Sugahspank and the Swing Shoes feat. Mr Oxocube

Η ιδέα του απροσδόκητου σε ένα live είναι ένα ιδιαίτερα γλυκό αίσθημα. Σε γεμίζει ελπίδες οι οποίες εύκολα εκπληρώνονται και δυο φορές πιο εύκολα ματαιώνονται. Έχοντας υπ' όψιν πως δε θα ακουστούν κομμάτια από το προσωπικό δίσκο της Sugahspank και μη έχοντας παρακολουθήσει άλλη συνεργασία της με τους Swing Shoes υπήρχε στον αέρα μια μίξη αβεβαιότητας και ανυπομονησίας.

Ο κόσμος δεν άργησε να γεμίσει το bar Cosa Nostra και οι Swing Shoes δεν άργησαν να πιάσουν τα (ακουστικά) όργανά τους, με δυο κιθάρες, βιολί, ακουστικό μπάσο και τα ιδιόρρυθμα κρουστά του Mr. Oxocube. Συγκεκριμένα ένα περίεργο (?) κουτί αντί για μπότα κι ένας σκουπιδοτενεκές από τα ΙΚΕΑ. Μάλιστα σε έναν ίδιο ακριβώς τενεκέ αποθηκεύω προσωρινά τα απορρίμματα μου γεγονός που ίσως σημαίνει πως μάλλον πρέπει να τον αξιοποιήσω περισσότερο και να αφήσω τις κατσαρόλες στην ησυχία τους και στα μακαρόνια τους.

Οι Swing Shoes από νωρίς έδειξαν την εκτελεστική τους δεινότητα και έφεραν στα swing jazz μέτρα τους κάθε λογής κομμάτια. Από παραδοσιακά - Άιντε Καραγκούνα! - μέχρι βαρυμεταλλικά, λέγε με Iron Man. Όσο οι Swing Shoes επιδίδονταν στο ορχηστρικό τμήμα του show η Sugahspank, μαζί με το κοινό, έμοιαζε να το διασκεδάζει ιδιαιτέρως, μέχρι να ανέβει κι αυτή με τη σειρά της στη σκηνή και να το διασκεδάσει ακόμα περισσότερο.

Από το πρώτο κομμάτι (When the saints go marching in) η Sugahspank και οι Swing Shoes έτριξαν τα δόντια τους και έδειξαν πως όχι μόνο "έχουν" τα κομμάτια που παίζουν αλλά και πως τα έχουν κάνει δικά τους. Από τα blues στη rock κι από τη folk στο punk. Διασκευές ψυχωμένες, παιγμένες με νεύρο ή με ευαισθησία. Ενδεικτικά: People are strange των Doors, το εκρηκτικό Goo goo muck των Cramps, το καταραμένο I put a spell on you του μέγιστου Screamin' Jay Hawkins, το βαθιά συγκινητικό παραδοσιακό gospel Mary don't you weep.

Το κεφάλαιο Sugahspank: όσα κι αν έχουν ειπωθεί ή γραφτεί για αυτή, το να την ακούς ζωντανά είναι μια ηδονική εμπειρία. Το εύρος και το χρώμα της διεισδυτικής φωνής της την καθιστούν σαφώς χαρισματική. Εξαιρετικά επικοινωνιακή επί της σκηνής και απόλυτα εξοικειωμένη με το ρόλο της, έχει μια σπουδαία ικανότητα να μεταδίδει στο κοινό τα κομμάτια κι όχι απλά να τα εκτελεί.

H μπάντα ίδρωσε το σανίδι, η Sugahspank έδειξε τις ικανότητες της και σαν human beatbox κι έπειτα από τις απαραίτητες παραγγελιές έκανε δώρο στο κοινό ένα δικό της τραγούδι, το Kill the bitch you got in ya. Έπειτα από σχεδόν τρεις ώρες καληνυχτισθήκαμε.

Εις το επανιδείν.

ΥΓ. Η επαρχία (ξανά)απέδειξε πως έχει κοινό εκπαιδευμένο σε live κι είμαι σίγουρος πως υπάρχει κι ένα μεγαλύτερο κοινό, εκπαιδεύσιμο. Ελπιδοφόρο.