And the Wynner is...
Κακός συντάκτης είναι αυτός που αργεί να πάει στο live και χάνει τους Yesterday's Thoughts. Δεν τους πρόλαβα και το μετάνιωσα. Άκουσα να λένε στο bar του Gagarin ότι έπαιξαν πολύ καλά. Πάντως, κύριε εκδότα, η μέση μου ήταν σε κακά χάλια μετά από δυο συνεχόμενα live Πέμπτη και Παρασκευή, έχω και χαρτί από γιατρό...
Γκαντέμης συντάκτης πρέπει να είναι αυτός που χάνει το πρώτο γκρουπ και προλαβαίνει τους Nomads. Hard rock κακής ποιότητας, ό,τι πιο βαρετό μπορούσα να φανταστώ. Τι τους κουβάλησαν από όπου τους κουβάλησαν, στην Ελλάδα πρέπει να υπάρχουν καμιά πενηνταριά πολύ πιο ενδιαφέρουσες μπάντες να ακούσει κανείς. Αν υποτίθεται ότι παίζουν "garage rock", το μόνο που μπορώ να (ξανα)πώ είναι ότι οι Dead Moon είναι Θεοί.
Τελικά, μάλλον υπάρχει και πιο γκαντέμης συντάκτης, αυτός που πήγε στους Chameleons και όχι στο Steve Wynn αυτό το Σάββατο (με βάση όσα διάβασα στο board του MIC).
Τι σημαίνει «Steve Wynn στην Ελλάδα»; Ότι στο club έχανε η μάνα το παιδί και vice versa. Μήπως ο Steve πρέπει να αρχίσει να σκέφτεται την «κάρτα πολλαπλών συναυλιών»;
Η σύνθεση της μπάντας ήταν η ίδια ακριβώς μ' αυτή που μας επισκέφθηκε πριν 2 χρόνια στο «Αν». Κιθάρα ο Jason "freak" Victor, μπάσο ο Dave De Castro και τύμπανα η Linda Pitmon. Μόνο που αντί για "miracle 3" ήταν "miracle δυόμισι". Η Pitmon που είχε χτυπήσει το χέρι της, έπαιξε τύμπανα με ένα χέρι σε 2-3 κομμάτια, και σε κάποια άλλα περιορίστηκε σε κλαπατσίμπαλα όπως ντέφι και μαράκες. Βοήθησε και στα φωνητικά. Πάντως στάθηκε στο πλευρό της μπάντας (και του boyfriend Steve).
Περιέργως η έλλειψη των drums δεν ήταν ιδιαίτερα αισθητή, καθώς το ημι-ακουστικό set ήταν πολύ δυνατό. Τόσα χρόνια μαζί οι "miracle 3" έχουν αποκτήσει αξιοθαύμαστη συνοχή και το κυριότερο, δεν έχουν χάσει καθόλου το κέφι τους.
Δήλωση: Είμαι διατεθειμένος να παρευρεθώ σε οσαδήποτε live του Wynn, και με οποιαδήποτε συχνότητα, αρκεί να δεσμευτεί ότι θα παίξει το "That's what you always say". Μάλλον δεν χρειάζεται να ανησυχώ: Κι αυτό θα το παίξει, και τα "The Days Of Wine & Roses", "When You Smile", "Burn", "The Side I'll Never Show", "Merritville", "Boston"...
Το Σάββατο άκουσα την καλύτερη εκτέλεση του "The Days Of Wine & Roses" που έχω πετύχει ως τώρα. Και έπαιξαν και το "My old haunts".
Ο νέος δίσκος του Steve Wynn, "Static Transmission", χωρίς να είναι κακός δεν είναι τόσο καλός όσο ο προηγούμενος "Here Come The Miracles".
Κυριακή και Δευτέρα που είχε δυο "days off" τι έκανε ο Steve; Την Κυριακή ηχογράφησε με τους Sigmatropic (λέει ότι στην αγγλόφωνη έκδοση των haiku έχουν συμβάλλει και οι Robert Wyatt, Alejandro Escovedo, Howe Gelb, Laetitia των Stereolab and Carla των Walkabouts) και τη Δευτέρα με τους Πυξ Λαξ.
