Spiritual-i-v-ed
Με τους Spiritualized είχα ανοιχτούς συναυλιακούς «λογαριασμούς» από το Phoenix festival που είχε πραγματοποιηθεί το 1997 στη Μ. Βρετανία. Τότε μια... βότκα δε μου επέτρεψε να θυμάμαι και πολλά από το εν λόγω live. Στις υπόλοιπες εμφανίσεις τους στην Αθήνα, τόσο στο Ρόδον όσο και στο Rockwave, δεν κατάφερα να παρευρεθώ, αλλά να που για όλα έρχεται το πλήρωμα του χρόνου.
Το Σάββατο λοιπόν στις 16 του Φλεβάρη, ο Jason Pierce και οι υπόλοιποι δώδεκα (!!) Spiritualized μας χάρισαν ένα καταπληκτικό, σχεδόν δίωρο καταιγιστικό live.
Αν σας κάνει εντύπωση ο αριθμός των δεκατριών συνολικά μουσικών, να πω ότι εκτός του κου Pierce υπάρχουν έξη άτομα με πνευστά, άλλοι δύο κιθαρίστες, έξτρα κρουστά, πλήκτρα, τύμπανα, μπάσο.
Όλοι μαζί και ο καθένας χωριστά συνέβαλαν στο να δούμε μια συναυλία που πιστεύω ότι θα είναι από τις καλύτερες της χρονιάς.
Μια υποβλητική μουσική υποδέχτηκε το γκρουπ στη σκηνή και παράλληλα έντονο παιχνίδισμα με τα φώτα και τον ξηρό πάγο. Ξεκίνησαν με μια εκπληκτική εκτέλεση του 'Cop shoot cop" μέσα από το "Ladies and gentlemen we are floating in space", ένα δίσκο που μαζί με τον τελευταίο τους "Let it come down" είχε την τιμητική του.
Ο Jason Pierce έδινε την εντύπωση ότι βρισκόταν σε ένα παράλληλο σύμπαν απ'όλους τους υπόλοιπους, κάτι που έτσι κι αλλιώς δεν τον εμπόδιζε να κατευθύνει το αστρόπλοιο των Spiritualized με μεγάλη μαεστρία.
Είναι υπέροχο το συναίσθημα που σου προκαλείται με τις εναλλαγές υπέροχων μελωδιών και εμπνευσμένου θορύβου συν τα πνευστά που σαφώς πρόσθεταν στο όλο ηχόχρωμα (και μου φάνηκαν πως ήταν αυτοί που διασκέδαζαν πιο πολύ απ'όλους στο live;)
Το σετ που παρουσίασαν ζωντανά, περιελάμβανε τόσο τραγούδια των Spiritualized (καταπληκτικές εκτελέσεις των "Electricity", "No god only religion", "Come together", "On fire", "Out of sight" και πολλά άλλα), όπως και πολύ καλές στιγμές των Spacemen 3, όπως τα "Walking with Jesus" και το συγκλονιστικό "Take me to the other side" με το οποίο
ξεκίνησαν το μοναδικό encore τους και τα οποία έγιναν δεκτά με μεγάλο ενθουσιασμό από τους 500 περίπου φίλους του συγκροτήματος.
Τώρα που ξανασκέφτομαι τη συναυλία, έχω ακόμα την αίσθηση ότι για ένα δίωρο ξετυλίχτηκε μπροστά στα μάτια μας ένα πολύχρωμο μα συνάμα και μουντό ψυχεδελικό καλειδοσκόπιο με έντονες τις bluesy και gospel πινελιές με ξεσπάσματα έντονου θορύβου που όμως είχε λόγο ύπαρξης.
Δεν ξέρω τι κρύβεται στο μυαλό του Jason αλλά σίγουρα αυτό που δεν κρύβεται με τίποτα είναι η έμπνευση και το ταλέντο. Υπέροχο συναυλιακό βράδυ και πολύ κρίμα για τους πολλούς φίλους του συγκροτήματος που μένουν λίγο πιο... βόρεια και κατά συνέπεια δεν είδαν το live. Για όλους τους υπόλοιπους: "Ladies and gentlemen we were floated in space. Indeed!!".
