και πχ κιθαρίστας με ρολόι) ήταν πολύ καλή και όσο περνούσε η ώρα καλυτέρευε διαρκώς. Ο Βασίλης Αθανασιάδης, όπως είναι φυσικό, με την κιθάρα και τη φωνή του έδινε τα "προστάγματα" για τις αρκετές παρεκκλίσεις του ήχου προς jazz και ψυχεδελικά μονοπάτια. Για μια ακόμα φορά, οι NML έπαιξαν καλά και, το κυριότερο, έπαιξαν συναυλιακά. Τα τραγούδια ξεπερνούσαν τις δεκάλεπτες εκτελέσεις, ξεδιπλώνοντας καθαρόαιμες progressive δομές και την αγάπη του γκρουπ για ποικίλες μουσικές εξερευνήσεις. Έπαιξαν κι ένα τραγούδι από τον επικείμενο δίσκο τους, που θα λέγεται "Infinite Equinox". Πέρα από τη μουσική καθεαυτή, ήταν πολύ ωραίο να βλέπεις ότι το ευχαριστιούνται το ίδιο όσο κι εμείς.

Savage2Στις 23.17' οι Savage Republic έκαναν την εμφάνισή τους. Το κοινό τους υποδέχτηκε σχεδόν αθόρυβα, με στυλ "εντάξει, μωρέ, δικά μας παιδιά είναι". Ποιος το αδικεί, τόσες φορές που έχουν έρθει; Λίγο καιρό πριν είχαν δηλώσει: "Δε νομίζουμε ότι ο κόσμος περιμένει να βγει τόσο μεγάλη ενέργεια από γέρους σαν εμάς". Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο ήμασταν βέβαιοι πως θα παρακολουθούσαμε ένα καλό live. Και δεν πέσαμε έξω. Ζέσταναν το κοινό με το σχετικά καινούργιο "1938" και με το παλιό διαμάντι "Next To Nothing" από το θρυλικό "Tragic Figures". Ο Thom Fuhrmann έπαιζε κιθάρα, ο Kerry Dowling μπάσο, ο Ethan Port κιθάρα και βαρέλι (όχι lager, το άλλο) και ο Alan Waddington τύμπανα. Μάλλον δεν είναι απαραίτητο να πω πως κατά την εξέλιξη της εμφάνισής τους οι αλλαγές των οργάνων έδιναν κι έπαιρναν. Στο "Walking Backwards" άρχισαν μεταφορικά να τα σπάνε και αμέσως μετά κυριολεκτικά στο "Zelo". Τα βαρέλια άρχισαν να βουλιάζουν από τα χτυπήματα με το που ξεκίνησε το "27 Days"και όλοι το πιάσαμε τη μήνυμα ότι οι μεταλλικοί φίλοι μας θα είχαν μια δύσκολη βραδιά! Οι τύποι είχαν πλέον μουσκέψει στον ιδρώτα και ο Fuhrmann είχε παραιτηθεί από το να δείχνει στον κόσμο πόσο τον δυσκόλευε ο καπνός των τσιγάρων, ο οποίος, σημειωτέον, ήταν πολύ πιο ανεκτός απ' ό,τι συνήθως λόγω του εξαερισμού που πλαγιοκοπούσε με αρκετά μποφόρ.

Savage - BlaineΎστερα ήρθε η πρώτη "έκπληξη": Ο σεβάσμιος κύριος με το βιολί που έδωσε το δικό του ανατολίτικο και ελληνικό νησιώτικο μαζί χρώμα στο "Arab Spring" ήταν ο πολύς Blaine Reininger, που ανέβηκε στη σκηνή άλλες δύο φορές: στο "Siam" μαζί με τη δεύτερη "έκπληξη" που ήταν η Στέλλα στα φωνητικά και στην ενκόρ πανδαισία των "Procession" και "Real Men", με την τρίτη "έκπληξη" να είναι η οικοδέσποινα Εύα Κολόμβου στα βαρέλια και στα τύμπανα. Το επικό τζαμάρισμα στο "Year Of Exile" έκανε το κουπλέ από το "Space Oddity" του David Bowie να ακουστεί πιο αναπάντεχο και πιο άμεσο. Η ενέργεια των μουσικών ήταν αστείρευτη για τα σημερινά δεδομένα και η συναυλία αντάξια των προσδοκιών. Κινητήρια δύναμη ήταν ο εκπληκτικός ντράμερ Alan Waddington, που ίδρωσε για το ψωμί του και το χάρηκε περισσότερο απ' όλους. Γι' αυτό έδωσε με έκφραση αληθινής ευτυχίας το χέρι σε όσους (πολλούς) του πρόσφεραν το δικό τους, πριν αφήσει τη σκηνή. Ακούστηκαν κι άλλα αγαπημένα τραγούδια, μεταξύ των οποίων τα "Tabula Rasa", "Ivory Coast" και το "δικό μας" "O Adonis". Με τις τελευταίες νότες της χιονοστιβάδας του "Viva La Rock And Roll" και το ρολόι να δείχνει 00.33' η μπάντα έφυγε, για να ξαναβγεί σχεδόν αμέσως για δεκατέσσερα ακόμα λεπτά.

Αν, λοιπόν, εκεί που παίρνετε το θαλάσσιο λουτρό σας, πεταχτεί μπροστά σας μια γοργόνα και σας ρωτήσει: "Ζει το post punk;", υποθέτω πως ξέρετε τι να πείτε.

16/01/2016
Τάκης Κρεμμυδιώτης

RELATED

Το νέο βίντεο-τραγούδι των Savage Republic, αφιερωμένο στον Μπάμπη Αργυρίου

ΕΙΔΗΣΗ

Savage Republic

MIXTAPE

Οι 18 καλύτεροι μπασίστες

ΘΕΜΑ
ΟΛΑ ΤΑ RELATED

ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

Van der Graaf Generator “Do Not Disturb”

Κυκλοφορία: Van der Graaf Generator “Do Not Disturb”

ΕΙΔΗΣΗ
Ear Wax Museum 24

Ear Wax Museum 24 BADBADNOTGOOD, Plants And Animals, A. Dyjecinski, The Little Flames, The Magnetic Zeroes

ΣΤΗΛΗ
Scott & Charlene’s Wedding “Mid Thirties Single Scene”

Κυκλοφορία: Scott & Charlene’s Wedding “Mid Thirties Single Scene”

ΕΙΔΗΣΗ
15 Τραγούδια μικρής διάρκειας

15 Τραγούδια μικρής διάρκειας

ΘΕΜΑ
Patti Smith

Patti Smith Group “Because The Night” belongs to “Horses”

LIVE REVIEW
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΣΥΝΤΑΚΤΗ

RECOMMENDED

Κάτι καλό να ακούσω;

Ιούλιος 2015 Κάτι καλό να ακούσω;

ΣΤΗΛΗ
Bandabardo Scaccianuvole

Bandabardo Scaccianuvole

ΔΙΣΚΟΣ

Alex Cameron Miami Memory

ΔΙΣΚΟΣ
22ο έτος
  • ΔΙΣΚΟΙ
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΣΤΗΛΕΣ
  • LIVE REVIEWS
  • BE MY GUEST
  • ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ
  • ΕΙΔΗΣΕΙΣ
  • ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
  • ΣΙΝΕΜΑ
  • ΒΙΒΛΙΑ
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • BAND LIST
  • ΕΛΛΗΝΙΚΑ
  • ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ
  • AUDIO / VIDEO
  • WEB RADIOS
  • MUSIC BLOGS / SITES
  • BANDCAMP / SOUNDCLOUD
  • LIVE DATES
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Copyright © 2000-2021 MiC, All rights reserved. Designed & Developed by E-Sepia