Dance motherfucker, dance
Isn't it great to be alive???
Δεν μπορώ να πάρω τα πόδια μου, πονάνε τα πόδια μου από τα μπούτια μου μέχρι τον αστράγαλο. Eμ, παππούλη μου, ποιος σου είπε να πας στη συναυλία των Stereo Mc's;
Χτες βράδυ στο Principall κάηκαν οι σόλες των παπουτσιών μας, μας βγήκε ο σβέρκος από το χορό (soul - pongo), έκλεισε η φωνή μας από τα ξελαρυγκίσματα, είμασταν θεατές του "οne man show" Rob, του φοβερού low badget live των Stereo Mc's!!!
Το να αντικρίζεις μια άδεια από μουσικά όργανα σκηνή, δεν σε προϊδεάζει και πολύ θετικά ως προς το τι θα ακολουθήσει. Όμως το να βλέπεις 5 ρολίστες να εκστασιάζονται και να παθιάζονται με τη μουσική στο μέγιστο βαθμό είναι άκρως συγκινητικό και αληθινό. Βλέποντας και ακούγοντας τον χαρισματικό frontman Rob να ραπάρει ασύστολα καταλαβαίνεις ότι κάτι του πήγε πολύ στραβά από τη βρεφική του ηλικία. Ενώ τα άλλα μωράκια όταν κλείσουν τα δύο τους χρόνια αρχίζουν να λένε τις πρώτες τους λέξεις, ο Rob ράπαρε τα πρώτα του στιχάκια.
Είναι κρίμα που δεν έχουν παίξει oι Ηappy Mondays live στην Ελλάδα. Είναι δύο φορές κρίμα που δεν μπόρεσα να τους δω είτε εδώ είτε στο εξωτερικό σε κάποια συναυλία τους. Το χρόνιο αυτό απωθημένο μου είχε καλυφθεί σε ελάχιστο βαθμό με την παρακολούθηση του dvd τους 'Live at G-Mex' από τον καναπέ του σαλονιού μου. Χτες όμως κατάλαβα ότι και να έβλεπα τον Shaun και την παρέα του δε θα μου έκανε καμία αίσθηση από τη στιγμή που μπροστά μου πρόβαλαν οι ολόφρεσκοι soul funko punky Stereo MC's. Τι και αν τα χρόνια πέρασαν, η τρέλα δεν τους έχει εγκαταλείψει και τα ναρκωτικά συνεχίζουν να λειτουργούν τέλεια πάνω τους!
Ο Rob πλαισιωμένος από 2 υπέροχες γυναικείες soul φωνάρες που ενίοτε πραγματοποιούσαν και καταπληκτικές χορευτικές φιγούρες έκανε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις της χρονιάς (2000-eye-five)! Ξωπίσω του πρόβαλε η παγερή middle-aged κορμοστασιά του μουσικού εγκεφάλου The Head και αριστερά του ο μόνιμος (από το 'Connected' και έπειτα) ντράμερ, ο οποίος ήταν ο συνδετικός κρίκος του Mixmaster Mac και των εκπληκτικών φωνητικών.
Tο σετ είχε απ' όλα, από τα παλιά τους όμως έλειψαν το 'Ι'm a believer' και το 'Lost in music'. Τα τραγούδια του 'Paradise' παρουσιάστηκαν με πιο ακραίες ενορχηστρώσεις που ανέδειξαν περισσότερο τις συνθέσεις του γκρουπ ('Sun', 'Set it off', 'Paradise', 'Warhead') και έπεισαν το κοινό ότι υπερτερούν κατά πολύ εκείνων που απαρτίζουν το προηγούμενό τους 'Deep down & dirty'. Όταν μιλάμε πλέον για το 'Paradise' (η πιο πρόσφατη κυκλοφορία των Stereo MC's) εννοούμε την ολική επαναφορά των Stereo σε μια εποχή που το κακό της γούστο δεν μπορεί να αποδεχτεί αυτήν την τόσο σπουδαία μουσική τους συνεισφορά (musical culture)! Παρόλα αυτά δεν παύει το 'Paradise' να θεωρείται από τους φαν και όχι μόνο ως η πιο ολοκληρωμένη δουλειά τους και ένας από τους δέκα καλύτερους δίσκους του 2005! Ανάμεσα στα διαμάντια του 'Paradise' παρέλασαν και τα massive-hits τους ('Connected', 'Step it up', 'Ground level', 'Creation') καθώς και τα descent tracks -μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας- ('Deep down & dirty', 'Runnin') και το the one & only από τα παλιά ('Elevate my mind').
Αν βαθμολογήσω τις πρόσφατες συναυλίες που έχω παρακολουθήσει, τότε οι Franz θα έπαιρναν 9, οι Duran 10, oι Morcheeba -50 και οι A-ha 3, τότε ο Rob παίρνει 100 και η συνολική παρουσία των Stereo MC's παίρνει 8.
