Tο Σινκ2007 όπως το 'ζησα γω - ντέι του

Δευτέρα / Μέρα Δεύτερη

19.04 Λευκό σήμερα το κορδελάκι, μου το φοράει πάνω απ' το κόκκινο η Σοφία στη ρεσεψιόν. Στην Τέντα με περιμένουν οι Μπλεντ Σέξτετ, ένα πολύχρωμο ελληνικό γκρουπ που φανκάρει με αφοπλιστική μεταδοτικότητα, η δε Σούγκασπανκ είναι σούπερ στο ρόλο της Τίνα Τέρνερ/ Λάιζα Κεκάουλα.

19.45 Εδέησε να εγκαινιάσει την Αυλή ο ευφυής τρελός Μπούγκε Βέσελτοφτ από το Όσλο βαρώντας κάτι σωλήνες, άδοντας μπάκινγκ βόκαλς, σαμπλάροντας τα ανωτέρω και γενικώς προετοιμάζοντας το έδαφος για μισή ώρα αργότερα όταν θα τον πλαισιώσουν δυο ακόμα απροσάρμοστοι λαπτοπάδες, οι Μουνγκόλιαν Τζέτσετ κι αυτός θα παραμιλάει σκόρπιους στίχους απ' το Χου Ντου Γιου Λαβ...

20.30 Το δεύτερο πολύχρωμο ελληνικό γκρουπ της Τέντας, οι Καγιετάνο, με χορν σέξιον συνεχίζουν το γλέντι των προηγούμενων σε πιο ταξιδιάρικη μανουτσαοϊκή διάθεση. Αφήνω τον ένα μου εαυτό εδώ και οι υπόλοιποι πηγαίνουμε

20.45 στον Παλαμά που σήμερα ανοίγει πολύ δυναμικά με ένα ούλτρα φανκι σετ από τον Μπέισμεντ Φρικ (ο άλλος, γιατί είναι δυο, αρρώστησε και δεν ήρθε)

21.00 Αρχίζει το αφιέρωμα της Ποέτα Νέγρα στο 9.84 με τους Κίιν, δυο λάπτοπ συν περιστασιακή κιθάρα που ζητούν να τους αφιερώσεις κάμποσο χρόνο μέχρι να κατανοήσεις την αργή ανάπτυξη της ατμοσφαιρικής τους ηλεκτρόνικα, εγώ όμως πού χρόνος, στο τρέξιμο είμαι παιδιά.

21.10 Στην Αυλή πέντε χιούμαν μπίτμποξ στήσανε ένα απίστευτο χίπχοπ/ ηλεκτρόνικα σόου, αποκλειστικά με τα μικρόφωνά τους. Είναι αυστριακοί, τους λένε ΜπάουχΚλανγκ, και υπάρχει μια αγγλική λέξη που περιγράφει την εμφάνισή τους, το ντέβαστέιτινγκ. Στην πλατεία ο λαός δονείται εντυπωσιασμένος κι εγώ πορωμένος πάω να σπάσω ό,τι ΜΚ ΙΙ ή ντραμ μασίν βρεθεί μπροστά μου.

21.45 Στην Τέντα δυο τύποι μιλάνε ακατάπαυστα μεταξύ τους, ενώ τα λάπτοπ τους κερνάν το πλήθος ακμαίο ντραμ ν μπέις. Ντισφόνια από την Αθήνα.

22.00 Νέον στο 9.84. Δυο μέλη συν ένας με μουσικό πριόνι. Ποστ θόρυβος, λόου φάι αίσθηση, χαριτωμένοι, αλλά εγώ πρέπει κ.τ.λ.

22.20 Παλαμάς. Ένας τρελιάρης ιταλός φτιάχνει ένα μεταλλαγμένο ιταλοντίσκο με γερές αμπούλες νόιζ. Τον λένε ΠήκΝικ και μιξάρει με το τσιγάρο στο στόμα.

22.40 Τέντα. Το ντραμ ν μπέις πάρτι συνεχίζεται με τον Χάρρις και τις σκληροπυρηνικές επιλογές του.

22.50 9.84. Μπαίνω και με υποδέχεται η γλυκιά μελαγχολία του Σόουλς από τον Ντάνι Τζος. Είναι ωραία εδώ.

22.59 Α, ναι, το ενδοφεστιβαλικό ραντεβού των μαύρων τίσερτ στην Αυλή: Οι άλλοτε ντάρλινγκς του νιού μπιτ, και νυν θρύλοι, λέει, του Ι Μπι Εμ. Οι Φροντ242. Σ/Μ, δερμάτινα και ανελέητα μπιτ. Ή, όπως κρυφάκουσα να λένε, τρεις βαρετές κραγμένες που χοροπήδαγαν ή έκαναν πως παίζουν συν μία κρυφή που έπαιζε τη μουσική απ' τις κονσόλες. Σωστό κι αυτό.

23.20 Μπαινοβγαίνω στον Παλαμά μπας και πήρε φωτιά το σετ του Μόξι, αλλά ο μουσάτος ντι τζέι δεν το 'χει απόψε. Δεν πειράζει, δίπλα στην

23.30 Τέντα, το δίδυμο Φέις & Μισάνθροπ ολοκληρώνει τον αποψινό θρίαμβο του ντραμ ν μπέις με ρυθμικές καταιγίδες και ηχητικούς τυφώνες.

23.50 Σσσστ, είμαι στο Αμφιθέατρο και το ντουέτο των ΕφΕμ3 παίζει ήσυχα ένα επιτραπέζιο παιχνίδι με χρωματιστά αντικείμενα, περιτριγυρισμένο από το κοινό. Ακούγεται μια διακριτική ηλεκτρονική λούπα που καθώς τα λεπτά κυλούν μεταλλάσσεται χωρίς να δυναμώνει αισθητά. Τι κρίμα που πρέπει να φύγω πριν εξελιχθεί η φάση σε κάτι που ειλικρινά δεν μπορώ να υποθέσω, και γι' αυτό μ' εξιτάρει ακόμα περισσότερο.

00.20 Ο Πρινς Τόμας στα πλατό του Παλαμά και ο κλιματισμός ακυρώνεται από τα αχνιστά κορμιά και τα αναψοκοκκινισμένα μάγουλα. Γιέα μπέιμπι!

00.50 Είμαι έξω από το Αμφιθέατρο και περιμένω με άλλους είκοσι να βγουν κάποιοι για να μπούμε εμείς. Μπορούμε ν' ακούμε από μέσα το εξπρεσιονιστικό λάπτοπ του Αλεκζάντερ Χάκε και να υποθέτουμε ότι θα 'πρεπε να 'χαμε προβλέψει ότι τα μαύρα τίσερτ θα μετακόμιζαν έγκαιρα απ' την Αυλή για να δουν τον άλλο δικό τους, τον αρχιΝοϊμπάουτεν.

1.00 Είμαι ακόμα έξω και προσπαθώ ν' αποφύγω να χειροδικήσω σε αγενέστατα λαϊκογκοθέ κοριτσάκια που προσπαθούν να μας φάνε τη σειρά με ό,τι τρόπο τους κατέβει.

1.30 Ο Χάκε, υπερκινητικά θεατρικός (και μάλλον μεθυσμένος) ολοκληρώνει ένα σετ από ιν πρόμπτου ακρότητες, με τίτλο Η Ιστορία Του Ηλεκτρισμού, κατεπευφημούμενος απ' το κοινό. Η ούλτρα γοητευτική Ντανιέλλε ντε Πιτσιότο κέρδισε περισσότερα βλέμματα απ' ό,τι τα γραφιστικά της. Ο Καρδερίνης δίπλα μου σε ρεσιτάλ γκρίνιας. Δίκιο έχει.

1.50 Είμαι ακόμα στο Αμφιθέατρο και λέω να πεταχτώ δυο λεπτά Παλαμά να κόψω κίνηση απ' το σετ του Μπέπε Λόντα (κι άλλο ψαγμένο νόιζ ιταλοντίσκο, βλ. 22.20) αλλά με το που πάω να βγω, βλέπω δέκα άτομα έξω και τους πορτιέρηδες μπάστακες. Παιδιά, τους πληροφορώ, πλέον είναι μισοάδειο το Αμφιθέατρο, τι κάνετε; Φοβόμαστε μην πλακώσουν όλοι τώρα που τελείωσαν οι άλλες σκηνές μου λένε. Ναι, αλλά αυτοί που περιμένουν τώρα είναι ελάχιστοι σε σχέση με τις άδειες θέσεις. Και τώρα που το σκέφτομαι, και στον Χάκε, πάλι χωράγαμε. Συνεννόηση μπουζούκι. Απ' ό,τι φαίνεται εκτελούν διαταγές κι αυτοί. Κι απ' ό,τι καταλαβαίνω, έτσι και βγω, θα κάνω κάνα μισάωρο πάλι να ξαναμπώ, σε μισοάδειο χώρο, το επαναλαμβάνω. Αντίο Μπέπε, χάρη στον υπεύθυνο και τις άνωθεν εντολές που έδωσε. Γυρίζω στη θέση μου μες στα νεύρα.

2.00 Γκρινιάζω ακατάπαυστα. Ο Καρδερίνης με δυσκολία με ανέχεται. Μα πάνε καλά; Άντε ο Χάκε είναι φίρμα, κάπως το καταλαβαίνω, όμως οι Σιγκνάλ πού και πότε μάζεψαν πάνω από πες 100 -150 άτομα; Άι σιχτίρ βραδιάτικα... Α, ναι, οι Σιγκνάλ. Καταπληκτικοί. Οι τρεις τους φόρεσαν ξαφνικά ιατρικές μπλούζες χο χο χο και συντόνισαν τα λάπτοπ τους σε δυο ηχητικά τουρ ντε φορς με λειτουργικότατα γραμμικά γραφιστικά. Τα φώτα με βρήκαν να λαγοκοιμάμαι (κούραση) ευτυχισμένος (Σιγκνάλ)...

2.55 Εν μέσω φίλων και τελειωμένων, κηρύσσω το τέλος και της δεύτερης μέρας.

[για να ξημερώσει η τρίτη μέρα κάνε κλικ εδώ]